Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑтра (тĕпĕ: вӑхӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вырӑнти сутӑҫӑсем, карапа асӑрхасанах, капитан патне пырса, эсир кирлӗ вӑхӑтра ҫитрӗр, тенӗ.

Сейчас же на борт явились туземные торговые агенты, момент был как нельзя более удачный.

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.

Хура йӑвӑҫпа вӑрттӑн суту-илӳ тӑвакансемшӗн Леду пек хастарлӑ та пултаруллӑ моряк тупӑнни ҫак вӑхӑтра, негрсемпе суту-илӳ тума хӑрушӑ вӑхӑтра, пит те паха япала пулнӑ.

Когда запретили торговлю неграми, капитан Леду стал незаменимым человеком для торговцев «черным деревом».

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.

— Мӗнле колхозник-ха эсӗ утӑ ҫулнӑ вӑхӑтра нумай ҫывӑратӑн пулсан!

— Какой же ты колхозник, если в сенокос так долго спишь!

Ҫулах, ҫавам, эс шӑрӑхчен, ҫулах эс сывлӑм типиччен! // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 14–15 с.

Ҫав вӑхӑтра Алюна чӳречерен пӑхрӗ.

В это время в окно заглянула Алёнка.

Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ҫав вӑхӑтра крыльца ҫине асламӑшӗ тухрӗ.

Тут на крыльцо вышла бабушка.

Вӑрман парнисем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Анчах ҫав вӑхӑтра Дёма килчӗ.

Но в это время пришёл Дёмушка.

Вӑрман парнисем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ҫав вӑхӑтра икӗ хӗр — Клаша Галкинӑпа Маша Фонарева — помидор тултарнӑ карҫинкка йӑтса килчӗҫ.

В это время две девушки — Клаша Галкина и Маша Фонарёва — принесли ещё одну корзину с помидорами.

Дёма Снежока хӑналани // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Хӑяр пушатнӑ вӑхӑтра машина патне ачасем пухӑнса тулчӗҫ.

Пока сгружали огурцы, около машины собрались ребятишки.

Дёма Снежока хӑналани // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

— Ҫав вӑхӑтра, — малалла каларӗ асатте, — эпир кунта калаҫса ларнӑ хушӑра, пирӗн кӑшӑл патне тихасем йӑпшӑнса килеҫҫӗ!

— А между тем, — продолжал дедушка, — пока мы тут разговариваем, у нас к вороху жеребятки подбираются!

Тантӑшсем тырӑ кӑшӑлне хураллама пулӑшаҫҫӗ // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ҫав вӑхӑтра йӗтем ҫине Таня аслашшӗ килчӗ.

В это время на ток пришёл Танин дедушка.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ҫав вӑхӑтра урапа патне чӑнах та Таньӑн амӑшӗ Ночка ятлӑ хуратур лашана ҫавӑтса пычӗ.

В это время к телеге и правда подошла Танина мать и подвела на поводу тёмно-гнедую лошадь Ночку.

Урапа айӗнчи ҫурт // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ҫав вӑхӑтра Снежок, меллӗ самантпа усӑ курса, сӗтел ҫинчи ҫӑкӑра ярса илчӗ те ӑна «турилккепе» пӗрлех ҫисе ячӗ.

А в это время Снежок улучил минутку, схватил хлеб со стола и съел его вместе с «тарелкой».

Урапа айӗнчи ҫурт // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Акӑ халӗ те, ҫак йӗркесене ҫырнӑ вӑхӑтра, эпӗ телейсӗр Шарль Барбара писатель вилнине пӗлтӗм те, мана хурлӑх пусса илчӗ.

Вот и сейчас, в то время как я пишу эти строки, я узнал о горькой кончине несчастного Шарля Барбара, и вся моя мельница оделась печалью.

Ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын // Александр Артемьев. Тӑван Атӑл. 1960, 3№ — 71–72 с.

Тӗрӗссипе каласан, ҫав вӑхӑтра Каррье республиканец та никама хӗрхенмен ҫын пулнӑ.

Со своей стороны и республиканец Каррье был свиреп.

V. Вӗсен вӑрҫӑри пурнӑҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Англи ҫав вӑхӑтра Франци принцӗсене укҫа-тенкӗпе те, хӗҫпӑшалпа та пулӑшса тӑнӑ.

Англия выплачивала субсидии французским принцам.

V. Вӗсен вӑрҫӑри пурнӑҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хресченсем ҫапӑҫу хирӗнче хӗрес е часовни курсан, тӑшман вӑйлӑ персе тӑнӑ вӑхӑтра е атака вӑхӑтӗнче пулсан та, пурпӗрех пурте чӗркуҫлене-чӗркуҫлене ларнӑ, картечь айӗн кӗлӗ вуланӑ, чӗрӗ юлнисем вара кӗлӗ пӗтерсен ҫеҫ тӑшман ҫине тапӑннӑ.

Во время самого боя, встречая в минуту атаки крест или часовню, бретонцы становились на колени и читали молитву под градом пуль; по окончании ее, те, которые остались в живых, поднимались на ноги и бросались на неприятеля.

V. Вӗсен вӑрҫӑри пурнӑҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Эпир ҫав вӑрманпа кӗнекен пӗрремӗш сыпӑкӗнче, ӑна Париж батальонӗ ухтарнӑ вӑхӑтра паллашрӑмӑр.

Только что обысканный, как мы видели в начале этого рассказа, одним из парижских батальонов, и еще многие другие.

III. Ҫынсемпе вӑрмансем усал ӗҫ тума пӗрлешни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫав вӑхӑтра Бретаньре ҫичӗ хӑрушӑ вӑрман пулнӑ.

В Бретани в те времена было семь грозных лесов.

I. Вӑрмансем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Симурден вуланӑ вӑхӑтра Марат ун ҫине куҫ сиктермесӗр пӑхса тӑчӗ, унтан хӑйне хӑй каланӑ пек шӑппӑн мӑкӑртатса: — Кӑна пирӗн Конвент декречӗпе е Обществӑна хӑтаракан Комитет постановленийӗпе ҫирӗплетмелле, — терӗ.

Пока Симурдэн читал, Марат все смотрел на него и, наконец, произнес вполголоса, как бы говоря сам с собою: — Необходимо подтвердить все это декретом Конвента или особым постановлением Комитета общественного спасения.

III. Чи вӑрттӑн шухӑшсем хускални // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл шӑпах кирлӗ вӑхӑтра ҫитрӗ.

Он подошел как нельзя более кстати.

III. Чи вӑрттӑн шухӑшсем хускални // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех