Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тавҫӑрса (тĕпĕ: тавҫӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑн хыҫҫӑн тин эпӗ тупсӑмне тавҫӑрса илтӗм: пробка пӗр пус тӑрать, бутылка 8 пус хаклӑрах, эппин 9 пус тӑрать, иккӗшӗ пӗрле 10 пус.

Тут я сообразил, в чем дело: пробка стоит копейку, а бутылка на 8 копеек дороже, значит 9, а вместе — 10.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Тӑхтӑр-ха, ачасем, вӑл кӗҫех тавҫӑрса илет те тӗрӗсех шутласа парать.

— Подождите, ребята, сейчас он подумает и решит правильно.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Йытӑ мӗн чул кирлӗ, ҫавӑн чухлӗ вӗрсен, эсӗ хӑвна та сисмелле мар пуҫупа сулласа илме е мӗнле те пулин урӑх хускану тума пултаратӑн, ҫакна вӑл астуса юлать те тавҫӑрса илме тӑрӑшать.

— Ты сам незаметно для себя можешь кивать головой или делать какое-нибудь телодвижение как раз в то время, когда Лобзик пролает столько раз, сколько нужно, вот он подмечает это и старается угадать.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Никам та тавҫӑрса илеймерӗ.

— Никто не догадался.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Мӗнле майпа анне ҫавӑн пек тавҫӑрса илнине эпӗ пӗлместӗп.

Не знаю, как это мама догадывается.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Костя хӑйӗн ашкӑнчӑкла хӑтланӑвӗсем ҫинчен амӑшӗ тавҫӑрса илесрен питӗ хӑрать, ҫавӑнпа та уроксене вӑл халӗ хӑй шкула ҫӳренӗ чухнехинчен те йӗркеллӗрех тӑвать.

Шишкин так боялся, чтоб мама не догадалась о его проделках, что стал делать уроки даже исправнее, чем когда ходил в школу.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Амӑшӗпе аппӑшӗ Костя шкула ҫӳременнине пачах тавҫӑрса илеймеҫҫӗ.

Костины мама и тетя вовсе не догадывались, что он в школу не ходит.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Лобзик ниепле те вӗрме тавҫӑрса илеймест.

Но Лобзик никак не мог догадаться, что ему нужно лаять.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Эсӗ тавҫӑрса илеймен пирки халӗ ӗнтӗ анне мана лайӑххӑнах ҫаклантарать!

— Вот из-за твоей несообразительности мне теперь от мамы нагоняй будет!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Эпӗ ун чух тавҫӑрса илеймерӗм.

— Я и не сообразил тогда.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Виҫҫӗмӗш хутӗнче вара амӑшӗ хӑйне Костя шкула каяс мар тесе улталанине тавҫӑрса илме пуҫланӑ.

Когда же это случилось в третий раз, она стала догадываться, что Костя ее обманывает, чтобы не ходить в школу.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Анчах амӑшӗ ун чухне нимӗн те тавҫӑрса илеймен, вӑл сывмар пулни ҫинчен пӗлтерсе, шкула каллех хут ҫырса янӑ.

Но тогда она еще ни о чем не догадалась и снова написала в школу записку, что он был болен.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Эпӗ хам ниепле те тавҫӑрса илеймен пулӑттӑм!

Я сама ни за что не догадалась бы!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Ӑнланатӑн-и, задачӑна ӑнланмалла мар туса хунӑ, никам та тавҫӑрса илеймӗ тесе шутланӑ пулас, эпӗ пурпӗрех тавҫӑрса илтӗм.

— Понимаешь, замудрили задачу, думали, никто не догадается, а я все-таки догадался.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Кӑна эпӗ хамах тавҫӑрса илтӗм, — тетӗп эпӗ.

— Это я сам догадался, — говорю я.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Эпӗ тӗрӗс тавҫӑрса илнӗ-и?

Правильно я догадался?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Малтан эпӗ арҫын ача мӗншӗн икӗ хут ытларах мӑйӑр татни ҫинчен шухӑшларӑм, кайран эпӗ тавҫӑрса илтӗм: арҫын ачи йывӑҫ ҫине улӑхса кайнӑ пулӗ, хӗрачи вара аялта татнӑ ӗнтӗ, ҫавӑнпа та унӑн сахалтарах пулнӑ.

Сначала я думал, почему мальчик нарвал вдвое больше, а потом догадался, что мальчик, наверно, на дерево влез, а девочка снизу рвала, вот у нее и получилось меньше.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Мӗнле-ха эпӗ ӑна хамах тавҫӑрса илеймерӗм?!

Как это я сам не догадался?!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ун аллинче икӗ ҫыхӑ пурччӗ, вӑл пирӗн валли кучченеҫсем илсе килнине эпир тӳрех тавҫӑрса илтӗмӗр.

В руках у него было два свертка, и мы сразу догадались, что это он принес нам подарки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Тата Лика лаша пуҫӗ ҫумне хӑлхасем ҫӗлесе хума кирлине тавҫӑрса илчӗ, мӗншӗн тесен хӑлхасемсӗр лаша пуҫӗ илемлех мар.

Еще Лика придумала пришить к лошадиной голове уши, так как без ушей голова получалась не очень красивая.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех