Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑппӑн сăмах пирĕн базăра пур.
шӑппӑн (тĕпĕ: шӑппӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эй, туррӑмҫӑм! — ассӑн сывласа, хурлӑхлӑн, шӑппӑн каланӑ Ежов.

— О боже мой! — вздохнув, сказал Ежов грустно и тихо.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эх, тӑмаллаччӗ пӑртак! — сас панӑ самӑр йӗкӗт, унтан шӑппӑн пӑшӑлтатса: — Ӑна пӗччен те ӑсатма пулать… — тенӗ.

— Эх, подождали бы вы!.. — воскликнул толстый парень и тихо шепнул: — Его можно одного проводить…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Хӗрӗ вара питӗ те аванскер… — шӑппӑн каланӑ сарри.

— Девушка она славная… — тихо сказал русый.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗчӗк ҫын перине пӑрахнӑ, унтан, малалла пӗшкӗнсе, сӗтел хӗррине пӳрнисемпе шӑкӑртаттарса илнӗ те имшер сасӑпа шӑппӑн юрласа янӑ:

Человечек бросил перо, наклонился над столом, бойко забарабанил по краю его пальцами рук и тихонько слабеньким голоском запел:

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эсир ирӗк парсан, эп ӑна ҫыру ярӑттӑм, атте?.. — савӑннипе ҫӳҫенсе илсе, хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайса, шӑппӑн каланӑ Любовь.

— Позвольте, я напишу ему, папаша? — вздрагивая от радости и вся красная, тихо попросила Любовь…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах унӑн ӑшчикре темскер чӗтренсе кайнӑ, вӑл унран аяккалла ҫаврӑнса тӑнӑ та, шӑппӑн: — Тен, унпала килӗштереймӗн… вара каллех ман пата таврӑн! — тесе хунӑ.

Но тут в нем что-то дрогнуло, он отвернулся в сторону от нее и тихо молвил: — Может, — не уживешься… тогда опять ко мне приезжай.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Час тепре тӗл пуличчен! — шӑппӑн каланӑ Маякин, пырӗ пӑвӑнса ҫитнӗ пекех.

— До скорого свиданья! — сказал Маякин тихо и как будто задыхаясь.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Йӑм, йытӑ ҫури! — шӑппӑн каласа янӑ вӑл юлашкинчен.

— Молчать, щенок! — тихо сказал он.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах ку майрана… юрамӗ-ши… хӑть вӑхӑтлӑха та пулсан, шыва путарма? — шӑппӑн каланӑ Маякин.

Да нельзя ли барыньку-то… хоть утопить на время? — тихо сказал Маякин.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пристаньри ушкӑн ҫине тинкеререх пӑхсан, вӑл сӑнран улшӑнса кайнӑ та: — Тем тесен те, хреснатте… — тесе, шӑппӑн хушса хунӑ.

Всмотревшись в толпу на пристани, он изменился в лице и тихо добавил: — Это крестный…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Кирлӗ мара калаҫатӑн эс! — шӑппӑн каланӑ вӑл.

— Не то ты говоришь! — тихо сказал он.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пӗчченех… мар… — шӑппӑн ответленӗ Ефим, Любовь еннелле куҫхӳрипе пӑхса.

— Не… совсем… — тихо ответил Ефим, искоса посмотрев на Любовь.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ара ун ҫинчен калаҫма юрамасть-им? — именсе кайса, шӑппӑн каланӑ Любовь.

— Разве нельзя говорить про него? — тихо и смущенно сказала Любовь.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду шӑппӑн ҫеҫ хӗвелтухӑҫ енчи пӳлӗмне кайрӗ, йывӑррӑн кан ҫине ларчӗ, икӗ аллипе те питне хупласа тытрӗ.

Добряк Ду молча ушел в восточную комнату, тяжело опустился на кан и закрыл лицо руками.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ли Гуй-юн шӑппӑн тухрӗ.

Ли Гуй-юн осторожно вышел.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Сисмен мар эпӗ, сиснӗ, чухланӑ; туяттӑнччӗ эсӗ манра тем вӑрттӑнни, йӑпӑр-япӑрах калама юраманни упраннине, туяттӑнчӗ те нимӗн те апла-капла шарламастӑнччӗ, кӗтеттӗнчӗ, шанаттӑнччӗ, ахӑр, хамах пуҫласа сӑмах тапратасса, — Христина калаҫӑвне такӑнтарчӗ те умӗнчи темӗн тӗлсӗр-палсӑра вичкӗннӗн тинкерчӗ, унтан, авӑкран, пурнӑҫ ҫиппине ҫав тӗлсӗр-палсӑртан сӗвем-сӗвемӗн сӳтӗлтернӗн, шӑппӑн, чӗри ыратнӑн шӑкӑлтатса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Фома ҫав вӑхӑтра, шӑппӑн кулкаласа, чунне ҫӳҫентерекен туйӑмпа кӑтӑкланса тӑнӑ, ҫак туйӑм унӑн чӗрине темӗнле, тутлӑ шиклӗхпе ҫивӗччӗн, пӗҫертӳллӗн хыпаланӑ.

А Фома, тихонько посмеиваясь, испытывал жуткое чувство, остро и жгуче щекотавшее ему сердце какой-то странной, приятной и сладкой боязнью.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан, пӑртак чӗнмесӗр тӑрсан: — Епле кӑна пурнӑп та-ха, — тесе, хӑйне хӑй шӑппӑн ӗненӳсӗр ответленӗ.

И, помолчав, ответил тихо и неуверенно: — Еще как проживу…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Господа! — шӑппӑн сас панӑ Ухтищев.

— Господа! — тихо воскликнул Ухтищев.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Вӑл маншӑн пулсан — питӗ кирлӗ! — шухӑшлӑн, шӑппӑн тӑснӑ вӑл сӑмахне.

Она для меня — очень нужна! — задумчиво и тихо продолжал он.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех