Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑтра (тĕпĕ: вӑхӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кукуҫ тахӑш вӑхӑтра пӑрӑнма ӗлкӗрнӗ.
Никто не заметил, в какое время Кукусь скрылся из виду.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шыҫмак Ваҫилейӗ вулӑсра пӗр вӑхӑтра ямшӑк чупрӗ.
В одно время Васьлей Шысьмак служил ямщиком в волости.

Имет ҫав вӑхӑтра пӑлтӑрта алӑ арманӗпе пӑри авӑртатчӗ.
Имет в это время был в сенях — на ручной мельнице молол крупу.

Ҫав вӑхӑтра хӑйсен умӗнче тӑракан тур лаша хӳрине ҫӗклерӗ; — Лашам манӑн, куратна? — лӗкӗртетрӗ вӑл, чакӑр куҫне хӗскелесе, — хӑй ылтӑн!
В это время его жеребец поднял хвост и посыпал конскими «яблоками», — видал, у меня вон лошадь золотом ходит!

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫак пысӑк ӗҫе сарӑмсӑр та ӑнӑҫлӑ пӗтертӗмӗр тесе шутланӑччӗ вӗсем, анчах шӑп ҫавӑн чухне, вӑрмантан юлашки ӑстрӑм хутланӑ вӑхӑтра, таҫтан ӑнсӑртран темелле, вӑрман теҫетникӗсене ҫывӑх тӑракан Шыҫмак Ваҫилейӗ курӑнчӗ кайрӗ.
И все бы было хорошо, если бы на последних метрах в лесу им не повстречался лесниковский прихвостень Шысьмак Васьлей.

Инкеклӗ телейне кура, юрать-ха, ҫав вӑхӑтра пӗтӗм килйышӗ пахчинче пулчӗ, пурлӑ-ҫуклӑ тыррине сӑвӑратчӗҫ.
Хорошо еще, в это время никого из домочадцев не оказалось внутри — все были в огороде, провеивали зерно.

Пит вӑхӑтра.
В самый раз.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑхӑтра ҫитрӗн.
Вовремя прибыл.

Килкартинчен тахӑш вӑхӑтра усӑк хӑлхаллӑ хӑмӑр йытӑ чупса тухрӗ.
Со двора — и не заметил, в какое время — выбежала коричневая вислоухая собака.

Ӗлӗк ҫак вӑхӑтра ушкӑн-ушкӑнӑн явӑнса вӗҫекен курак-чавкасем те сас памаҫҫӗ.
Не слышно грачиного гая, которые раньше в это время здесь летали стаями.

Пӗр кунхине, ҫамрӑксемпе пӗрле ҫӳренӗ вӑхӑтра, Тухтар шкул пуҫлӑхне Иван Яковлевича курчӗ.
Однажды, прогуливаясь с молодежью, Тухтар встретил директора школы Ивана Яковлевича.

Ҫав вӑхӑтра тултан пӗр ача васкаса кӗчӗ.
Вдруг с улицы вбежал мальчонка.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав вӑхӑтра алӑк яри уҫӑлчӗ, пӳрте вӗрентекенпе Палля килсе кӗчӗҫ.
В это время распахнулась дверь, и в комнату вошли учитель с дедом Паллей.

Вӗсем ҫурхи вӑхӑтра та ирӗн-каҫӑн пахчара ӗҫлеме пулчӗҫ.
Они и весной готовы с утра до вечера торчать здесь, в саду.

— Килес ҫул, ҫӗршыв типнӗ вӑхӑтра.
— На будущий год, после половодья.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫакӑнтах килӗпӗр, ҫутӑ ҫутнӑ вӑхӑтра.
— Придем, как только огни зажгутся…

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук сасартӑк ӗнер ҫак вӑхӑтра хӑй шыв хӗрринче хӗвелчамӑш сутма тытӑннине асне илчӗ.
Тимрук вдруг вспомнил, как он вчера в это самое время продавал на берегу Волги семечки.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапла инкек курнӑ вӑхӑтра ӑна пӗртен-пӗр ҫак хӗрарӑм хӑтарса хӑварчӗ.
Наконец нашлась одна добрая душа — эта женщина.

Ҫак вӑхӑтра кӑна та мар, вӑл иртерех, шӑпах кӑнтӑрла тӗлне ҫакӑнта ҫитсе тӑрӗ.
Он, конечно, придет раньше, ровно в полдень уже будет здесь.

Унӑн ҫакӑнта килмелле пулать ыран, ҫак вӑхӑтра.
Чтобы не блуждать зря завтра и прийти к назначенному часу.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика