Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуп сăмах пирĕн базăра пур.
пуп (тĕпĕ: пуп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫаплах пулма кирлӗ ҫав, — килӗшрӗ Никодим пуп та.

— Должно быть, так, — согласился отец Никодим.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кӗрӗк те ҫук, камилавкӑ та ҫук, куҫлӑх та ҫук — шыва путарнӑ пек ҫухалчӗ, — терӗ Никодим пуп, тӗлӗннипе аптранӑскер.

— Ни кожуха, ни камилавки, ни очков — как в воду канули! — проговорил отец Никодим, сам не свой от удивления.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпӗ урӑх япала шыратӑп-ха! — терӗ аптрасах ӳкнӗ Никодим пуп.

— Да я совсем другое ищу! — отозвался растерявшийся отец Никодим.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Никодим пуп та, алтарь тӑрӑх пӗр ҫӗртен тепӗр ҫӗре ҫитсе, лешсемпе пӗрле аптраса ҫӳрерӗ.

Отец Никодим и тот принимал участие в поисках и метался по алтарю с недоумевающим лицом.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав самантра алтарӗн патша алӑкӗ уҫӑлса кайрӗ, Никодим пуп хӗресне ҫӗклесе юлашки кӗлӗ сӑмахӗсене каласа хучӗ.

В этот миг раскрылись царские врата, и отец Иикодим со святыми дарами в руках возгласил.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ставри пуп аллинчи епитрахильне те пӑрахрӗ; ун тусӗсем тӗлӗнсе енчен енне пӑхкаласа илчӗҫ, Соколов хӗпӗртесе пӑхрӗ хӑйӗн тӑшманне, сӑнарӗ унӑн тӑрӑхласа кулнӑ пек туйӑнчӗ.

Поп Ставри выпустил из рук епитрахиль; его друзья изумленно переглядывались, Соколов торжествующе смотрел на своего врага; злорадная улыбка оживила его лицо; он упивался жгучим позором соперника.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗншӗн тухмасть вара вӑл? — Милкӑран ыйтрӗ Ставри пуп.

— Почему же он не выходит? — спросил поп Ставри Милку.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ставри пуп хӑйӗн хӑнисемпе маларах иртсе тӑнӑччӗ.

Поп Ставри стоял впереди со своими гостями.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпӗ кунтах! — сасӑ пачӗ Ставри пуп, хӑй патне пынӑ хӑнисемпе маларах хӗсӗнкелесе иртсе.

— Здесь я! — отозвался поп Ставри и вместе со своими гостями пробился вперед.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пирӗн Кандов тусӑмӑр тем те пӗр сӳпӗлтетсе пачӗ те, пур перех пуп пиллемесӗр нимӗнле ӗҫ те тухмасть…

Без попова благословения ничего не делается, что бы ни болтал наш друг Кандов…

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

– Е унта чӑнах та Рачко ҫакланнӑ пулсан, мӗн пуласса кӗтсех тӑр ӗнтӗ, — терӗ Ставри пуп.

— Если это действительно Рачко, догадываюсь, что будет дальше, — сказал поп Ставри.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кандов, Кандов тусӑм! — студентран ыйтрӗ Ставри пуп.

— Кандов, Кандов, друже! — обратился поп Ставри к студенту.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ставри пуп сӑмах мӗн пирки пынине тинех тӗшмӗртсе илчӗ те куҫ харшине пӗркелентерчӗ.

Поп Ставри, наконец-то поняв, о чем идет речь, нахмурил брови.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кӗнеке ҫинчи пек вулать! — тесе мӑкӑртатрӗ Ставри пуп.

— Точно по книге читает! — пробормотал поп Ставри себе под нос.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн пулса тӑрӗ-ха вара? — ыйтрӗ нимӗн те тавҫӑрайман Ставри пуп.

— Что же тогда получится? — спросил пои Ставри, ничего не поняв.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Енчен ара пирӗн пархатарлӑраххи пулсан та, «нимле уйрӑмлӑх та ҫук» тетӗн-и? — ыйтрӗ Ставри пуп.

— А если у нас будет самолучшая, — тоже скажешь «ничего дурного»? — спросил поп Ставри.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ставри пуп ӑна пуҫ тӳпинчен пуҫласа ури тупанне ҫити пӑхса илчӗ.

Поп Ставри смерил его взглядом.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хӗрачи ухмахрах ӗнтӗ, ним те калаймӑн, — сӑмаха хутшӑнчӗ Ставри пуп, — ытла иртӗхме пӑхать вӑл.

— Дура девчонка, что и говорить, — вмешался поп Ставри, — да ведь и ее искушают со всех сторон.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗншӗн ҫав Лило-пӑхӑрҫӑ ҫӑвар та уҫтарасшӑн мар Милка пирки? — ыйтрӗ пуп майри.

— Почему этот Лило-медник и слышать не хочет о Милке? — спрашивала попадья.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Санӑн мӗн пур вара, ачам? — ыйтрӗ пуп, лешӗн вичкӗн шӳтне сисмесӗр.

— А у тебя что есть, чадо мое? — спросил священник, не поняв тонкой шутки.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех