Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫурта сăмах пирĕн базăра пур.
ҫурта (тĕпĕ: ҫурт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Саша шӑрпӑк чӗртсе ӑвӑс ҫурта татӑкне ҫутрӗ, ӑна ҫав шӑтӑкалла чикрӗ те: — Пӑх! Анчах ан хӑра… — терӗ мана.

Саша зажёг спичку, потом огарок восковой свечи, сунул его в эту дырку и сказал мне: — Гляди! Не бойся только…

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пуҫӗсене ҫурта пек тытаҫҫӗ, ҫиппе ҫапнӑ пек тӳрӗ юртаҫҫӗ, малти урисене вӗттӗн-вӗттӗн пусаҫҫӗ.

Голову держат прямо, ноги не выкидывают в сторону, передними ногами переступают мелко, словно нитки мотают.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Партизансем ҫурта хӑвӑрт ҫавӑрса илчӗҫ те чӳречесемпе алӑксенчен пеме пуҫларӗҫ.

Но партизаны уже окружили дом, поливая огнем двери и окна.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кил хуҫисем ҫурта хӳтӗлеҫҫӗ, кӑшкӑрашаҫҫӗ, вут тӗртекен хресченсем ҫине сенӗксемпе, пуртӑсемпе хӑмсараҫҫӗ.

Домочадцы защищались, кричали, бросались на них с вилами и топорами.

34 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫурта вут тӗртекенсем секундлӑха чарӑнса тӑчӗҫ, партизансем ҫине пӑхса илчӗҫ, вара каллех кукуруз туни капанне ҫине тӑрсах сӳтме, кӗлтесем йӑтса пырса, вӗсене кантӑксемпе алӑксене хыпса илнӗ вута пӑрахма тытӑнчӗҫ.

Женщины на минуту остановились, посмотрели на них и снова, с еще большей яростью набросились на стог кукурузной соломы, хватая снопы и швыряя их в огонь, охвативший уже окна и двери.

34 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Сӗвек тӑвайккипе сад витӗр сӑрт ҫине улӑхсан, партизансем сала хӗрринче хӗрарӑмсем кӗпӗрленсе тӑнине курчӗҫ; вӗсем пӗр йӗркесӗр кӑшкӑрашса, вӑрҫса, салари ҫунмасӑр юлнӑ пӗртен-пӗр ҫурта ҫунтараҫҫӗ-мӗн.

Миновав яблоневый сад, они поднялись на пригорок и оттуда увидели толпу людей, главным образом женщин, которые с криками и руганью поджигали единственный уцелевший в селе дом.

34 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӗр секунд шухӑшласа тӑмасӑр, вунӑ ҫынлӑ партизансен ушкӑнӗ Уча хыҫҫӑн нимӗҫсем ҫине атакӑна ыткӑнчӗҫ; нимӗҫсем ӗнтӗ йӗркене кӗнӗ, ҫурта ҫавӑрса илнӗ, партизансем ҫинелле темиҫе пулеметпа переҫҫӗ.

Не раздумывая ни минуты, десяток партизан вслед за Учей ринулся на немцев, немцы уже оправились от замешательства, снова окружили дом и из нескольких пулеметов обстреливали склон, по которому спускались теперь партизаны.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫурта вут тӗртсе ҫунтарман-и?

Дом наш не сожгли?

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Каҫхи апатчен Вук пӗчченех юлашки кунсенче корпус штабӗ тӑнӑ ҫурта кайрӗ.

Пока готовился ужин, Вук вошел в дом, где, по словам старика, последнее время стоял штаб корпуса.

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Путваллӑ ҫав ҫӗнӗ ҫурта куратӑн-и?

— Видишь новую избу на каменном фундаменте?

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Унӑн Шливицӑна мӗнле пулсан та хӑвӑртрах ҫитесси, четниксен корпусӗн штабӗ вырнаҫнӑ тата Бранка пулнӑ ҫурта кӗресси, хресченсенчен ун ҫинчен ыйтса пӗлесси килет.

Ему хотелось как можно скорее попасть в Шливицу, он собирался сразу отправиться к дому, где расположился штаб четнического корпуса и где находилась Бранка, и там расспросить о ней крестьян.

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Унтан вара хӑй иккӗмӗш взводпа штаб вырнаҫнӑ ҫурта таврӑнчӗ.

А оттуда ушел во второй взвод, где находился и штаб.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫакна асра тытӑр: вӑл пирӗн ҫинчен пӗлтерсен, эпӗ сирӗн ҫурта вут тӗртсе ҫунтаратӑп! — терӗ Павӑл хӑйне кураймасӑр тӳрех куҫран пӑхакан хӗрарӑма.

А вы знайте, если он выдаст нас, мы сожжем ваш дом! — сказал Павле женщине, которая злобно и вызывающе смотрела ему прямо в лицо.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Турӑран хӑра, ман ҫурта ан кӗр!

— Нет, ради бога не входи в дом!

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Икӗ япалана питӗ хисеплет вӑл: ҫурта, уй-хире!

У него только две святыни: дом и его поле!

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Сирӗн ҫурта пире ҫул хӑй илсе килчӗ.

Нас дорога вывела к вашему дому.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Никола взвочӗ сала кантурӗнчи ҫӗнӗ пысӑк ҫурта вырнаҫрӗ.

Взвод Николы разместился в большом новом доме деревенского писаря.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫак каҫах, шӑп раштав умӗн, вунпилӗк километр утса, рота Благотин патӗнчи пӗр салара, сӑртсен тайлӑмӗ тӑрӑх тӑсӑлакан юман вӑрманӗ хӗрринче уйрӑммӑн ларакан икӗ ҫурта вырнаҫрӗ.

В тот же вечер, в самый сочельник, проделав марш километров в пятнадцать, рота остановилась в деревне под Благотином, на опушке дубового леса, росшего на горном хребте, стояли две избы.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫул тӑрӑх ӳссе ларнӑ ката хӳттипе рота уй урлӑ хӑвӑрт каҫрӗ те, яланхи пекех, ял вӗҫӗнчи икӗ ҫурта вырнаҫрӗ.

Прячась за плетнями, скользя по тропинкам, рота быстро перебежала поле, бойцы разместились, как обычно, в двух домах на самом краю села.

21 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫак ӗмӗр ҫуталакан ҫутӑпа юнашар час-часах пӗчӗк ӑвӑс ҫурта ҫунни курӑнать.

И рядом с этим вечным огнем часто загорается скромная восковая свеча.

14 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех