Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хайхи сăмах пирĕн базăра пур.
Хайхи (тĕпĕ: хайхи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтах тата хайхи ашак та тӑрать.

И там этот ослик стоял.

Эпӗ пӗчӗк лаша утланса ҫӳрени // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Унта, хайхи шӑллӑ стена тата башньӑсем курӑнаҫҫӗ.

И там эта стена с зубчиками и башни.

Хӗрлӗ площадь // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Хайхи хӗрарӑм йытӑпа кӗчӗ те, эпир кайрӑмӑр.

И тут тётенька с собачкой пришла, и мы поехали.

Тендере шыв тултарни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Хайхи хӗрарӑм йыттине хӑй хыҫҫӑн ҫавӑтрӗ те: — Инзол, кайрӑмӑр! Уҫӑлма, уҫӑлма, Инзол! — терӗ.

А тётенька взяла собачку и говорит: — Инзол, пойдём! Гулять, гулять, Инзол!

Тендере шыв тултарни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Сасартӑк пӗр ҫын тендер тӑррине хӑпарса кайрӗ те, хайхи трубана ярса тытрӗ, труби пӑрӑнаканскер иккен, вара ӑна вӑл хӑй патнелле, тендер еннелле ҫавӑрчӗ.

И вдруг какой-то человек влез на тендер, потом поймал эту трубу, а она поворачивается, и он повернул её к себе, на тендер.

Тендере шыв тултарни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ҫаврӑнса пӑхрӑм та, куратӑп — хайхи паҫӑрхи сарӑ бант ҫыхнӑ йытӑ кӗре парать, унпа пӗрле хӗрарӑм та кӗрет.

Оглянулся и вижу: это та самая собака с жёлтым бантом, и с ней тётя на цепочке.

Инзол ятлӑ йытӑ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Кунта хайхи паллакан ботаник та, пионер вожатӑй та, милиционерсем те пур.

Здесь знакомый ботаник, и пионервожатая, и милиционеры.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Акӑ, хайхи, машина ҫитрӗ те, — тет Анна Ивановна.

— Да вот машина и приехала уже, — говорит Анна Ивановна.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Анне, — тет Маруся, кӗнеке ҫинчен куҫне ҫӗклесе, — ку леш хайхи кӗнеке!

— Мама, — говорит Маруся, поднимая глаза от книги, — это та самая книжка!

Акӑ Ҫӗнӗ Ҫулти каникул та ҫитрӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Хайхи, меньшевиксене ҫул ҫинчен шӑлса тӑкрӗҫ.

Меньшевиков смяли.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

…Ак патша пухать хайхи ҫар пуҫӗсене: «Ай-хай, эпӗ шанчӑк хывнӑ тарҫӑсем, Чаплӑ ҫеҫ пансем те пуян хуҫасем, Ут утланӑр, пулӑшӑр мана, патшана, Пуҫне касӑр та пӗтерӗр Ленина…»

…Собирае царь своих воевод: «Гей вы, слуги мои вирни, Паны вельможни, богачи заможни, Сидайте на коней, мне, царю, допомогайте, Бейте голодранцев-бедняков! За холопа — крест, За Ленина — медаль!»

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ хайхи рабочин патша пирки каланӑ сӑмахӗсем ҫинчен шутларӑм.

Я думал о словах рабочего о царе.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Эсӗ ӳснӗ ҫын пек ӗнтӗ, — сасартӑк вырӑсла каларӗ хайхи ырхан инке.

— Как будто ты уже взрослый, — сказала женщина по-русски.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хайхи судья: «Айӑпланакан, сирӗн юлашки сӑмах пулать», тесе пӗлтерет.

— Судья объявляет: «Подсудимый, ваше последнее слово».

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Тӑхӑрҫӗр пиллӗкмӗш ҫул пире патшана хирӗҫ ҫапӑҫма вӗрентрӗ! — хыттӑн кӑшкӑрчӗ хура та кӑтра сухаллӑ ҫын, хайхи лешӗ, пирӗн пата Петроградран килни.

— Девятьсот пятый научил нас сражаться с царем! — громко выкрикнул человек с черной кудлатой бородкой, тот, что приехал к нам из Петрограда.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Ҫитсе тухать хайхи чухӑн патша дворецӗ патне.

— Долго ли, коротко ли шел Бедняк, приходит до царского двора.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Акӑ, хайхи, чухӑн пӗр урапине ухтарать те улӑм ӑшӗнче чӗлӗм, табак тата вут чулӗ тупать.

— Немного погодя поднялся Бедняк и пошел бродить между бричками, пошарил рукой в одной бричке и нашел в соломе трубку, табак и кресало.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ларать хайхи чухӑн кит хырӑмӗнче, шухӑшлать: «Мӗн ҫиес-ши?»

Сидит Бедняк и думает: «Чего бы поесть?»

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Германи патшин пӳртне пырса кӗрет хайхи, лешӗ ӑна хирӗҫ тухать, унтан: «А-а, сывлӑх сунатӑп, килтӗр пулать!» — тет те тӳррех питрен ҫутӑлтарса ярать.

Заходит к германскому царю в хату, тот навстречу: «Мое почтеньице, приехали!» — и рр-аз по морде нашему царю!

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Иван Никифорович хӑй, тата хайхи ватӑ кинемей, шалпар та тем тӑршшӗ сюртук тӑхӑннӑ ача — пурте вӗсем, кӳсексем йӑтса, Агафия Федосеевна хыҫҫӑн унӑн ҫурт-йӗрне ватса тустарма килессӗн туйӑнчӗ ӑна.

Старая баба, Иван Никифорович, мальчик в бесконечном сюртуке — все с дрекольями, предводительствуемые Агафией Федосеевной, шли разорять и ломать его дом.

III сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех