Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳсӗр сăмах пирĕн базăра пур.
ӳсӗр (тĕпĕ: ӳсӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫывӑхарах ӳсӗр сасӑ илтӗнчӗ.

Близко раздался пьяный хохот.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Курц ӳсӗр.

Курц был пьян.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пӗри кулкаласа, аллинчи хӗрарӑм шӗлепкине ҫавӑркалать, тепри арпашӑннӑ ҫӳҫлӗ хӗрарӑма хӑй ҫумӗнчен сирсе ярасшӑн тӗрткелет, лешӗ вара ун мӑйӗнчен уртӑннӑ та ӳсӗр сасӑпа кулкаласа йынӑшнӑ пек юрлать:

Один, смеясь, вертел в руке женскую шляпу с пером, другой отстранял от себя бабу с растрепавшимися волосами, а та висла у него на шее и сквозь пьяный хохот визгливо вытягивала:

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Халь унсӑр юрамасть; пурнӑҫ ҫавӑн пек пулчӗ ӗнтӗ, кашни кӗтесренех вилӗм пӑхать — ӳсӗр, нимӗҫле, усал вилӗм.

Теперь нельзя без этого: жизнь стала такой, что из-за каждого угла смерть смотрит — пьяная, фашистская, злобная.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Уҫланкӑран пулемет тӑкӑртатни тата ӳсӗр сасӑпа кӑшкӑрашни илтӗнсе кайрӗ.

От поляны донеслись резкая пулеметная очередь и пьяные голоса, слившиеся в один вопль.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ашшӗ вара яланах: эпӗ Степкӑна ӳсӗр чухне акнӑ пулас, ҫавӑнпа та вӑл тӑмсай ҫитӗнчӗ, икӗ сӑмаха та майлаштарса калаҫаймасть, тет.

А отец все время говорит, что он его, Степку, видно, в пьяный час зачал: выросла дубина, двух слов путём не может связать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Хытах ярса илнӗ пулас, ҫавӑнпа та вӑл унтан ӳсӗр ҫын пек пӗр сӑнсӑр тухрӗ», — шӑрпӑк ҫутса темӗн вулакан Маруся ҫине куҫ сиктермесӗр пӑхса шухӑшларӗ вӑл.

«Видать, крепко в работу взяли, — оттого и вышел от них как пьяный и лицом не свой», — думал он, не сводя глаз с Маруси, читавшей при свете спички какую-то записку.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Яла ӳсӗр нимӗҫсем тӗрлӗ енчен кӑшкӑрашса ҫитсе кӗчӗҫ.

На улицы с разных концов села хлынули пьяные, орущие немцы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Йӑлтӑртатса илекен ҫулӑм ҫути тулнӑ партӑсем ҫинче тата чӳрече янаххисем ҫинче ларакан ӳсӗр салтаксен пит-куҫне ҫутатать.

Отблески пламени ложились на пьяные лица солдат, сидевших на обломках парт и на подоконниках.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ӳсӗр нимӗҫсем ахӑлтатса кулнипе пӗрле хӗрарӑм макӑрни илтӗннӗ пек туйӑнсан, Нюша инке ҫӳҫенсе илчӗ.

Тетя Нюша вздрогнула: ей почудилось, будто сквозь пьяный хохот солдат прорывался судорожный женский плач.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӗрсем алӑкран тухсанах, халь те крыльцаран инҫех мар тӑракан ӳсӗр Аришкӑн куллине асӑрхарӗҫ.

При появлении девушек в дверях на пьяном лице Аришки, которая все еще стояла неподалеку от крыльца, расплылась улыбка.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Эх пахчаҫӑм, пахча… — илтӗнсе кайрӗ урамран пӗр ӳсӗр юрӑ.

Ах ты, сад, ты, мой сад… — влетела в комнату пьяная песня.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Халь акӑ пӑхатӑп — ҫук: пӗр стакан ӗҫетӗн, тепре — малтанах ӳсӗрӗлнӗ пек, анчах ҫӗр ҫинче мӗн пулса иртнине аса илетӗн те, пуҫра унчченхи пекех шав пулсан та чӗре ӳсӗр мар.

А теперь, гляжу — нет: стакан выпьешь, другой — спервоначалу вроде захмелеешь, а вспомнишь, что сейчас на земле делается, и хоть в голове по-прежнему шум, а душа трезва.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Кай киле, ӳсӗр сурӑх!

— Иди домой, пьяная сволочь!

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ, тен, хуйхӑпа ӳсӗр!

— Я, может, от горя пьяный!

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫук, ӳсӗр мар! — хыттӑн кӑшкӑрчӗ эрех сыпса лартнӑ батареец.

— Нет, я не пьяный! — громко выкрикнул подгулявший батареец.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эс ӳсӗр, — терӗ вӑл ҫурма сасӑпа шӑл витӗр.

— Ты пьяный, — сказал он вполголоса, не разжимая зубов.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсен иккӗшӗн те тӳрӗ ҫулӗсем, хӑйсен тӗллевӗсем пулнӑ, эпӗ, ав, вунҫиччӗмӗш ҫултанпах кукӑр-макӑр сукмаксемпе сӗтӗрӗнсе ҫӳретӗп, ӳсӗр пек, пӗр енчен тепӗр еннелле сулӑна-сулӑна каятӑп…

У них, у обоих, свои, прямые дороги, свои концы, а я с семнадцатого года хожу по вилюжкам, как пьяный качаюсь…

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗне кирлӗ пулчӗ ҫак ӳсӗр калаҫупа Михаил ухмахла вӗрентнине итлесе ларни?

К чему было вести этот пьяный разговор и выслушивать дурацкие проповеди Михаила?

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ ӳсӗр мар санран.

Я не пьяней твоего.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех