Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Куратӑр-и ӗнтӗ, ачасем, мӗн пулнӑ — ун ҫинчен каларӑм, тунмарӑм…

Видите, ребята, что вышло — о том рассказал, не скрыл…

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ачасем тӗлӗнсе хытсах кайрӗҫ, ҫӑварӗсене карса пӑрахрӗҫ.

Ребята были так поражены, что только рты разинули.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Таҫтанах паллӑ, эсӗ илнӗ! — кӑшкӑрса пӑрахрӗҫ хӗр ачасем.

— Сразу видно, ты взял! — закричали девочки.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Пионер сӑмахне паратӑп, ачасем: эпӗ… илмен.

— Честное вам даю пионерское, ребята, я… не брал.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Джумбо, чипертерех калаҫ: кунта ачасем пур, — хуллен ятларӗ слона сухаллӑ ҫын.

— Джумбо, выражайся поделикатнее: тут дети, — негромко сказал бородач.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ачасем асӑрханса кулса илчӗҫ.

Ребята осторожненько хихикнули.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ часрах хамӑн ачасем патне чуптартӑм, тӑрса ывӑннӑ пирӗн состав валли шӑп кӑна паровоз панӑ иккен.

А я побежала к своим «перебрасываемым», потому что к нашему долго стоявшему составу наконец дали паровоз.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫук, апла мар, тет Сталин юлташ; ачасем вӗренччӗр.

А товарищ Сталин говорит: нет, нехай дети учатся.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Юрамасть, хӗрсем, ачасем, — ответлет Шадор.

Но Шадор отвечал: — Никак нельзя, мальчики-девочки.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ачасем, пӑхӑр-ха, хамӑр урамри Шадор, чистим-блистим!

Ребята, смотри, Шадор с нашей улицы, чистим-блистим!

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ачасем, пӗлекен вагонсенче хӑйсен тӑван хулин пӗр пӗчӗк пайне те пулин курса, тем пекех хӗпӗртерӗҫ.

И ребята мои радовались, видя в знакомых вагонах частичку своего города.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кунӗ, пирӗн кӑмӑлшӑн тенӗ пекех, питӗ аван, ачасем чупкаласа ҫӳреме, чикеленме пуҫларӗҫ.

Денек выдался хороший, и ребята радовались возможности побегать, покувыркаться.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫук, ачасем, — терӗ проводница, — вӑрҫӑ пӗтесси пӑхса та курӑнмасть.

— Нет, деточки, — говорит проводница, — воевать нам — еще конца-краю нет.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗншӗн апла, мӗскершӗн? — тӗпче пуҫларӗҫ ачасем, сентресем ҫинчен ҫӗрелле сиксе.

— Почему, почему? — спрашивают ребята со всех полок.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мана ҫав анчах кирлӗ — ачасем ӑна-куна тӗпчеме пӑрахрӗҫ, хӑйсенчен тӑватӑ вагон урлӑ ҫеҫ калама ҫук тискер ӗҫ пулса иртнине никам та сӗмленмерӗ…

А я рада была, что ребята отвлеклись, не пристают ко мне с расспросами и не подозревают, что через четыре вагона от нас стряслось то ужасное, чего лучше бы люди никогда в своей жизни не видели.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Э-э, — терӗҫ ачасем, лӑш кайса.

— А-а, — сказали дети, небрежно.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ачасем мана курсан карах сиксе тӑчӗҫ, хӑранӑ куҫӗсемпе ман ҫине тирӗнчӗҫ.

Ребята вскочили, уставившись на меня встревоженными глазами.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Манӑн ачасем пӗр-пӗрин ҫумне йӑпшӑнса, нихҫан пулман пек чӗмсӗр, хурлӑхлӑ лараҫҫӗ.

И ребята мои сидели, тесно прижавшись друг к другу, непривычно молчаливые, подавленные.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ сентресен хушшинчи хутлӑха вырнаҫса тӑтӑм: сентре кӗтессисенчен ярса тытса хам ачасем валли вырӑн хӑварма тӑрӑшрӑм.

Я стала в проходе между поднятыми полками, держась за их углы, сберегая маленькое пространство, отвоеванное для моих ребят там, сзади, за моей спиной.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ачасем макӑрни тата ӗшенчӗк саслӑ хӗрарӑмсем ҫуйӑхни: «Женька! Ӑҫта ҫӳретӗн эс, Женька?»… «Анне, пар-ха ҫав рюкзака…», «Юлташсем, ҫавӑнта пӗр кӑвак ҫыхӑ курман-и эсир, паллӑ тунӑскер?»

Детский плач и голоса, уставшие от волнения: «Женька! Ну где ты, Женька?..», «Мама, дай, прошу, сюда рюкзак…», «Товарищи, вы не видели там синий узел с меткой?..»

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950