Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хаяррӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хаяррӑн (тĕпĕ: хаяррӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ҫывӑрнӑ, сӑхӑм», — хаяррӑн хӑтӑрса илчӗ вӑл хӑйне хӑй.

«Заснул, кляча», — злобно выругал он сам себя.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хӑшӗ-пӗри суд умӗнчи ҫын ҫине ахаль пӗлесшӗн ҫеҫ пӑхаҫҫӗ, теприсем тем пӗлесшӗн пек, анчах нумайрахӑшӗ хаяррӑн, кураймасӑр пӑхаҫҫӗ.

Некоторые глядят на подсудимого с простым любопытством, другие вопросительно, но большинство — со злобой и ненавистью.

LХХХVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хаяррӑн пӑхакан куҫсем умӗнче тата хӑйне тӗлленӗ пӑшалсем умӗнче Фелим чӗтренӗ сасӑпа каланӑ.

Фелим произнес дрожащим голосом, стоя под перекрестным огнем свирепых взглядов и под угрозой поднятых на него ружей.

LXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тытӑҫса илнӗ тапхӑрта йытӑ хаяррӑн вӗрсе, вӗсем ҫинелле сикнӗ.

Со свирепым рычаньем пес бросился на них.

ХLVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑй хаяррӑн ҫухӑрса янӑ та ҫулпа вӗҫтере панӑ.

Завизжал по-своему и поскакал прочь по дороге.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ҫӑва патнех кай ҫав тирӳпе пӗрле! — хирӗҫ хаяррӑн чӗнчӗ Кольхаун.

— Чорт бы побрал вас с вашей шкурой! — со злобой отозвался Кольхаун.

ХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унтан вӗсенчен пӗри хыҫалалла ҫаврӑнса пӑхрӗ те хаяррӑн кӑшкӑрса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

Акула // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑйсен аллине пӗр ҫын ҫеҫ лекнине курсан, хаяррӑн ӳлесе ячӗҫ!

Увидев, что в их руки попал лишь один человек, они яростно завыли.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кун хыҫҫӑн ҫавӑнтах тулта хаяррӑн кӑшкӑрни илтӗнчӗ.

Тотчас же вслед за этим снаружи донесся ужасный крик.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вара ҫур сехет хушши вилекенсем кӑшкӑрнипе халӑх хаяррӑн ҫухӑрашни илтӗнсе тӑчӗ: ку ҫухӑрашура хӗрхеннине е йӗрӗннине шырани усӑсӑр!

В течение получаса крики жертв смешивались с яростными воплями толпы, и тщетно было бы искать в ней жалости или отвращения!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тата ҫывӑхарах пырсан, эпӗ хир сыснине куртӑм; ҫавӑнтах тата Булька хаяррӑн йынӑшса ячӗ.

Когда я подвинулся ближе, я рассмотрел кабана и услыхал, что Булька пронзительно завизжал.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Курмасан, чурасемпе вӗсем хӑйсене епле хаяррӑн тытнине тавҫӑрса илме те йывӑр.

Трудно представить себе, как жестоко эти люди обращались с невольниками.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пирӗн ҫулҫӳревҫӗсен залпӗ хыҫҫӑн ыттисем, хаяррӑн кӑшкӑрса, тӗлсӗррӗн хирӗҫ печӗҫ.

Дикие вопли и беспорядочная стрельба из ружей были ответом на залп наших путников.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кала, кам сысна, ну? — вӑл, хирӗҫ калама хӑйнӑ этеме тапса сирпӗтесле, хаяррӑн пӑхса тӑрать.

Это кто свинья?.. Я?.. — он грозно посмотрел на осмелившегося ответить парня.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хаяррӑн шаккать.

Грозно стучит!

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Чуна ҫӳҫентерекен шӑплӑхра хаяррӑн шаккать вӑл, ҫӗр ҫинчи пӗтӗм усал ҫынсене хӑваласа ярасшӑн тейӗн: Грушӑна упӑшкасӑр хӑваракансене те, ҫамрӑк каччӑсене вӑрҫа яракансене те, ҫынран чи хаклине — ирӗке туртса илекенсене те.

Страшно стучит в напряженной тишине, словно хочет разогнать всех татей на земле — и тех, кто отнял у Груши мужа, и тех, кто посылает на войну молодых парней, и тех, кто отнимает у людей самое дорогое — свободу.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Полици тумне курсан, вӑл шӑлне шатӑртаттарма тытӑнчӗ, куҫӗсем унӑн хаяррӑн ҫуталса илчӗҫ, исправник вара васкасах пӳрте кӗчӗ.

Увидев полицейскую форму, она оскалила зубы, глаза ее грозно засверкали, и исправник поспешил уйти в дом.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Юханшыв ҫине тӗттӗм анчӗ, унӑн хура ҫийӗ тӑрӑх пӑрсем васкаса шурӗҫ, вӗсем тӗттӗмре хаяррӑн кӗмсӗртетрӗҫ.

Река погружалась во мрак, над ее черной бездной стремительно неслись льдины, зловеще грохотали в темноте.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑл вӑхӑтра ҫак ҫырана тытса тӑракан португалсем вӗсене хаяррӑн йӗрленӗ.

Португальцы, которые занимали в то время это побережье, ожесточенно преследовали их.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сасартӑк ҫур ҫӗр тӗлӗнче, пӗр вуникӗ сехетре, аякра вӑрӑммӑн та хаяррӑн улани, ун ҫумне ҫинҫен ҫухӑрни хутшӑнса янӑраса кайрӗ.

Вдруг около одиннадцати часов вечера вдали раздался долгий и грозный рев, к которому примешался более пронзительный вопль.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех