Шырав

Шырав ĕçĕ:

кайӑксем (тĕпĕ: кайӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хӗвелӗн йӑмӑх ҫути ӑна тӳрех куҫран ҫутатать, кайӑксем вара ҫавраҫил ҫавӑракан ҫулҫӑсем пек ун ҫийӗн ҫаврӑнаҫҫӗ.
Яркий солнечный свет бил ей в глаза, а птицы кружились над ней, как вихрем поднятые листья.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Йывӑҫ ҫинчен йывӑҫ ҫине сиккелесе кайӑксем вӑрманти уҫланкӑ патне ҫитсе тухрӗҫ.
От дерева к дереву птицы добрались уже до большой поляны среди леса.

Кайӑксем лӑпчӑнса выртакан хурт-кӑпшанкӑсене шыраса тупаҫҫӗ.
Птицы высматривали притаившихся насекомых и ловили их.

Ҫав самантрах тӑмана хӑйӗн ҫивчӗ чӗрнисемпе кайӑксем ҫине сиксе ӳкрӗ.
В тот же миг сова бросилась на них с растопыренными лапами.

Ҫав пӗчӗк вӑрман тӑшманӗсене кайӑксем йӗрлесе тупса тытаҫҫӗ.
Этих маленьких врагов леса птички выслеживали и ловили.

Иртен пуҫласа каҫчен пӗчӗк кайӑксем йывӑҫсем тӑрӑх ҫӳресе ҫурӑксене, хуйӑрсен хушшисене тӗрӗслерӗҫ.
С утра до ночи птички шныряли по деревьям, заглядывали в каждую трещинку и скважину коры.

Вӗсем, хаяр ҫӑткӑн кайӑксем, кашниех уйрӑм пурӑнаҫҫӗ, никама та хӗрхенмеҫҫӗ.
Они были свирепые хищники, жили каждая в одиночку и никому не давали пощады.

Кӑна йӑмӑх сарӑ пуҫлӑ королёк текен пӗчӗк кайӑксем те пӗлмен.
Не знали этого и крошечные корольки с огненно-жёлтыми шапочками на голове.

Тӑманасем хӑвӑл ӑшӗнчен ҫӗрле, ытти кайӑксем ҫывӑрнӑ чухне анчах тухаҫҫӗ.
Совы вылетали из дупла только по ночам, когда все другие птицы спят.

Хама хам вара вӗҫен кайӑксем ҫак кунсенче пурте вилсе пӗтмен пулӗ-ха, тесе йӑпатрӑм.
Я утешал себя мыслью, что не все птицы погибли в эти дни.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

«Кайӑксем ҫакӑн пек вӑраха пынӑ ҫил-тӑманра хӑйсене хӑйсем начар туяҫҫӗ пулас» — тесе шухӑшласа илтӗм.
Я подумал: «Верно, птицы плохо чувствуют себя после такой долгой метели».

Вӗҫен кайӑксем ниҫта та курӑнмаҫҫӗ.
Птиц не было нигде.

Лесникӑн чӗри кӑлт сиксе илчӗ: тискер кайӑксем Якур йӗрӗ ҫине лекнӗ пулас!
Ёкнуло в груди: не иначе, на Егоркин след напали звери!

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Хӑй астӑвасса ку таврара мӗнле тискер кайӑксем пурӑнни ҫинчен каласа пама, пуҫларӗ вӑл.
Стал рассказывать, какие звери в здешних местах водились на его памяти.

Хӑрасси ӳссех пырать // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Ҫут тӗнчере мӗнле тискер кайӑксем пулни ҫинчен аса илчӗҫ.
Вспоминали, какие на свете есть страшные звери.

Кашкӑр е упа тесен, ку нимех те мар: ҫак тискер кайӑксем ҫинчен, вӗсем ҫӑткӑн пулсан та ҫынсем каланӑ тӑрӑх пӗлеҫҫӗ.
Сказал бы — волк, медведь, все ничего: звери хоть лютые, да по рассказам известные.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Сахал-и унта тискер кайӑксем!
Мало ли какой зверь в лесу заведется!

Кайӑксем те тӗштырӑ пуҫтарма вӗҫсе килми пулчӗҫ.
Птицы больше не прилетали клевать зерно.

Юр та ыйхӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Ҫил пӗрчӗсене ҫӗр ҫине тӑкать, кайӑксем ушкӑнӗ-ушкӑнӗпе ҫаран ҫине пӗрчӗсем пуҫтарма вӗҫсе киле пуҫларӗҫ.
Ветер ронял их на землю, и птицы стаями слетались к мышонку на луг подбирать их.

Апат-ҫимӗҫ усрамалли хуралтӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Кунта вӗҫен кайӑксем те ҫӗленсем, шапасем пурӑннӑ.
Жили тут только птицы, только змеи да лягушки.

Ҫурт туни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика