Шырав

Шырав ĕçĕ:

ывӑлӗ (тĕпĕ: ывӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Григорьев Василин ывӑлӗ тӗп хулари пӗр ҫар штабӗнче писарьте ӗҫленӗ-мӗн те, ашшӗ, ахӑртнех, унти аслӑ пуҫлӑхсем патне (тен, патша патнех?) кӗме ывӑлӗ пулӑшасса шаннӑ пуль.
и, возможно, Григорьев согласился бы на эту поездку с тем, чтобы повидаться с сыном — тот работал штабным писарем в одной из воинских частей.

Пӑлхав тапранни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Вӑл, пӑлхавҫӑ ывӑлӗ пӑлхавҫӑ, кулатник, ӳпкелешсе калаҫма хӑять мар-и?!
«Ах, шельма! Сын бунтаря, сам бунтарь, он еще смеет укорять меня?!

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Леш чӗлхесӗр-хӑлхасӑр янавар мар, унӑн ывӑлӗ, Янтула хӑйсем патне чӗнсе кӳртнӗ этем.
Не тот глухонемой, сын его, который позвал к себе Яндула.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кантур айӗнче выҫӑ ларса тухса пупа ҫӗнтернӗ ун ывӑлӗ Михапар халь хӑйӗнчен хӑй вӑтанать.
А Михабар, отсидевший в конторском подвале несколько суток и привыкший к голоду, но так и не победивший попа, теперь стыдился самого себя:

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫӑмӑл кӗлеткеллӗ ҫамрӑк Александр, вӗсен ывӑлӗ, утпа вӗҫтерсе ҫӳреме, хӗҫ-пӑшалпа выляма юратнинчен, 1812 ҫулхи отечественнӑй вӑрҫӑ пуҫланнӑ-пуҫланман Писриев 1-мӗш Александр патшан походри канцелярийӗнче ӗҫлеме тытӑннинчен ним тӗлӗнмелли те ҫук.
И в том, что их сын Александр, прекрасно владевший оружием и будучи отличным наездником, оказался в походной канцелярии Александра I в самом начале Отечественной войны 1812 года, нет ничего удивительного.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Яка Илле халь темиҫе хут та ывӑлӗ валли хӑтана ячӗ, эп пат татсах каларӑм: ӑна качча пымастӑп терӗм.
— Яга Илле сто раз засылал сватов, но я им сказала: за Ивука не пойду.

Савтепипе Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

…Ывӑлӗ ҫитӗнсе кайнӑ пек вӗсен, — каштаран ҫӳллӗ!
«Эка, как вымахал у них сынок-то, того гляди в матицу упрется!» — любуются сельчане.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ана унта ывӑлӗ тӗксе хӑпартнӑ!
И вознес его туда не кто иной, как будущий сын!

Ят шырани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ывӑлӗ ҫитӗниччен вара кинӗ ӗҫлет, вӑл ватӑлнӑ ҫӗре ывӑлӗ ҫитӗнет.
Но когда тот повзрослеет, жена его уж стоит одной ногой в могиле.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Салтакри ывӑлӗ патне ҫыру ҫыртарнӑшӑн кӳршӗ ялти арман хуҫин Янтула тунӑ тир пӗр кӗрӗклӗх пама тиврӗ.
А мельнику из соседней деревни за написанное Яндулом письмо сыну-солдату пришлось раскошелиться на несколько выделанных шкур — на целую шубу.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӳсерехпе ывӑлӗ ухмах ҫурални палӑрнӑ.
Но зачатый в пьяном угаре сын оказался идиотом.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ку вӑл — Шуркасси ачи, леш, куштансем вӗлернӗ Яриле ывӑлӗ…
— Из Шургасов он, сын убитого коштанами Яриле…

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чи ҫамрӑкки вара, типӗ ҫулҫӑ купи ҫинче выртаканни — ывӑлӗн ывӑлӗ.
А самый молодой, лежащий на куче сухих листьев, — сын чернобородого, внук деда.

Ҫамрӑкраххи, тунката ҫинче чӗлем туртса лараканни, шӗвӗр вӗҫлӗ хура мӑйӑхли — унӑн ывӑлӗ.
Тот, что смолит трубку, сидя на пне, помоложе, с острой черной бородкой, — его сын.

Те вӑл ҫине тӑрсах вилме шутламантан, те пӗр-пӗр урӑх сӑлтавпа пӗрисем ӑна ялта Шурут тесе, теприсем Хура Селӗп ывӑлӗ Янпулат тесе чӗннӗ.
Звали его по-разному: один называл Пырей, видимо, потому, что был он очень живуч и вынослив; другие величали поточнее — сын Картавого Черныша — Янбулат.

Саланнӑ кил-йыш // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫитменнине, вӗсен кил-йышӗ те пӗчӗккӗ: пӗртен-пӗр ывӑлӗ Кашмашра тарҫӑра пурӑнать, Якур шӑллӗ Хӗлип те каҫсерен улахсем тарӑх чупатчӗ.
Живут они теперь с женой: единственный сын в батраках у кашмашского богача; братишке Хелипу надоело, видимо, бегать по улахам.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Кашташри Хура Петӗр ывӑлӗ…
— Кашмашского Петра Черного сын…

Палламан ҫын // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Стараста ывӑлӗ» Павӑл тӗрӗссипе Хӗрхи карчӑкӑн хӗр чухнехи тусӗн ывӑлӗ пулнӑ.
И уж коль быть до конца правдивым, «сын старосты» Павел никакой ему не сын, а плод несчастной любви Херхи, ее девичий грех…

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ашшӗпе ывӑлӗ пӗр-ик эрне хушши курнӑҫман.
Отец с сыном не виделись около двух недель.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яриле ҫине пӗр тӑруках Яка Иллепе Шахрун, старастӑпа унӑн ывӑлӗ Павӑл сиксе ларчӗҫ.
На Яриле разом накинулись Щеголь и Шахрун, староста и его сын Павел.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика