Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эс сывах-и тата, Евсеюшка!
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
— А эс ан ҫӳре! — хӑрлатса илчӗ арман хуҫи.
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
— Ну, эс пит ан хӑрлат, унсӑрӑн пырса та тивӗ…
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
А эс туртса кӑлар.
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
Эс мӗн, хӑлхасӑрскер, шуйттан мар пуль-ҫке?
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
— А эс тымар ҫине тӑр…
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
Иш эс… — Курпун, аллисемпе сулкаласа, Карачӑм патне ишсе пычӗ те туратсенчен ярса тытрӗ.Ты вплавь… — Горбач взмахивает руками, подплывает к Герасиму и хватается за ветки.
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
— Сӑххисенчен тыт эс, сӑххисенчен…
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
— Мӗн эс пӗрехмай аллупа пӗр вырӑна тӗртетӗн? — тесе кӑшкӑрать курпун Любим, сивӗ тытнӑ чухнехи пек чӗтресе.— Да что ты всё рукой тычешь? — кричит горбатый Любим, дрожа как в лихорадке.
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
Ху мӗнле-ха эс?
Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.
Ах, эс, турӑҫӑм!
Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.
Мӗнле пулнӑ, ҫавӑн пекех эс, красавец!
Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.
Ӑҫтан эс сиксе тухрӑн!
Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.
— Вӗ… вӗлеретӗн эс!
Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.
Ӑҫта эс, Климушка?
Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.
— Итле-ха, Клим, мӗншӗн ҫав тери хытӑ хӑвалан эс лашана?
Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.
— Ӑҫта сӗтӗрсе кӗтӗн мана эс?
Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.
— Кунта хӑрушлӑх ҫук, тетӗн апла эс?
Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.
Кунта ҫӗр ҫухрӑм кайсан та, эс почта лашисене мар, ҫул кӑтартса пыракан йытӑсене те тупма пултараймӑн…Тут за сто верст путевой собаки не сыщешь, а не то что почтовых…
Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.
— Пӑрах, Федя, — аллисемпе ҫатталанчӗ Зина, — эс яланах темле хӑрамалли япаласем шутласа тупатӑн!— Ну тебя, Федя, — отмахнулась Зина, — вечно ты всякие страсти выдумываешь!
35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951