Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

урисене (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дик Сэнд, аллисене, урисене ҫыхнӑскер, урайӗнче выртать.

Дик Сэнд лежал на полу, связанный по рукам и ногам.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах Муани-Лунга юрама тӑрӑшакан йӑпӑлтисем ҫине пӑхмарӗ те, вӗсен ҫумӗнчен урисене сарлакан пусса, ун айӗнче ҫӗр чӗтренӗ пек, тайкаланса утса иртрӗ.

Но Муани-Лунга даже не смотрел на раболепствующих льстецов и шел мимо них неверной походкой, широко расставляя ноги, словно земля под ним качалась.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тимӗршапа йӗри-таврах хупӑллӑ; пуҫӗпе урисене пытарма анчах малта, кайра, аяккисенче шӑтӑксем пур.

Только спереди, сзади и с боков есть отверстия, куда она пропускает голову, ноги и хвост.

Тимӗршапа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йытта курсанах, вӑл пуҫӗпе урисене пытарчӗ те курӑк ӑшне лӑпчӑнса выртрӗ.

Когда она увидала собаку, она спрятала ноги и голову и опустилась на траву.

Тимӗршапа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чурасен аллисем пушӑ — ку вара йывӑр япала йӑтма; урисене тӑлламан — ку та тарма мар, утма.

У них оставались свободными руки — но только для переноски тяжестей и ноги — но только для ходьбы, а не для побега.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Йытти месерле выртса урисене тӑратнӑ та хӳрипе сулла пуҫланӑ.

Собачка легла на спину, подняла лапки и стала махать хвостиком.

Арӑсланпа йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Дина кабина алӑкне уҫрӗ те, анма тесе, урисене тулалла усрӗ:

Дина пошире открыла дверь, чтобы спрыгнуть с подножки.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Анна Ильинична амӑшне спальнӑна илсе кӗчӗ, кресло ҫине лартса, унӑн чирлӗ урисене пледпа чӗркерӗ.

Анна Ильинична провела мать в спальню, усадила ее в кресле, закутала больные ноги пледом.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫӑра пылчӑк ӑшӗнчен ҫынсем урисене аран турта-турта кӑлараҫҫӗ.

Люди с трудом вытаскивали ноги из густой грязи.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Пылчӑк тӑрӑх мар, ҫӑра пыл ҫинче утса пынӑн туйӑнать, — сӑмах хушрӗ Надежда Константиновна, нимӗрленсе кайнӑ хура тӑпра ӑшӗнчен урисене аран-аран туртса кӑларса.

— Словно по густому меду идешь, а не по грязи, — отозвалась Надежда Константиновна, с трудом вытаскивая из раскисшего чернозема ноги.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Эх, вӑл урисене хускатма пултарнӑ пулсассӑнччӗ!

Эх, если бы он мог двигать ногами!

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Урисемпе тапкаланса, Бен каялла чакса пычӗ, тахӑш самантра унӑн урисене те питӗ ҫивӗч япала касса кайнине туйрӗ; ним йӗркесӗр хускалкаланипе унӑн алли-урисем шыв айӗнчи курӑкпа ҫыхланса ларчӗҫ.

Отбиваясь ногами и пятясь назад, Бен почувствовал, как его резануло по ногам: делая судорожные движения, он запутался в ветвистых коралловых зарослях.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Бурлаксем аран-аран урисене иле-иле пусаҫҫӗ, баржа ҫӑмӑллӑн шыва май шӑвать.

Бурлаки с трудом передвигали ноги, баржа легко плыла против течения.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Халл капитан, урисене тӗреклӗн, сарлакан пусса, кимӗ сӑмсинче тӑчӗ, аллине гарпун тытрӗ.

Капитан Халл стоял на носу, расставив ноги для устойчивости, и держал в руке гарпун.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Карлӑк ҫинчен урисене илсе, вӑл Уэлдон миссис патне пычӗ те ун аллине ачашшӑн ҫулласа илчӗ.

Сняв лапы с поручней, он медленно подошел к миссис Уэлдон и нежно лизнул ей руку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Малти урисене фальшборт урлӑ хурса, вӑл чӑтма ҫук хытӑ вӗрчӗ.

Положив передние лапы за фальшборт, он отчаянно лаял.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Партизансем черетлӗ похода кайма хатӗрленеҫҫӗ: пӗрисем сумка ӑшне патронсем тултараҫҫӗ, теприсем урисене улӑштарса тӑхӑнаҫҫӗ, винтовка затворӗсене тӗрӗслеҫҫӗ.

Партизаны собираются в очередной поход: кто набивает сумку патронами, кто обувается, пробует затвор винтовки.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Урисене «кушак чӗрни» тӑхӑннӑ связист-салтаксем, юпасем ҫине ваштах хӑпарса, ҫыхӑну линисене юсаса майлаштараҫҫӗ.

Солдаты-связисты, надев на ноги зубастые кошки, быстро лазили по столбам, налаживая связь.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пилӗк партизан акӑ, урисене ҫӗр ҫумне сӑтӑркаласа, ҫӗрпӳрте кӗрсе кайрӗҫ.

Один за другим, шаркая ногами по земле, пятеро партизан прошли в низкую землянку.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Егор ун хыҫҫӑн ним шарламасӑр пӑхса юлчӗ, йывӑррӑн сывласа илчӗ, унтан вара, ҫӗтӗк ботинка тӑхӑннӑ урисене аран сӗтӗркелесе, килелле кайрӗ.

Егор молча посмотрел ему вслед, вздохнул и, тяжело передвигая ногами в разбитых ботинках, поплелся домой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех