Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑмӑллӑн сăмах пирĕн базăра пур.

кӑмӑллӑн (тĕпĕ: кӑмӑллӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Шӑрпӑк илме кӗнӗ Ли Лань-ин хӑна ҫине пӑшӑрханса пӑхрӗ, анчах лешӗ кӑмӑллӑн кулса калаҫнине курсан, лӑпланчӗ.
Пришедшая за спичками Ли Лань-ин с тревогой взглянула на гостя, но, увидев его добродушную улыбку, успокоилась.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Фома калаҫнине Ежов тимлӗн итленӗ, вӑл юлташӗн кашни сӑмахне виҫсе шайлаштарнӑ пек пулнӑ, ҫакна пула, Фома хӑйне кӑмӑллӑн туйнӑ.
Фома чувствовал себя хорошо, видя, что Ежов слушает его слова внимательно и точно взвешивает каждое слово, сказанное им.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл пуринпе те ӑшшӑн, кӑмӑллӑн сывпуллашрӗ те ҫуна ҫине ларчӗ.
Он тепло попрощался со всеми и сел в сани.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Го Цюань-хай кӑмӑллӑн: — Ӗҫ тухмасть, Дасаоцза. Пӗр каҫра ӗлкӗрейместӗн! — терӗ.
Го Цюань-хай улыбнулся: — Не выйдет, Дасаоцза. За ночь не управишься!

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл, кӑмӑллӑн йӑлкӑшса, кан ҫине хӑпарса ларчӗ, тепӗр хут ӗҫлеме тытӑнчӗ.
Довольно улыбаясь, она села на кан и принялась за работу.

III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ну мӗнле, йывӑр-и сана пурӑнма? — ыйтрӗ хӑна, чӗлӗмне кӑмӑллӑн мӑкӑрлантарса.
— Ну как, трудно тебе приходится? — спросил гость, с удовольствием затягиваясь.

— Вӑл кӑмӑллӑн Тянь карчӑкӗ ҫине пӑхрӗ, шелленӗ сасӑпа ҫапла ыйтрӗ:
— Он ласково посмотрел на старуху Тянь и участливо спросил:

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ӑсӗнчи ача сассипе килпетленнӗн, сухалне кӑмӑллӑн шӑла-шӑла, пӗр ҫемӗ лӑх-лӑх кулса та пӑхрӗ Шӗшлӗ.
Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ну, Кузьма Афанасьевич, ма апла хӑвӑртах хӑвалатӑр эсир мана ку ялтан? — куҫӗнчи хӗлхемӗсене ҫиҫкӗнтерсе, тӑруках кӑмӑллӑн кулса ячӗ Андрей Васильевич.
Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Тӗрӗснех калатӑн, Дина, тӗрӗснех… — тути хӗррисене кӑмӑллӑн ӑшӑтса пӑрахрӗ Андрей Васильевич.
Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Сулӑ, майӗпен чӳхенкелесе, кашни самантрах шунӑҫемӗн шуса пынӑ, — ҫакна кура Фома хӑйне темӗнле кӑмӑллӑн ачашлакан туйӑмпа чӳхеннӗ.
Он ощущал приятное, ласкавшее его чувство, видя, как плот тихо колеблется на воде и уходит от него с каждой секундой всё дальше.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Апла пулсан, тавтапуҫ турра! — кӑмӑллӑн каласа хунӑ Фома.
— Вот и слава богу! — с удовольствием выговорил Фома.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ухтищевӑн аллине хыттӑн, ӑшӑ кӑмӑллӑн чӑмӑртаса: — Ӑҫтан эсир пӗлетӗр — эпӗ йӑваш иккенне? — тесе ыйтнӑ вӑл.
Добродушно и крепко пожимая руку Ухтищева, Фома спросил его: — А почему вы знаете, что я скромный?

Вӑл хӑйӗн савӑнӑҫлӑхӗпе Фомана килӗшнӗ, Фома унпа яланах кӑмӑллӑн тӗл пулнӑ.
Он нравился Фоме за свой веселый нрав, и Фома всегда встречал его с удовольствием.

— Эсӗ, сӑмах хутаҫҫи, лашусене хытӑрах хавала! — кӑмӑллӑн кӑшкӑрчӗ Сяо Сян.
— Давай ты живее, краснобай! — добродушно прикрикнул на него Сяо Сян.

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Лешӗ ӑна ҫул пачӗ те, кӑмӑллӑн кулкаласа, ыйтса пӗлчӗ:
Который почтительно уступил ему дорогу и с любезной улыбкой осведомился:

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чу, юланутпа килекенсене палласа илсен, кӑмӑллӑн кулса ячӗ:
Чу тоже заметил всадников и приветливо заулыбался:

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Аяккинелле пӑрӑнма ӗлкӗреймен Лю Дэ-шань, кӑмӑллӑн кулкаласа, ӑна хирӗҫ утрӗ.
Лю Дэ-шань, не успев свернуть в сторону, изобразил любезную улыбку и пошел ему навстречу.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Тарҫи хӑйне ҫавӑн пек мӑшкӑл тунӑ пулин те, вӑл ун ҫинчен шутлама пӑрахман, ӑна курсан, ӗлӗкхи пекех, кӑмӑллӑн кулкаласа илнӗ.
Все же, несмотря на такое оскорбление, хозяйка не оставила мыслей о батраке и улыбалась ему по-прежнему.

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Алӑк патӗнче тарҫӑ курӑнсан, вӑл пуҫне ҫавӑрнӑ та, ун ҫине кӑмӑллӑн пӑхнӑ.
Когда батрак показался на пороге, хозяйка чуть повернула голову и с легкой усмешкой посмотрела на него.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика