Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑтра (тĕпĕ: вӑхӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Юлашки вӑхӑтра Петя апат тиркекен пулчӗ.
Последнее время Петя стал разборчив в еде.

24 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Халӗ, хӑйне пӗччен те телейсӗр ҫын пек туйнӑ вӑхӑтра, Таня килнӗшӗн Ваҫҫук тем пекех савӑнчӗ.
Васек особенно обрадовался теперь приходу Тани, чувствуя себя одиноким и несчастным.

22 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Юлашки вӑхӑтра Ваҫҫук ӑна сахалтарах куркаларӗ.
В последнее время Васек редко видел ее.

Ваҫҫук ҫак вӑхӑтра Саша ҫинчен шухӑшлама пуҫларӗ, унӑн сӑнне, унӑн сӑмахӗсене аса илчӗ, вӑл ӑна ун чухне: «Эсӗ юлташ мар!» — терӗ.
Васек подумал о Саше, вспомнил его лицо и слова, которые тот бросил ему: «Не товарищ!»

Дежурнӑйсем класа шӑлса тасатнӑ вӑхӑтра, тумтирсем хывса хӑвармалли пӳлӗмӗн пӗр тӳлек кӗтессинче, темшӗн хыпӑнса ӳкнӗ Русаков Мазина: — Вӑл мана паян чӗнсе кӑларатех! Пӗтрӗм ӗнтӗ эпӗ, Колька! — терӗ пулӑшу ыйтнӑ евӗр.
Пока дежурные наводили в классе чистоту, в укромном уголке раздевалки Русаков с расстроенным лицом говорил Мазину: — Обязательно он меня вызовет! Пропал я, Колька!

19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Эпӗ халех килетӗп! — тесе кӑшкӑрчӗ Саша чупса кайнӑ вӑхӑтра.
Я сейчас! — крикнул Саша, убегая.

Анчах ку вӑхӑтра килте яланах кӳршӗсем ҫеҫ пулаҫҫӗ.
Но дома обычно в это время бывали только соседи.

18 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Анчах Саша ним шарламасӑрах унӑн кӗпине хыврӗ, унтан, амӑшӗ шыв ӑшӑпа ӑшӑ маррине пӗлес тесе чавсине шыва чиксе пӑхнӑ вӑхӑтра, кровать ҫинче сиккелекен ачана тытса тӑчӗ.
Но Саша молча стащил с него рубашонку и, пока мать пробовала локтем воду, удерживал подпрыгивающего на кровати малыша.

16 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Сева ӑна пулӑшма хӑвӑртрах пырасшӑнччӗ, ҫав вӑхӑтра каллех алӑк уҫӑлчӗ, алӑкран пӗр хӗрарӑм тухрӗ, вӑл алӑк умне витре лартрӗ.
Сева уже хотел поспешить ему на помощь, но дверь в коридоре снова открылась, из нее вышла женщина, поставила на порог ведро.

Ҫак вӑхӑтра вӗсем патне пӗр пысӑк чарусӑр ача чупса пычӗ.
Какой-то высокий мальчик подскочил к ним.

Сева чирлӗ выртнӑ вӑхӑтра амӑшӗ каҫсерен тӑра-тӑра унӑн ҫамкине тытса пӑхнӑ, ирхине васкаса апат хатӗрленӗ.
Когда Сева был болен, мама вставала ночью, осторожно щупала ему лоб, утром торопилась приготовить еду.

Телейлӗ! — васкаса каларӗ Грознӑй алӑк хупнӑ вӑхӑтра.
Счастливо! — заторопился Грозный, закрывая за ним дверь.

15 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Одинцовпа Зоринӑн заметкисене Митя вуланӑ вӑхӑтра Ваҫҫук ӗҫлесе ларанҫи турӗ, Митя вуланине курман пек пулчӗ.
Пока Митя читал заметки Одинцова и Зориной, Васек делал вид, что совершенно поглощен своей работой.

«Стена хаҫатне вӑхӑтра кӑлараймастпӑр.
«Со стенгазетой запаздываем.

12 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫак вӑхӑтра такам алӑка хуллен шаккарӗ.
В дверь кто-то тихонько постучал.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Хальхи вӑхӑтра хӑйсен пурӑнмалли ҫурт-йӗр условийӗсене лайӑхлатмаллисен черетӗнче 20 ҫемье.
Куҫарса пулӑш

Ҫынсемшӗн ял шӑпи ют мар // В. ШАПОШНИКОВ. Ҫӗнтерӳ ялавӗ, 2015.01.28

Хӗллехи вӑхӑтра ҫулсене юртан тасатса тӑрассипе те проблемӑсем пулман.
Куҫарса пулӑш

Ҫынсемшӗн ял шӑпи ют мар // В. ШАПОШНИКОВ. Ҫӗнтерӳ ялавӗ, 2015.01.28

Юлашки вӑхӑтра Америкӑри ученӑй Левис каланӑ тӑрӑх, пӗлӗт ҫинчи мӗнпур ҫӑлтӑр таврашсем, ҫав шутрах ҫӗр те, чи малтанхи вӑхӑтра тимӗрпе никкелтен пулса тӑнӑ.
В последнее время американский ученый Левис высказал предположение, что первично все небесные тела, и в том числе Земля, состояли из железа с никелем.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ҫӗр кисренсе кайнине тӗрлӗ вырӑнти станцисем хӑш вӑхӑтра туйса паллӑ туса хӑварнисене пӗр-пӗринпе танлаштарса пӑхсан, кисренӳ хумӗсем ҫӗрӗн хӑш пайӗсенче мӗнле хӑвӑртлӑхпа сарӑлнине те шутласа пӗлме пулать.
Сравнивая наблюдения времени прихода от одного и того же землетрясения (конечно, сильного) к разным станциям, расположенным во всех частях земной поверхности, можно определять скорость распространения вол» сквозь разные зоны земного тела.

Эпир хальхи вӑхӑтра усӑ куракан питех те паллӑ меслет — вӑл сейсмометри, е урӑхла каласан, Ҫӗр ӑшӗнче пулакан кисренӳсене паллӑ туса сӑнамалли май пулать.
Чрезвычайно важный метод, которым одновременно мы сейчас располагаем,— это сейсмометрия, или регистрация и анализ тех толчков, которые возникают в самом теле Земли.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика