Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шурӑ кӗпе тӑхӑннӑ арҫын ачасем хӑйсене ӳснӗ ҫынсем пек тыткалама тӑрӑшрӗҫ.

Мальчики в белых рубашках старались держаться солидно и независимо.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Вӑрман хӗрринче, ҫамрӑк чӑрӑшсем ӳснӗ ҫӗрте.

— Да около леса, на опушке, где молодые елки.

25 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сергей Николаевич ашшӗ-амӑшӗпе пӗрле Мускав ҫывӑхӗнчи пӗчӗк хулана кайрӗ, унта вӗренсе ӳснӗ май ерипен ҫак вырӑнсене те, аппӑшӗн куҫҫульне те манса пычӗ.

Вместе с отцом и матерью Сергей Николаевич уехал в маленький городок под Москвой, там он рос и учился, постепенно забывая и эти места и слезы сестры.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗвел ӑшшинче тулӑ пуссисем сарӑлса выртаҫҫӗ, хуратулсем кӗрен тӗслӗн курӑнаҫҫӗ, ҫӑра ӳснӗ сӗлӗсем кӑваккӑн хумханаҫҫӗ Инҫетре, улӑхра, сенокосилкӑпа утӑ ҫулаҫҫӗ, ҫулнӑ курӑк тӳп-тӳрӗ ретсемпе вырта-вырта юлать.

Освещенные солнцем, желтели поля пшеницы, розовела греча, и отливали сизым цветом густые овсы, Вдалеке по лугу без устали ходила сенокосилка, оставляя за собой ровные ряды срезанной травы.

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Пирӗнпе хуҫа пуласшӑн офицера тухма ӗмӗтленнӗ! — терӗ сиввӗн Конец-остров ялӗнче ҫуралса ӳснӗ, лахтарьсем ҫара мобилизациленӗ, халӗ ӗнтӗ тыткӑна лекнӗ ҫын.

— На нашу голову офицером стать захотел! — хмуро вставил пленный, мобилизованный лахтарями, уроженец Конец-острова.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Хам ҫуралса ӳснӗ Суомири пекех, тавралла мачта евӗр вӑрӑм хырсем ӳсекен вӑрманти кӳлӗсенче пулӑсем нумай, вӗсен шывӗсем яланах лӑпкӑ тӑраҫҫӗ.

Лесные озера, окруженные мачтовым лесом, как и у меня на родине в Суоми, изобилуют рыбой и очень тихи.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ҫыран хӗрринче лутра каталӑх ӳснӗ.

Берег был покрыт низкорослым кустарником.

Штормра // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Ҫавӑн пекех, Тарашанский полк та ӳснӗ.

Так же вырос и Таращанский полк.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

— Каччи пӗлӗте ҫитес пек ӳснӗ, анчах хӑй ҫав тери ухмах, — тесе кӑшкӑрнӑ тахши.

— Парень аж до неба, а дурень як не треба, — крикнул кто-то.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Пынӑҫемӗн тигр юр сахалтарах, йывӑҫ-курӑксем ҫӳллӗ те ҫӑрарах ӳснӗ вырӑнсем суйлама тытӑнни палӑрнӑ.

Он шел и выбирал места, где были гуще заросли и меньше снега.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

Эпир тепӗр енӗпе утрӑмӑр, пирӗн хушӑра чалӑшла ӳснӗ пысӑк тирек ларать.

В центре описываемого нами круга находился огромный тополь, который рос наклонно.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

Тип ҫырмасем, вӗтӗ чул йӑрӑмӗсем, тункатасемпе тулса ларнӑ лакӑм-тӗкӗмсем, тем ҫӳллӗш ашкӑрса ӳснӗ курӑксем, халь типсе-сарӑхса кайнӑскерсем, черемушникӗн усӑнса аннӑ турачӗсемпе пӑтрашӑнса пӗтнӗ тӗмӗн-тӗмӗн ӳсекен хӑвасем, шӑнса ларнӑ йывӑҫсем, ейӳ тултарса хӑварнӑ ҫӳп-ҫап — акӑ епле вӑрмана килсе кӗтӗмӗр эпир сунара.

Сухие протоки, полосы гальки, рытвины и ямы, заваленные колодником и заросшие буйными, теперь уже засохшими травами, кустарниковая ольха, перепутавшаяся с пригнутыми к земле ветвями черемушника, деревья с отмерзшими вершинами и мусор, нанесенный водой, — таков поемный лес, куда мы направились на охоту.

Ҫулевӗҫпе унӑн ҫури // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 75–80 с.

— Ак ҫакӑн пек тӗртеттӗмӗр хамӑр хӗр пулса ӳснӗ вӑхӑтра.

— Вот такие сурбаны мы ткали в молодости…

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чул хушшине парка тымар ярса ӳснӗ юман пек вӑл, кирлӗ чухне урнӑ тӑвӑла хирӗҫ тӑмашкӑн та вӑй та, хал та ҫитерет.

Пророс железными корнями сквозь камень и теперь способен противостоять любым бурям и невзгодам.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑраниччен ҫӑкӑр сисе курмасӑр ӳснӗ вӗсем.

Хлеба вдоволь из них вряд ли кто ел.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӗпренех касса пӑрахмашкӑн та Шерккейӗн алли ҫӗкленмест, асӑнмалӑх ӳснӗ япалана куҫ пек хӗрхенетӗн те, епле хӑйса пуртӑ лартӑн?

Спилить его у Шерккея не поднимается рука: растил-растил как память, а теперь топор в руки и…

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӑмӑл пулман ӑна, ҫапах та чӑн-чӑн ҫын пулса ӳснӗ.

Нелегко приходилось, а вырос человеком.

«Манӑн питӗ пурӑнас килет» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Славӑпа эпир пӗр ялта ҫуралса ӳснӗ, ачаранпах пӗр- пӗрне палланӑ.

Мы с Славой родились и выросли в одной деревне, с детства знакомы друг с другом.

Ҫемье тӗрекӗ эсӗ, мӑшӑрӑм // Каҫал Ен. «Каҫал Ен», 2020.10.30

Сӑмахӑм мӑшӑрӑм, Асанкасси ялӗнче ҫуралса ӳснӗ Вячеслав Яндров ҫинчен пулӗ.

Речь пойдет о моем супруге Вячеславе Яндрове, уроженце села Асаново.

Ҫемье тӗрекӗ эсӗ, мӑшӑрӑм // Каҫал Ен. «Каҫал Ен», 2020.10.30

Уява театрпа кино артисчӗсем — Ленинград хулинче ҫуралса ӳснӗ Анна Миклош тата Ҫӗнӗ Шупашкарта ҫуралнӑ Анатолий Гущин — ертсе пынӑ.

Куҫарса пулӑш

Пархатарлӑ ӗҫ — ӗмӗрлӗх асра // А.ЕФРЕМОВА. «Каҫал Ен», 2020.10.30