Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пирӗн карикатура хаҫатра пӗр эрне хушши ҫакӑнса тӑчӗ, ҫӗнӗ хаҫат пӗрлехи пуху пуличчен пӗр кун маларах кӑна тухрӗ, хаҫатра карикатура ҫукчӗ ӗнтӗ, пирӗн заметкӑсене пичетлесе кӑларнӑ; манӑнне тата Шишкинӑнне.

Карикатура наша провисела в газете целую неделю, и только за день до общего собрания вышла новая стенгазета, в которой уже карикатуры не было и появились обе наши заметки: моя и шишкинская.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Ҫакӑнса тӑмалла.

— Будешь висеть.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Тепӗр номер тухичченех манӑн ҫапла ҫакӑнса тӑмалла-и вара?

— А пока выйдет следующий номер, я так и буду висеть?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ҫавӑн пек плакат паянхи кун пӗлтӗр те, виҫӗмҫул та тата эпӗ, пачах пӗчӗкҫӗскер, пӗрремӗш хут шкула килнӗ кун та ҫакӑнта ҫакӑнса тӑнине астуса илтӗм.

Я вспомнил, что такой же плакат висел в этот день здесь и в прошлом году, и в позапрошлом, и в тот день, когда я совсем еще маленьким пришел первый раз в школу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Шкула кӗмелли алӑк ҫинче ҫакӑнса тӑракан пысӑк хӗрлӗ плаката эпӗ катаранах куртӑм.

Еще издали я увидел над входом в школу большой красный плакат.

Пӗрремӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ытлашши сивех мар пулин те, тыткӑна лекнисен сӑмсисем айӗнче тумламсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Хоть было совсем не холодно, у пленных под носами висели капли.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унта унӑн картинӗсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Там висели его картины.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хома сулахай аллине хӑйӗн пилӗкӗнчен ҫакӑнса тӑракан трофейнӑй штыкӗн авӑрӗ ҫине хучӗ.

Левую руку Хома положил на рукоятку трофейного штыка, висевшего у него на боку.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хоман пилӗкӗ ҫумӗнче пушӑ кобура ҫакӑнса тӑрать, вӑл трофей пистолетне йышӑнма халех хатӗр, ун ҫинчен Хома тахҫанах ӗмӗтленет.

На боку у Хомы висела пустая кобура, готовая принять трофейный пистолет — давнюю мечту Хомы.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Капитан пуҫӗ вӗҫӗнче венгерсем туса хатӗрленӗ йӑлтӑртатакан хӗҫ ҫакӑнса тӑрать, вӑл ӑна хӑйӗнчен нихҫан та хӑвармасть.

В головах у капитана стояла блестящая венгерская сабля, с которой он не разлучался.

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Сарай стени ҫинче ҫурталлӑ хунар ҫакӑнса тӑрать, вӑл ҫутатать, ун ҫутинче юр пӗрчисем вӗлтӗртетсе ҫаврӑнаҫҫӗ.

На стенке сарая висел фонарь со свечкой, он светил, снежинки роились в его свете.

Тухса кайнӑ кун // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Пӳлӗмсенче вара йӗркесӗр те кӑмӑла килӗшми пулса тӑчӗ: урайӗнче шпагат татӑкӗсем выртаҫҫӗ, портретсем ҫакӑнса тӑнӑ вырӑнта, тӗссӗр стенасем ҫинче, хура тӑваткӗтеслӗхсем палӑраҫҫӗ.

И в комнатах стало безобразно и бесприютно: обрывки шпагата на полу, на выцветших обоях темные четырехугольники там, где висели портреты.

Тухса каяс умӗн пӗр кун малтан // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Тепӗр кун ирхине пӳрт алӑкӗ ҫинче ҫӑра ҫакӑнса тӑратчӗ.

Наутро на доме висел замок.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ку вӑл — уйӑх, кӑнтӑрлахи, ниме те кирлӗ мар уйӑх, вӑл хӗвел ялтравӗнче ҫакӑнса тӑрать те ирӗлет, ирӗлет те ҫухалать, — ирӗлсе ҫухалчӗ те ӗнтӗ, пӗлетӗн калама ҫук пысӑк та сенкер анлӑшӗнче пӗртен-пӗр хӗвел кӑна пуҫпулса тӑрать.

Это месяц, дневной, ненужный, он висит и тает в солнечном сиянье, тает и исчезает — уже растаял, одно солнце царит на синей громаде неба.

Пӗлӗт ҫинчи тата ҫӗр ҫинчи явленисем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Шинель ӗнтӗ пӑта ҫинче ҫакӑнса тӑрать, амӑшӗ ҫыру вулать.

Шинель уже висела на вешалке, а мама читала письмо.

Килти улшӑнусем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Арҫын балкон ҫинче ҫакӑнса тӑни ҫинчен тата вӑл персе анма пултарасси пирки пӗлсенех ҫӑлавҫӑсем унталла ҫул тытнӑ.

После получения сообщения о том, что мужчина повис на балконе и есть вероятность, что он может сорваться вниз к месту происшествия тут же выехали спасатели.

Шупашкарти ҫӑлавҫӑсем 7 хутри балконран ҫакӑнса тӑракан арҫынна ҫӑлнӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/28436.html

Шупашкарта ҫӑлавҫӑсем 7 хутри балкон ҫинче ҫакӑнса тӑракан арҫынна пулӑшнӑ.

В Чебоксарах спасатели помогли мужчине, повисшего на балконе 7 этажа.

Шупашкарти ҫӑлавҫӑсем 7 хутри балконран ҫакӑнса тӑракан арҫынна ҫӑлнӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/28436.html

Поселок хыҫӗнче, ту ҫумӗнче, ҫакӑнса тӑракан кӗпер ҫинче вагонеткӑсем курӑнаҫҫӗ, аяларахра, ванчӑк чулсен ҫӳлӗ конусӗсем хушшинче, узкоколейка тӑсӑлать тата ҫӗнӗ йывӑҫ бараксем лараҫҫӗ.

За поселком, под самой горой, на висячем мосту виднелись вагонетки, а ниже, между высокими конусами дробленого камня, тянулась узкоколейка и стояли новые деревянные бараки.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫӑвӑн ҫак юлашки кунӗсенче уйрӑммӑнах илемлӗ те ҫӑп-ҫӑмӑллӑн курӑнакан тусем таврари сывлӑшра ҫакӑнса тӑнӑн туйӑнаҫҫӗ.

Горы вокруг как бы висели в воздухе, прозрачные и легкие в эти последние дни лета.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӗсем тӗлӗнче ҫунса хуралнӑ ҫулҫӑсӑр улмуҫҫи хӑйӗн кукӑр-макӑр турачӗсене сарса ларать; ун ҫинче пушарпа пиҫнӗ пӗркеленчӗк панулмисем ҫӗнӗ ҫул ёлкине аса илтерсе ҫакӑнса тӑни тӗлӗнмелле пек туйӑнать.

Над ними раскинула корявые ветки черная обгоревшая яблоня без листвы; странными казались висевшие на ней, как на новогодней елке, сморщенные, испеченные плоды.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.