Шырав
Шырав ĕçĕ:
Унӑн биографине пӗтӗмӗшпе, вӑл вӑхӑтра пурӑннӑ ҫынсем ун ҫинчен ҫырса хӑварнисене, пӗр-пӗрин хушшинчи ҫырусене пурне те вуласа тухас килет.Мне хочется иметь большую, полную биографию, переписку и воспоминания современников.
Пысӑк виҫе // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
…Халь ӗнтӗ каҫсерен киле таврӑннӑ чух, пусма тӑрӑх хӑпарнӑ вӑхӑтра час-часах ачасем юрласа ларнине илтетӗп.… Теперь, возвращаясь вечерами домой, я нередко еще на лестнице слышала — поют мои ребята.
Малтанхи ӗҫ укҫи // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Кулленхи ӗҫпе; апат пӗҫернӗ е пӳлӗме тирпейленӗ вӑхӑтра пӗтӗм вӑй-халне парса ӗҫленӗ чухнехи пек (ун пек чухне ҫыннӑн аллипе куҫӗ кӑна ӗҫлет), Зоя хуллен юрласа ячӗ:
Малтанхи ӗҫ укҫи // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
(Зоя вӑл вӑхӑтра Горькин автобиографиллӗ трилогине вулатчӗ.)
Малтанхи ӗҫ укҫи // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Сергей чертежа мӗнле тумаллине ӑнлантарнӑ вӑхӑтра Шура пурне те итлесе тӑчӗ, анчах пӗр сӑмах та чӗнмерӗ.
Малтанхи ӗҫ укҫи // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Анчах ҫав вӑхӑтра пирӗн ыйтӑва ответленӗ пек, пӳртумӗнче ерипен кула-кула калаҫни илтӗнчӗ, унтан пирӗн пӳлӗм алӑкӗ шӑппӑн уҫӑлчӗ.
Тавлашса ҫиеле тухни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Юлашки вӑхӑтра вӑл ытти ӗҫрен кӑшт пушансанах картинӑсем ӳкерме пуҫларӗ.В последнее время он каждую свободную минуту отдает рисованию.
Кӗрен кӗпеллӗ хӗрача // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Хӗлле вӑл хӑй ҫан-ҫурӑмне юрпа сӑтӑрать, ҫуркунне шыва кӗме пуринчен малтан тытӑнать, пӑрахасса, кӗркунне шыва хӑнӑхнӑ чи хӑюллӑ ҫынсем шыв ҫине пӑхсан ҫӳҫенсе илнӗ вӑхӑтра тин пӑрахать.
Кӗрен кӗпеллӗ хӗрача // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Ҫав вӑхӑтра вӑл Зойӑна ӳкерме тытӑнса пӑхрӗ.
Кӗрен кӗпеллӗ хӗрача // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Ку ӗҫ Шура вуннӑ тултарнӑ вӑхӑтра пулса иртрӗ.
Кӗрен кӗпеллӗ хӗрача // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Мӗн сӑлтавпа та пулин каланӑ вӑхӑтра таврӑнаймасан Зоя шухӑшлама пуҫлать, трамвай чарӑнакан вырӑна тухса паянхи пекех кӗтме пуҫлать.
«Овод» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Пирӗнтен пӗри нумай мар вӑхӑта тухса каять пулсан та, ӑҫта кайнине, мӗн вӑхӑтра таврӑнассине яланах каласа хӑварать.Даже ненадолго уходя из дому, каждый из нас непременно говорил, куда идет и когда вернется.
«Овод» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Хӑш чухне тата шыв хӗррине каятӑн та вӑхӑтра таврӑнаймастӑн, вара кукамай ҫилленет.А иной раз пойду я на речку и опоздаю домой, и тогда бабушка сердится.
Дневник // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Унтан вӑл вӑхӑтра пур ҫӗрте те юрлакан юрӑ кӗвви тӗттӗм ҫӗрелле юхса кӗрсе каять:И вот полилась в темноту задумчивая мелодия песни, которую в те дни пели повсюду:
«Тӗттӗм ҫӗрсем, вут куҫӗсемпе ялкӑшӑр!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
… Хам ачасене пӑхса эпӗ час-часах: эпир ӳснӗ чухнехи пек тӗттӗм те йывӑр вӑхӑтра пулсан вӗсен пурнӑҫӗ мӗнле аталанӗччӗ-ши? — тесе шухӑшлатӑп.
«Тӗттӗм ҫӗрсем, вут куҫӗсемпе ялкӑшӑр!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Эпӗ хам ҫумра ларакан Шура мӗн вӑхӑтра тӑрса чупнине курса та юлаймарӑм, ӑна ҫил вӗҫтерсе кайнӑ пекех куҫран ҫухалчӗ.И я не успела оглянуться, как Шуру, только что сидевшего рядом, точно ветром сдуло.
«Тӗттӗм ҫӗрсем, вут куҫӗсемпе ялкӑшӑр!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Атьӑр, хамӑр мӗн вӑхӑтра анса ҫитнине шутлатпӑр!
Тӗлӗнмелле ҫулҫӳрев // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Тӗрӗссипе каласан, Зоя Шурӑна вӗҫӗмсӗр асӑрхаттарнипе йӑлӑхтарса та ҫитернӗ пулӗ, анчах лешӗ сайра хутран кӑна тарӑхатчӗ, темле хӗрсе тавлашнӑ вӑхӑтра та тӗртсе е ҫапса ярас шухӑш ун пуҫне нихҫан та пырса кӗмен.
Аслипе кӗҫӗнни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Шӑллӗпе аппӑшӗ нихҫан та пӗр-пӗринчен уйрӑлмастчӗҫ: пӗр вӑхӑтра ҫывӑрма выртатчӗҫ, ирхине шӑп ҫичӗ сехетре вырӑн ҫинчен тӑратчӗҫ, пӗрле шкула кайса пӗрле таврӑнатчӗҫ.
Аслипе кӗҫӗнни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Вӑл сӑмахсем ҫав вӑхӑтра пур ҫынсем те хӑйсен ӑшӗнче хакланӑ сӑмахсем пулӗ тесе шухӑшлатӑп.И, думаю, это были те самые слова, которые про себя или вслух произносили в эти минуты все.
«Челюскин!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.