Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫак тӗтреллӗ, е лайӑхрах каласан, чирлӗ кун, ҫунан ҫурта ҫине пӑхма та кӑмӑллӑ мар, теттӗм притворсем хурлӑхлӑччӗ; ҫаврака куҫлӑ тӑрӑхла чӳречесен авӑнчӑк кантӑкӗсем ҫинче ҫумӑр куҫҫулӗ юхать.

Свечи при пасмурном, лучше сказать — больном дне, как-то были странно неприятны; темные притворы были печальны; продолговатые окна с круглыми стеклами обливались дождливыми слезами.

VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Ун ҫинчен ак ҫаксенчен те пӗр иккӗленмесӗр сисме пулать: пӗрремӗш, ҫак хура юнлӑ дворянин хӑй пӳлӗмӗсенчен час-часах тухса ҫӳре пуҫларӗ, ӗлӗк вӑл хӑй юлхавне пула, кӳлепи йӗркесӗр пулнине пула ун пек тумастчӗ; иккӗмӗш, мана, Перерепенко ывӑлӗнчен, ӗмӗр манми аттерен Иван Онисиевран юлнӑ ҫӗре картласа тӑракан хӳмепе юнашарти унӑн тарҫисен пӳртӗнчен ҫӗр хута хӑй ҫути курӑнать, ку ӗнтӗ паллах мӗне пӗлтерни, мӗншӗн тесен хуҫи питех те хыткукарскер, унччен унта шӑн ҫурта кӑна мар, чӗпкуҫне ҫутма та ирӗк памастчӗ.

Несомненные чему признаки из нижеследующего явствуют: во-1-х, оный злокачественный дворянин начал выходить часто из своих покоев, чего прежде никогда, по причине своей лености и гнусной тучности тела, не предпринимал; во-2-х, в людской его, примыкающей о самый забор, ограждающий мою собственную, полученную мною от покойного родителя моего, блаженной памяти Ивана, Онисиева сына, Перерепенка, землю, ежедневно и в необычайной продолжительности горит свет, что уже явное есть к тому доказательство, ибо до сего, по скаредной его скупости, всегда не только сальная свеча, но даже каганец был потушаем.

IV сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Тӑвӑл ахӑрашрӗ, ҫиҫӗм приёмнӑй пӳлӗме ҫине-ҫине хӑрушшӑн ҫутатрӗ, аслати сасси пӗтӗм ҫурта кисрентерчӗ, ҫумӑрпа пӑр шавлани илтӗнчӗ, ҫурҫӗртен вӗрекен ҫил алӑксем витӗр, чӳречесем витӗр, мӗнпур хушӑксем витер шӑхӑрса вӗрет.

Буря бушевала, и частые молнии наполняли приемную мрачным сиянием, ужасные рассказы грома потрясали дом до самого основания; шум града и дождя слышался с необыкновенной силой между раскатами грома, а сильный северный ветер, яростно бушуя, дул с пронзительным свистом в двери, окна, во все щели.

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Миша тутисене йӗрӗнчӗклӗн пӑркаласа илет те, урисемпе малалла талпӑнса, шыва ҫурта пек тӳррӗн кӗрсе каять.

Миша презрительно кривит губы, оттолкнувшись, прыгает ногами вперед и свечкой уходит в воду.

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Сӗвек ту ҫинчен айлӑмалла чие сачӗсем тӑсӑлаҫҫӗ, тӗл-тӗл ҫеҫ вӗсен хушшинче шурӑ ҫуртсен стенисем палӑраҫҫӗ, тата ҫурта пек тӳрӗ те шӗвӗр тӑрӑллӑ топольсем хуран курӑнаҫҫӗ.

По косогору сбегают в долину буйные вишняки, лишь кое-где среди них белеют стены хат да высятся темные свечи пирамидальных тополей.

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пӗрремӗш пурӑнмалли ҫурта кунта 1919 ҫулта туса лартнӑ (ахӑртнех чукун ҫул йӗркеленӗ хыҫҫӑнхисене шута илни ӗнтӗ ку).

Куҫарса пулӑш

Вӑрнара кайса килни: курни-илтни // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/content/5669-%D0%92% ... D0%B8.html

Вӗсен хӑш-пӗр чухне ҫиме ҫӑкӑрӗ те ҫитмен, час-часах выртса канмалли ҫурчӗ те пулман, анчах кирлӗ чухне вӗсем мӑнкӑмӑлланса: «Мана ан тӗкӗн, эпӗ Рим гражданинӗ», — теме юратнӑ: ҫав мӑнаҫлӑ ҫапкаланчӑксем, мыскара пулмалли ҫурта ирхине ирех пырса, пуян граждансемпе патрицисем валли вырӑнсем йышӑнса хунӑ.

У них зачастую не было хлеба, а временами и крова, но их никогда не покидала гордость, всегда готовых воскликнуть: «Не прикасайтесь ко мне — я римский гражданин», — эти нищие бездельники заблаговременно отправлялись на публичное зрелище и занимали лучшие места для богатых граждан и патрициев.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Йӗри-тавра шӑп, анчах та Гурьянов ӗнтӗ урӑх ниме те ӗненмен: йывӑҫсене те, пысӑках мар ҫурта та, кӗпере те, ҫула та.

Все было мирно, но уже Гурьянов ничему больше не верил: ни деревьям, ни домику, ни мосту, ни дороге.

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Кишпа амӑшӗ ҫӗнӗ ҫурта пурӑнма куҫнӑ, Айкига кунта тинех вара, хӑй упӑшки вилнӗ хыҫҫӑн, канлӗ пурнӑҫпа пурӑнма тытӑннӑ.

Киш и его мать переехали в нее, и Айкига, впервые после смерти Бока, зажила в довольстве.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Ҫурта тепӗр чӗтрев кисретрӗ, — малтанхинчен вӑйлӑрах.

Новая, ещё более сильная, дрожь потрясла дом.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл хӑйсем ӗнер пулнӑ ҫурта асӑрхарӗ.

Он узнал дом, где побывали вчера.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тӳремлӗхре пур ҫӗрте те ҫӳллӗ кактуссем лараҫҫӗ, ҫичӗ ҫурта евӗр — йӑмӑх хӗрлӗ мӗлкесем сапаланӑ.

Повсюду на равнине стояли высокие кактусы, как семисвечники, — бросали резкие, лиловые тени.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӗнеке ҫумӗнче — ҫурта.

Свеча заставлена книгой.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Карло ашшӗ тытса пыракан ҫурта ҫутти сарӑлса кайрӗ.

Огонёк свечи, которую держал папа Карло, стал жёлтым.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Анчах ҫапах та вӑл ҫурта ҫутти пусма анса каякан тӗттӗм ҫӗре ҫутатма пултараймасть.

Но огонёк свечи не мог осветить темноты, куда спускалась лестница.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Карло ҫурта татӑкӗ тытса пычӗ.

Папа Карло держал огарок свечи.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Чупрӗҫ, чупрӗҫ те, вӗсем юлашкинчен, чӳрече хупписем ҫинче хӗвел, уйӑх тата ҫӑлтӑрсем ӳкерсе хунӑ шурӑ ҫурта курчӗҫ.

Наконец они увидели белый домик с нарисованными на ставнях солнцем, луной и звёздами.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Эпӗ хулана кайӑп, пӗр ҫурта кӗрӗп, пусма айӗнчи пӗр пӳлӗме кӗрсе тӑрӑп…

Я пойду в город, я войду в один дом, я проникну в комнату под лестницей…

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Матви кӗсйинчен шӑрпӑк кӑларчӗ, чӗртрӗ, ҫурта патне илсе пычӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Урай варринче, йӗкене пӗлтӗр-р пӗтӗрсе янӑн, кӗпи аркине сывлӑш хумӗ ҫаптарса, вӑр-р ҫаврӑнчӗ те Кӗҫени, мӗл-мӗл ҫунакан ҫурта, сасартӑках кӑн-кан хуйханса, лап сӳнсе ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.