Шырав

Шырав ĕçĕ:

кантӑк сăмах пирĕн базăра пур.

кантӑк (тĕпĕ: кантӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Кантӑк пирки те ҫавах, — терӗ прораб.
— Тоже самое — стекло, — продолжал прораб.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шурӑ кантӑк витӗр курӑннӑ пек, ҫав тӗтре витӗр сип-симӗс калча курӑнать, улӑхсенче кӗрлесех каю ҫӗкленет, утӑ ҫулакан машинӑсене тепӗр хут ӗҫлеттерме те юрать!
Сквозь туман, как сквозь матовое стекло, проступает зеленая-зеленая озимь, а по сенокосам так буйно подымается отава, что впору второй раз пускать сенокосилки!

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ун куҫӗ хыҫҫӑн йӗрленӗ май, пӗр сисмен ҫӗртенех ассӑн сывласа ярса, Романовский те ҫилсӗр ҫанталӑкра кантӑк пек йӑлтӑртатакан Днепр ҫине, кӗр умӗнхи черченкӗ сӑрӑсемпе эрешленнӗ хирсем ҫине йывӑр тунсӑхлӑн пӑхма пуҫлать.
Романовский проследил за его взглядом и сам, неприметно вздохнув, перевел глаза на слюдяной глянец застекленного безветрием Днепра, на дымчатые поля, покрытые нежнейшей предосенней ретушью.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӗнӗрен сӑрланӑ стенасем чӑлт шурӑ акшар тӗсӗпе ҫуталса тӑраҫҫӗ, урайсене тӑрӑшса, кантӑк пек йӑлтӑртатакан пуличчен ҫуса тасатнӑ, вӗр-ҫӗнӗ хыр хӑмасемпе ҫапса тунӑ нарсенчен чӗрӗ сухӑр шӑрши кӗрет; ҫутӑ та таса ҫурма подвалта сотньӑна питӗ канлӗ пурнӑҫ хатӗрлесе панӑ тесен те йӑнӑш пулмасть.
Заново окрашенные стены блестели известкой, глянцем лоснились начисто вымытые полы, от сосновых свежих нар — смолистые запахи; почти уютно было в светлом, опрятном полуподвале.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӳлте, кантӑк пек кӑвак та тӑрӑ тӳпере, кӗрен пӗлӗт татки хӑмла ҫырли ҫупкӑмӗ евӗр ҫакӑнса тӑрать.
В прозрачном небе, в зените стояло малиновое недвижное облачко.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Сӗтел ҫине кантӑк — Петр Петрович урлӑ», «Кавир — ҫичӗ метр».
«Стекло на стол — через Петра Петровича», «Половиков — семь метров».

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чӳрече хашакӗ, кантӑк чӑнкӑртатнипе чӗтренсе, йынӑшса илчӗ.
Рама вопила дребезжащим звоном стекла, шаталась.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Малтанхи хут кукӑртнӑ пӳрнипе ерипен кӑна шак тутарчӗ, унтан стена ҫумне таянчӗ те, хӑйне хӑй тытса чараймасӑр, кантӑк рамкинчен нумайччен урса кайнӑ пек шаккарӗ.
Первый раз стукнул сдержанно, согнутым пальцем, потом, не владея собой, привалился к стене и бил кулаками в раму яростно, долго.

Вырӑсланса кайнӑ темӗнле нимӗҫ ҫынни, кантӑк куҫсемпе сутӑ тӑваканскер, патриотла хавхаланупа ҫӗкленсе кайнӑ пирки, хӑйӗн таварне салтаксене укҫасӑрах парса тӑнӑ.
Какой-то обрусевший немец, торговец искусственными глазами, движимый патриотическими побуждениями, выдавал свой товар солдатам бесплатно.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Саралса кайнӑ ҫамкипе кантӑк пек хытса ларнӑ куҫӗсем ҫинче сарӑ шултра кӑткӑсем чупнине кӑна куртӑм.
Видел лишь желтых крупных муравьев, ползавших по желтому лбу и остекленевшим прищуренным глазам.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Астахов бинокль витӗр пӑхрӗ те кантӑк кӑшкарӗн ҫаврашки ӑшӗнче инҫетре юланутла этемсем кӗпӗрленсе тӑнине курчӗ.
и Астахов, припавший к биноклю, увидел в окружье стекол далекую густую группу конных.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кантӑк ҫине алмазпа касса йӗр тунӑ пек, ӗмӗр манмиех касӑлса кӗрсе юлчӗҫ Григорий пуҫне Прохор лашин йӗрсе пӑрахнӑ шӑлӗсем те, унӑн кӗрен шӑл тунийӗсем те, ҫӗре лаплатса ӳксе, хыҫалтан сиктерсе килнӗ казак ут чӗрнисем айне таптанса юлнӑ Прохор хӑй те Григорий кӑшкӑрнӑ сасса илтмерӗ, анчах та, ҫӗр ҫумне лапчӑтса лартнӑ Прохорӑн чалӑшса кайнӑ тутипе вырӑнӗнчен сиксе тухнӑ куҫӗсем ҫине пӑхрӗ те, вӑл этемле мар хӑрушлӑн кӑшкӑрса янине ӑнланчӗ.
Резцом, как алмазом на стекле, вырезала память Григория и удержала надолго розовые десны Прохорова коня с ощеренными плитами зубов, Прохора, упавшего плашмя, растоптанного копытами скакавшего сзади казака, Григорий не слышал крика, но понял по лицу Прохора, прижатому к земле с перекошенным ртом и вылезшими из орбит телячьими глазами, что крикнул тот нечеловечески дико.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Таҫта ҫӳлте малтанхи пульӑсем чвинклетсе илчӗҫ, вӗсем, вӑрӑммӑн вшинлетсе, пуҫ ҫийӗпе, кантӑк пек ӑмӑрланса тӑракан пӗлӗт ҫумӗпе шӑхӑрса иртеҫҫӗ.
Первая цвинькнула где-то высоко пуля, тягучий свист ее забороздил стеклянную хмарь неба.

Ял ҫумӗнче ҫуркаланса пӗтнӗ чӑнкӑ тӑмлӑ ҫыран пур тата кантӑк пек ҫутӑ та сулхӑн шыв йӑлтӑртатать.
Возле деревушки изрезанный глинистый крутояр речки и стеклянная прохлада воды.

Пантелей Прокофьевич пасарса ларнӑ кантӑк витӗр кӑшт илӗм-силӗм килсессӗнех ыйхӑран вӑранчӗ.
Пантелей Прокофьевич проснулся, лишь чуть запенился на обыневших окнах свет.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫурт ҫийӗнчен кантӑк пек чӑнклатса тумлам юхать, унтан татах, хура тӑпра пылчӑкӗ пек ҫӑрӑлчӑк, малтанхи вӑрах сасӑ:
С крыши стеклянная звень падающей капели; и снова тот же медленный, тягучий, как черноземная грязь, голос:

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья, ирӗлсе кайнӑ пӑрлӑ кантӑк ҫаврашки витӗр, йӑлкӑшакан пирус ҫутинче, пӗр самантлӑха Степанӑн кимӗрчеклӗ хӑлхине хӗстерсе хунӑ, лӑпсӑркка ҫӗлӗк ҫур ҫаврашкипе тата шурӑ пичӗн пӗр пайне курса юлчӗ.
Ветром схватило искорку цигарки и донесло до окна, в оттаявший кружок стекла Аксинья на минуту увидела при свете пламенеющей цигарки полукруг придавившей хрящеватое ухо папахи, смуглую щеку.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья, сак умне чӗркуҫленсе, шӑнса ларнӑ кантӑк витӗр пӗшкӗнсе пӑхрӗ.
Аксинья припала к замороженному окну, опустилась перед лавкой на колени.

Григорий, подпилкине вылятса, кантӑк умӗнче ларать, хӑйӗн ҫамки ҫинче хура ҫилхе пек пӑтрашса кайнӑ ҫӳҫӗсем сиккелесе тӑраҫҫӗ.
Григорий сидел у окна, дергая напилком, на лбу его черной спутанной челкой прыгали волосы.

Пусу леш енче, курпун тӗмеске хыҫӗнче, плугсемпе ҫӗре йӑранлаҫҫӗ, вӑкӑр хӑвалакансем шӑхӑрса ҫуйӑхашаҫҫӗ, кунта — ҫулӑн ик енӗпе — лутра эрӗмӗн кӑвак тӗмӗсем, сурӑхсем кӑшласа янӑ ҫул курӑкӗ, турра пуҫҫапнӑ пек пӗшкӗнсе тӑракан вут курӑкӗсем курӑнкалаҫҫӗ тата йӑлтӑртатса вӗҫсе ҫӳрекен эрешмен картисемпе касмӑкланса пӗтнӗ сивӗ пӗлӗтӗн янӑрав кантӑк пек ҫутӑ ытамлӑхӗ сарӑлса выртать.
За толокой, за сутулым бугром расчесывали землю плугами, свистали погонычи, а тут — над шляхом — голубая проседь низкорослой полыни, ощипанный овечьими зубами придорожный донник, горюнок, согнутый в богомольном поклоне, да звонкая стеклянная стынь холодеющего неба, перерезанная летающими нитями самоцветной паутины.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика