Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Вырӑс сăмах пирĕн базăра пур.
Вырӑс (тĕпĕ: вырӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Унта мана валли вырӑн юлман, — терӗ вырӑс ӗшенчӗклӗн.

— Да там для меня и места не осталось, — сказал грустно Парамон.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эпӗ тивмерӗм ӑна, — терӗ вырӑс ӗшенчӗклӗн.

— А я ее не тронул, — сказал русский устало.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Вирьял ҫынни Григорьев вырӑс салтакӗн ашшӗ ятне хӑйсен енчи чӑвашсем пек Тосивейчӑ терӗ.

— Григорьев, будучи чувашом-вирьялом, произнес отчество на свой манер — «Тосивейч».

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Паллах, — терӗ вырӑс — Ҫавӑнпа сӑмах хускатрӑм та эпӗ.

— Конечно, надо, — согласился русский, — потому я речь-то и завел.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Григорьев Ваҫуках халь вырӑс сӑмахӗсене аран-аран тупкаласа, вӗсене те пулин хуҫкаласа пӗтерсе калаҫать.

Если сейчас Григорьев Васюк еле-еле подбирает русские слова и коверкает их безбожно,

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эсӗ — ҫук-и? — хальхинче питне кулнӑ чухнехилле турӗ вырӑс.

А ты — нет? — Русский снова изобразил на лице подобие улыбки.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ҫук, аманса сывалнӑ хыҫҫӑн ҫеҫ, — терӗ вырӑс — Лазаретран мана пуҫӗпех киле янӑччӗ.

— Нет, после того, как из лазарета выписался, — отозвался русский.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Акӑ вула-ха, — Григорьев еннелле темле хут татӑкӗ тӑсрӗ вырӑс.

Вот, прочти, — он протянул Григорьеву какой-то листок.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Анчах вырӑс салтакӗн калас сӑмахӗ пӗтмен курӑнать-ха, вӑл ҫаплах юнашар утса пычӗ.

Но Коротков и не думал останавливаться, семеня рядом и ни на минуту не закрывая рта.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тен, ку вырӑс пирӗн ҫумра хӳтлӗх шырать тесе шухӑшларӗ Ваҫук Дорогобужра.

«Может, он ищет около нас защиты?» — подумал как-то в Дорогобуже Григорьев.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унпа туслашасси пирки те шухӑшламан Ваҫук: пӗли-пӗлми чӗлхепе ӑҫта унта вырӑс ҫыннисемпе туслашма тенӗ.

Дружить с ним Васюк тоже не собирался: где уж ему, говорящему через пень-колоду, якшаться с русскими?

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ваҫукпа ун юлтӑшӗ, хӑйсен ялӗсемех, Иванов Дементий салтак, кирек ӑҫталла утсан та, виҫҫӗмӗшӗ ҫак вырӑс ермешсе пырать.

ни на шаг не отстает от Васюка и его односельчанина Дементия Иванова. Стоит им двоим куда-то отойти, третий тут как тут.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫӑва хӗррине икӗ тарӑн шӑтак алтса янтӑланӑ, вилӗсене урапасемпе ҫавӑнта турттара-турттара пырса вырӑс салтакӗсене пӗр шӑтӑка, — кусем сахалтарах, — французсемпе вӗсен майлӑ ҫапӑҫнӑ поляксене теприне йӑвантараҫҫӗ.

И свозят их на подводах к кладбищу, где выкопаны две глубокие братские могилы: в одну складывают русских воинов — их поменьше, в другую — французов и поляков, сражавшихся на стороне врага.

III // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ун ҫумӗнчи лутра вырӑс ҫанталӑкне кура паян-ыранах хӗл лармалла, уйӑх каяллах пӗрремӗш юр курӑннӑччӗ-ха тесе йывӑҫ кӗреҫе суйласа илнӗ.

хотя его сосед, низкорослый русак, предвидя скорое наступление зимы, выбрал деревянную лопату.

III // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вязьма хулинчен малалла, хӗвеланӑҫнелле тухса каяс умӗн Григорьев Ваҫукпа ытти салтаксем утакан колонна ячӗпе Мускавран ҫакӑн пек депеша (васкавлӑ ҫыру) пынӑ пулнӑ: вырӑс ҫарӗн тӑшмана хӑвалакан тӗп вӑйӗсене ҫитме васкамалла мар; пӗр куна — ик куна чарӑнса ҫывӑхра пурӑнакан ҫынсене пулӑшса хӑварма тӑрӑшмалла; тавралӑха тирпей кӳрес ӗҫе те нумая тӑсма юрамасть, ҫулла эпидеми сарӑлма пултарать.

Перед тем, как двинуться от Вязьмы вперед, на запад, на имя колонны, в которой вместе с другими солдатами шагал Василий Григорьев, поступила депеша: основные силы продолжают преследование врага, а им велено остановиться на несколько дней с целью навести порядок в прилегающих территориях во избежание эпидемии.

III // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вырӑс правительствин делегацийӗ пырса пуҫ ҫапасса кӗтсе пӗр уйӑха яхӑн ларнӑ Наполеон Мускав кремлӗнче.

Ровно месяц сидел в Московском Кремле Наполеон, дожидаясь, когда к нему на поклон придет правительственная русская делегация.

III // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑхӑтлӑха Мускава ҫухатни Раҫҫее ҫухатнине пӗлтермест тенӗ вырӑс ҫарӗн главнокомандующийӗ Михаил Илларионович Кутузов.

Временная сдача Москвы не означала сдачи всей России, говорил главнокомандующий русской армией Михаил Илларионович Кутузов.

III // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Григорьев Василисен ашшӗ-амӑшӗ чухӑн ҫынсемех пулман курӑнать, Василирен тӑваттӑра юлнӑ ун аслӑ ывӑлӗ Иван, Етӗрне хулинчи вырӑс шкулӗнчен вӗренсе тухса, ҫитӗнсе, салтак служби шучӗпе Питӗрти пӗр ҫар штабне ҫыруҫа вырнаҫма пултарнӑ-ҫке.

Очевидно, родители Василия Григорьева были людьми небедными, потому как старший из четырех его сыновей Иван сумел окончить в Ядрине русскую школу и в счет солдатской службы устроился писарем в одном из военных штабов в Питере.

I // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Чӑваш ҫамрӑкӗсене пуҫласа хӑҫан вырӑс ҫарне илме тытӑннине пӗлместӗп эпӗ, анчах Шурча вӑрҫипе ҫыхӑннӑ материалсенче асӑннӑ салтаксем — халӑхпа пӗрле ҫапӑҫава кӗнисем, вӗсене полицие сутнисем, свидетельсем, инвалид командинчи (отставкӑна тухнӑ) салтаксем — пурте тенӗ пек, салтака 1812 ҫулта кайнисем пулнӑ.

Когда стали забирать чувашских мужчин в русскую армию, точно нам неизвестно, но в материалах, связанных с Акрамовской войной, упоминаются именно солдаты, вместе с крестьянами боровшиеся с угнетателями и выданные полиции предателями, а также свидетели этих предательств, инвалидная команда (вышедшие в отставку), призванные в 1812 году.

I // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Иккӗшӗ те вырӑс.

Оба русские.

Пӑлхав тапранни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех