Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

эс сăмах пирĕн базăра пур.
эс (тĕпĕ: эс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эс сывах-и тата, Евсеюшка!

Здравствуй, Евсеюшка!..

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

— А эс ан ҫӳре! — хӑрлатса илчӗ арман хуҫи.

— А ты не езди! — огрызнулся мельник.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

— Ну, эс пит ан хӑрлат, унсӑрӑн пырса та тивӗ…

— Ну, не лай, а то влетит!

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

А эс туртса кӑлар.

А ты вытащи!

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

Эс мӗн, хӑлхасӑрскер, шуйттан мар пуль-ҫке?

Да ты глухой, чё-ёрт, что ли?

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

— А эс тымар ҫине тӑр…

— А ты на корягу стань…

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

Иш эс… — Курпун, аллисемпе сулкаласа, Карачӑм патне ишсе пычӗ те туратсенчен ярса тытрӗ.

Ты вплавь… — Горбач взмахивает руками, подплывает к Герасиму и хватается за ветки.

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

— Сӑххисенчен тыт эс, сӑххисенчен…

— Ты за зебры хватай, за зебры!

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

— Мӗн эс пӗрехмай аллупа пӗр вырӑна тӗртетӗн? — тесе кӑшкӑрать курпун Любим, сивӗ тытнӑ чухнехи пек чӗтресе.

— Да что ты всё рукой тычешь? — кричит горбатый Любим, дрожа как в лихорадке.

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

Ху мӗнле-ха эс?

Ну, что же ты?

Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.

Ах, эс, турӑҫӑм!

Ах ты, господи!

Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.

Мӗнле пулнӑ, ҫавӑн пекех эс, красавец!

Такой же красавец, как и был!

Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.

Ӑҫтан эс сиксе тухрӑн!

Откуда ты взялся?

Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.

— Вӗ… вӗлеретӗн эс!

— У… убьешь!

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

Ӑҫта эс, Климушка?

Где ты, Климушка?

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

— Итле-ха, Клим, мӗншӗн ҫав тери хытӑ хӑвалан эс лашана?

— Послушай, Клим, зачем ты так гонишь лошадь?

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

— Ӑҫта сӗтӗрсе кӗтӗн мана эс?

— Куда же это ты въехал?

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

— Кунта хӑрушлӑх ҫук, тетӗн апла эс?

— Так ты говоришь, что здесь не опасно?

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

Кунта ҫӗр ҫухрӑм кайсан та, эс почта лашисене мар, ҫул кӑтартса пыракан йытӑсене те тупма пултараймӑн…

Тут за сто верст путевой собаки не сыщешь, а не то что почтовых…

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

— Пӑрах, Федя, — аллисемпе ҫатталанчӗ Зина, — эс яланах темле хӑрамалли япаласем шутласа тупатӑн!

— Ну тебя, Федя, — отмахнулась Зина, — вечно ты всякие страсти выдумываешь!

35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех