Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тинӗс пурнӑҫӗ, хӗр умӗнче вӗҫсе иртнӗскер, шупкаланчӗ те сӳнчӗ, алмаз купине куҫрӗ.

Жизнь моря, пролетевшая перед ней, побледнела, угасла, перешла в груду алмазов.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Аян пӳлӗмрен пӳлӗме иртрӗ, чарусӑр канӑҫсӑрлӑх пуҫ мимине пӑлханупа, тӗтрепе тултарса лартрӗ; вӑл тӑхтаса тӑмарӗ, пӗрре кӑна яп-яка хура пысӑк ешчӗк хӗррине ретӗн-ретӗн вырнаҫтарнӑ шурӑ тата хура шӑмӑ патаксене, тӗлӗнмеллерех курӑннӑран, тытса пӑхасшӑнччӗ — анчах вӗсем унӑн пӳрнисен хушшинчен шуса тухрӗҫ те — сывлӑша кӗтмен ҫӗртен салху сасӑ вӗҫсе хӑпарчӗ.

Аян переходил из комнаты в комнату, бешеная тревога наполняла его мозг смятением и туманом; он не останавливался, только один раз, пораженный странным видом белых и черных костяных палочек, уложенных в ряд на краю огромного отполированного черного ящика, хотел взять их, но они ускользнули от его пальцев, и неожиданный грустный звон пролетел в воздухе.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑрҫӑра вара хӑмӑш кӗпҫи витӗр пӑрҫапа перкелешмеҫҫӗ, тӑхлан пульӑсем вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ унта.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах ӑҫта вӑл, ҫав хӑюллӑ, вӑйлӑ, илемлӗ ӑмӑрткайӑк, хӑш енче вӗҫсе ҫӳрет?

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫук, хӑшӗсем ӑшӑ енне вӗҫсе кайнӑ, юлнисем те йӑвисенче ҫывӑрма чӑмӑртанса ларнӑ ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Йӑван калпакӗ ҫавӑнтах пӗр-икӗ хӑлаҫ айккинелле вӗҫсе ӳкрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах уҫса ӗлкӗреймерӗ, вӑйлӑ ҫармӑс ӑна хулпуҫҫинчен пӗррех туртрӗ те, полицейски пахчана вӗҫсе тухса ӳкрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫутӑ хӗрлӗ тӗпеклӗ, хӑмӑр-хура, кӑвак ҫунатлӑ сарӑ, хӗрлӗ пӑнчӑллӑ симӗс, хӗрлӗ-кӑвак вӑрӑм хӳреллӗ хура — чӑтлӑхра мӗн пур тӗслӗ тӗк-ҫунат кумать: вӗҫсе хӑпарнӑ чух кӑшкӑра-кӑшкӑра, туратсем хушшинче шавлӑн кускала-кускала.

Коричневые с малиновым хохолком, желтые с голубыми крыльями, зеленые с алыми крапинками, черные с фиолетовыми длинными хвостами — все цвета оперения шныряли в чаще, вскрикивая при полете и с шумом ворочаясь на сучках.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Вӑл ҫук чухне унӑн ячӗ ҫынсен хушшинче ҫилленчӗк те сивлек халхавпа, вӗчӗллӗ хӑравпа вӗҫсе ҫӳрерӗ.

Пока ее не было, ее имя перелетало среди людей с нервной и угрюмой тревогой, с злобным испугом.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Хулана кӗреспе Ассоль унӑн анлӑ кӑшӑлӗнчен вӗҫсе сарӑлакан шавпа кӑштах киленсе тӑчӗ, анчах хула ӑна халӗ унчченхилле аптӑратса ӳкерсе, хӑратса пӑхӑнтараймарӗ, хӗртен чӗмсӗр хӑравҫӑ туса хураймарӗ.

У города она немного развлеклась шумом, летевшим с его огромного круга, но он был не властен над ней, как раньше, когда, пугая и забивая, делал ее молчаливой трусихой.

VI. Ассоль пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Майӗпен-майӗпен чи хаклӑ пуянлӑхсӑр — вӗҫсе ҫӳрекен тӗлӗнмелле чунӗсӗр — пуҫне пӗтӗмпех ҫухатрӗ; хавшаклӑхне аркатрӗ, шӑм-шакӗ сарӑлчӗ, ӳт-кӗлетки тӗрекленчӗ, шуранкалӑхӗ хӗвелпе пиҫсе улшӑнчӗ, алли-ури шухӑшсӑр, капӑр унчченхи хусканӑвӗсене хӑйӗн вӑйне шанса тӑмалӑх йӑрӑлӑхпа ылмаштарчӗ, шухӑшлӑ куҫӗсенче вара ҫулӑм ҫине пӑхса тӑракан ҫыннӑнни пек ҫутӑ йӑлтӑртатма тытӑнчӗ.

По-немногу он потерял все, кроме главного — своей странной летящей души; он потерял слабость, став широк костью и крепок мускулами, бледность заменил темным загаром, изысканную беспечность движений отдал за уверенную меткость работающей руки, а в его думающих глазах отразился блеск, как у человека, смотрящего на огонь.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Аллисене ҫӗклетчӗ те — вӗсемпе халь-халь вӗҫсе хӑпарасла сулкалашса Лонгрена хирӗҫ сывлӑшӗ пӳлӗнсе ҫитичченех чупатчӗ.

Она еще издали всплескивала руками, а затем бежала навстречу Лонгрену до потери дыхания.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӑл вӗҫсе килсе ҫурт тӑррине ӳкекен кӑвара витрепе паракан шывпа сӳнтерсе тӑнӑ е урайне илсе пӑрахнӑ.

Он гасил водой, подаваемой ведром, прилетающие на крышу угли или сбрасывал вниз.

Илтни, хам пӗлни... // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

Сывлӑш карапӗсем ҫинче вӗҫсе килнӗ пассажирсен йышӗ — 225,5 пин ҫын.

Общее количество пассажиров, прилетевших на воздушных судах составило 225,5 тысяч человек.

Чӑваш Ене килекенсен йышӗ ӳснӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/30718.html

Чӑваш Республикин тӗп хулине вӗҫсе килнӗ пассажирсем тӗлӗшпе статистикӑра пысӑк ӳсӗм.

Ощутимый рост зафиксирован в статистике по прилетевшим в столицу Чувашской Республику пассажирам.

Чӑваш Ене килекенсен йышӗ ӳснӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/30718.html

Хут чӑмаккисем юрпа пӗрлешсе инҫех мар вӗҫсе кайса юр айне пулчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Эп сухал хырманнине курчӗ! — пӗлӗтри этем сӑнарӗ каллех Лиза умне вӗҫсе килчӗ.

Увидела, что я не побрился! — снова прилетел к Лизе образ человека на небе.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Броневик баррикада урлӑ сиксе каҫрӗ, анчах вӑл та пуш-пушах иккен, никам та юлман, сехрисене хӑптарнӑ икӗ чӑх кӑна кустӑрмасем айӗнчен пекех вӗҫсе сиксе юлчӗҫ.

Броневик проскочил через баррикаду, но и она оказалась опустевшей, только две ошалелые курицы кинулись из-под колес.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Тӗттӗм горизонтра тупӑ кӗпҫисенчен ҫап-ҫутӑ вут чӗлхисем курӑна-курӑна кайнӑ чухне, хӗвеланӑҫ енчи ҫутӑ та, пушар ҫути те пӗлӗт ҫинелле вӗҫсе хӑпарнӑ пекех туйӑнать.

И закат и зарево будто взлетали в небо, когда на черном горизонте ослепительными языками вспыхивали огни из пушечных жерл.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Аэроплансем ҫӗр ҫуммипе тенӗ пекех вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ.

Низко проносились аэропланы.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.