Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫапса (тĕпĕ: ҫап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Калӑпӑр, эпир ҫав Мирамбон ҫар линине ҫапса аркатман, ҫапах та сапаласа-шӑтарса кӗнӗ тейӗпӗр.

Допустим, что мы не разбили, а пробили войсковую линию этого Мирамбо.

X. Мирамбо вӑрӑ-хурах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унӑн чи ҫывӑх тӗллевӗ — Ваниамхев облаҫӗн султанне Мказавӑна ҫапса антарасси тата унӑн престолӗ ҫине ларасси.

Его ближайшая цель — свергнуть старика Мказаву, султана области Ваниамвеха, и сесть на его престол.

X. Мирамбо вӑрӑ-хурах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпӗ те ӗҫлемесси пирки каларӑм, анчах манӑн пуҫа ҫапса ҫурмарӗҫ, шур сухалсем патне илсе кайрӗҫ, мӗншӗн тесен эпӗ шыв ӑҫтине тупаятӑп, ертсе ҫитерчӗҫ те кӑтартрӑм: «Чавӑр!»

Я тоже сказал, что не буду работать, но мне не разбили голову, а позвали к старикам, потому что я хорошо находил воду и где говорил: «Ройте!» —

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Асра юлмалли ҫав каҫ хыҫҫӑн Асмани башньӑн ҫапса ӳкернӗ, ҫыхса пӑрахнӑ хуралҫине манаймасӑр хӑйне асӑрхануллӑн тытать — вӑл экспедици пирки наҫилккеҫӗсемпе пачах нимӗн те калаҫмасть.

Асмани после памятной ночи, помня зашибленного и связанного сторожа башни, держался настороже — он перестал вообще говорить что-либо с носильщиками по поводу экспедиции.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Арӑслана тӑхлан ҫамкинчен лекрӗ, вӑл кукленсе ларчӗ те малти урисен чӗрнисемпе ҫӗртен чаваланчӗ, анчах пач кӗтмен ҫӗртен хевтесӗрлӗхне ҫӗнтерсе яштах сикрӗ те Гента ҫапса тӳнтерчӗ, юлашки сывлавӗпе чӗтрене-чӗтрене сунарҫӑ кӗлетки ҫинче туртӑнать.

Лев попятился с простреленным лбом, сел и запустил когти в землю, но внезапно, осилив слабость, скакнул, опрокинув Гента и дергаясь на его теле в предсмертных конвульсиях.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Петерса ҫурӑм шӑмминчен хобочӗпе туртса ҫапса аманнӑ слон вӗлернӗ; ӳтне тискер чун ӗренкӗсӗр чустана ҫавӑрнӑ.

Петерса убил раненый слон, сломав ему хоботом позвоночник; зверь превратил тело в бесформенную массу.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пуля ҫурмалла ҫурса аркатнӑ йывӑҫ ҫаврашка ҫаврӑнчӗ те тайӑлчӗ, халӗ ӑна ҫапса лартнӑ пӑта уҫҫӑн курӑнать.

Килотик, наполовину сшибленный пулей, повернулся и наклонился, обнажив черную линию гвоздя, которым был приколочен.

IV. Слон сунарҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Эсир пӗр йӗкӗтпе — аҫа ҫапса танчлаттартӑрах ӑна! — ҫав тери пӗр сӑнлӑ!

— Очень вы похожи на одного молодца, разрази его гром!

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫук, турӑҫӑм, хӑть ҫапса антар, — асӑма килмест.

Нет, разрази бог, — не могу вспомнить.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Икӗ арҫынпа хӗрарӑм, — вӗсен хул пуҫҫисем хыҫалтан ҫак самантра хыттӑн ҫапса пусӑрӑнтарнӑн курӑнаҫҫӗ, — ҫурма сасӑпа темиҫе сӑмахпа перкелешрӗҫ те — никам ҫине пӑхмасӑр хыпаланса тухса кайрӗҫ.

Двое мужчин и женщина, плечи которой казались сзади в этот момент пригнутыми резким ударом, обменялись вполголоса немногими словами и, не взглянув ни на кого, поспешно ушли.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Сасартӑк пурте шӑпланчӗҫ, — такамӑн чӗмсӗрлӗхӗ кӗтмен ҫӗртен тата авӑккӑн килсе ҫапса мӗн пур ҫӑвара хупларӗ.

Вдруг все умолкли, — чье-то молчание, наступив внезапно и круто, закрыло все рты.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Кивӗ дамба тӗлӗнче ишетпӗр, унта — ҫапса лартнӑ павильон.

Мы плыли около старой дамбы, где стоит заколоченный павильон.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Енчен те манӑн икӗ алӑ та пулсан, Лемарен, — тӑсрӗ вӑл малтанхи пекех лӑпкӑн та ӗҫлӗн, — сан ҫине пӑхса тӑмастӑмччӗ, ҫак пӑрӑҫа ҫӑварунтан тӳрех ҫапса лартаттӑмччӗ.

Будь у меня две руки, — продолжал он в том же спокойном деловом темпе, — я не посмотрел бы на тебя, Лемарен, и вбил бы тебе этот перец в рот.

X // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Куҫ шӑрҫисене хумлӑн-хумлӑн пыра-пыра ҫапса умӑмра ылтӑн йӑлтӑркка тӑрать.

В глазах стоял золотой блеск, волнами поражая зрачки.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мана ҫапса лартнӑ тейӗн.

Я словно прирос.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ун чухне ҫав тери сӗтеклӗн те стайлӑн, тӗслӗхрен, хӑюллӑ ҫак сӑмахсене хӑрӑлти сасӑпа кӑларӑттӑм: «Тамӑк ҫапса ҫуртӑрах сана!».

Я бы сказал — густо, окладисто, с хрипотой, — что-нибудь отчаянное, например: «Разорви тебя ад!»

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Карапа пӗтӗмпех сехӗрленӳ шӑрши ҫапса лартнӑ, пусма таткипе хупланӑ чӳречеллӗ кубрикра пӗчченех выртатӑп, Гро шкипертан вӑрланӑ ҫурта ҫутинче кӗнекесен хуплашкисене тӗсетӗп; вӗсен страницисене питех те ӗҫлӗ пӗр вулавҫӑ тӑпӑлтарса кӑларнӑ, хуплашкине вара эпӗ тупрӑм.

Все судно пропахло ужасом, и, лежа один в кубрике с окном, заткнутым тряпкой, при свете скраденной у шкипера Гро свечи, я занимался рассматриванием переплета книги, страницы которой были выдраны неким практичным чтецом, а переплет я нашел.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ахӑлтатса кулса янӑ ачасем ҫине пӑхса, Гришка аллисемпе ик пӗҫҫине шарт ҫапса, аптӑранӑ пек, ҫӗтсе кайнӑ ҫын пек каласа хучӗ.

Посмотрев на рассмеявшихся ребят, Гришка хлопнул руками о бедра и воскликнул растерянно:

XV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл ҫавӑнтах выляма чарӑнса, хӑйӗн кӗмӗл ҫапса эрешлене кавказ хӗҫне ҫакса ячӗ те, пӳртрен тухса кайрӗ.

Вскоре он резко оборвал игру и, нацепив свою обитую серебром кавказскую шашку, вышел из хаты.

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Урайӗнче улӑм таврашӗ, хут татӑкӗсем, ҫӗтӗк-ҫурӑксем сарӑлса выртаҫҫӗ, ҫавӑнтах темиҫе пушӑ ещӗк, ҫӗмӗрӗлнӗ тенкел тата темӗнле мӑка та йывӑр япалапа ҫапса ҫурнӑ алӑклӑ буфет пур.

На полу, усыпанном соломой, обрывками бумаги, тряпками, стояло несколько пустых дощатых ящиков, сломанный стул и буфет с дверцами, расщепленными чем-то тупым и тяжелым.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех