Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑмӑллӑн сăмах пирĕн базăра пур.
кӑмӑллӑн (тĕпĕ: кӑмӑллӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вара хуть пӑтӑ пӗҫер! — кӑмӑллӑн кулса ячӗ вӑл, пушӑ мина корпусне аллинче ҫавӑркаласа.

И тогда хоть кашу вари! — добродушно улыбнулся он, вращая в руках пустой корпус мины.

Спадщан вӑрманӗн хуҫисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Халӗ ӑшӑ йӑвара ларнӑ чух вӑл хӑй пурнӑҫӗнчи инкексене кӑмӑллӑн аса илнӗ.

Сидя в своем теплом гнезде, теперь он с удовольствием вспоминал о разных неудачах своей жизни.

II // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— Сывлӑх сунатӑп, ачасем! — тет вӑл ӑшӑ кӑмӑллӑн.

— Здравствуйте, девочки! — говорит она приветливо.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— А-а, сывлӑх сунатӑп! — тет карчӑк кӑмӑллӑн.

— А, здравствуйте! — говорит старушка приветливо.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Унтан васкамасӑр, кӑмӑллӑн кулкаласа кӗрет.

Затем входит не спеша, приветливо улыбаясь.

Каникул пӗтрӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Маруся питӗ кӑмӑллӑн пӑхса тӑрать.

Маруся стоит, очень довольная.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ҫынпа кӑмӑллӑн калаҫмалли ҫинчен каламарӗҫ-им сана?

Тебе не говорили, что надо вести себя вежливо?

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ҫапах та кайран ӑна кӑмӑллӑн пуҫ тайса ҫапла калать:

Но потом вежливо кивает ему и говорит:

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Маруся, кӑмӑллӑн пуҫ тайса, капитан аллине чӑмӑртать.

Маруся с вежливым поклоном обменивается с капитаном рукопожатием.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Учительницӑсемпе пионервожатӑйӗсем — улттӑмӗшпе ҫиччӗмӗш класра вӗренекен хӗрачасем — шкула ҫӗнӗрен килнисене кӑмӑллӑн кӗтсе илеҫҫӗ.

Учительницы и пионервожатые — девочки шестого и седьмого классов — встречают новеньких.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Тӗрӗссине калатӑп, — терӗ анне тепӗр хут, кӑмӑллӑн кулса.

— Правду говорю, — повторила мать с улыбкой.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Карпо мучи — эпир паллашнӑ ҫын ячӗ ҫапла пулчӗ — тата унӑн арӑмӗ Христя кинемей пире питӗ кӑмӑллӑн йышӑнчӗҫ.

Дедушка Карпо — так звали нашего знакомого — и его бабка Христя приняли нас заботливо.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вырӑсӗ, кӑмӑллӑн кулса, нимӗҫе аллине тӑсса парать; ӳкерчӗк айне: «Васька, юл-таш!» — тесе ҫырнӑ.

Русский, улыбаясь, протягивал германцу руку, а внизу были написаны слова: «Васька, друг!»

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Маттур, пролетари! — терӗ те Алеша ашшӗ кӑмӑллӑн кулса, мана хулпуҫҫинчен лӑпкаса илчӗ.

— Молодец, пролетарий! — сказал отец Алеши, ласково улыбаясь, и обнял меня за плечи.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Патша, тӗрлӗ ҫӑлтӑрсем, хӗрессемпе медальсем, хул-пуҫҫи урлӑ сенкер хӑю тата ылтӑн шнурсем ҫыхса тултарнӑ патша, ман ҫине кӑмӑллӑн пӑхса ларать.

Царь, увешанный звездами, крестами и медалями, перепоясанный голубой лентой и золотыми шнурами, ласково смотрел на меня.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫав вӑхӑтра пӗтӗм пӳлӗме борщ техӗмӗ сарӑлчӗ, самай выҫӑхнӑ хӑнасен сӑмсине вӑл кӑмӑллӑн кӑтӑклантарчӗ.

Между тем запах борща понесся чрез комнату и пощекотал приятно ноздри проголодавшимся гостям.

VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

«Турӑ пулӑштӑрах! Сывлӑх сунатӑп!» терӗ Иван Иванович, хӑй ҫеҫ нуша пӗлнӗ пек кӑмӑллӑн пур еннелле те пуҫ тайса.

— Бог в помощь! желаю здравствовать! — произнес Иван Иванович, поклонившись на все стороны, с свойственною ему одному приятностию.

IV сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Вара вӑл Спартак ҫине ӑшшӑн, кӑмӑллӑн пӑхса илчӗ, анчах ҫавӑнтах хушса каларӗ:

Он смотрел на Спартака с такой нежностью и любовью, на какие только был способен его свирепый взор, потом вдруг воскликнул:

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Тимахви ырӑ кӑмӑллӑн кулкаласа илет, Миша вара Нюрӑна кӗвӗҫтерсе пырать, леш сӗлӗпӗтрине йытпуллинчен уйӑрма пӗлменшӗн, хӑй ҫапах та пулӑ тытма ларнӑшӑн кулать.

Тимофей добродушно усмехается, а Миша дразнит Нюру и говорит, что она не умеет отличить голавля от головастика, а тоже садится ловить.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ефим Кондратьевич, Костя мӗншӗн пӑхнине ӑнланса, кӑмӑллӑн пуҫне сулса илет.

Ефим Кондратьевич понимает Костины взгляды и одобрительно кивает.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех