Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ачасене хӑйсен ҫӑмӑл урисем тата фашистсем вӑрман ӑшнелле кӗме шикленни кӑна вилӗмрен ҫӑлса хӑварнӑ-мӗн.

Ребят спасли только быстрые ноги и трусость фашистов, побоявшихся углубляться в лес.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Партизансем саланаҫҫӗ, вӗсен урисем айӗнче типсе шурӑхса юлнӑ йывӑҫ ҫулҫисем чӑштӑртатса юлаҫҫӗ.

Расходятся партизаны, шуршат у них под ногами отжившие свой век блеклые, опавшие листья.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Урисем хӑйӗн ҫап-ҫара.

Он был босоногий.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Нумай утнипе урисем ыратаҫҫӗ.

От долгой, непривычной ходьбы болят ноги.

53 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Бобик пуҫне малти урисем ҫине хурса ҫывӑрать.

Бобик, положив на лапы голову, спал.

51 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шӑйӑрттарса пӗтернӗ урисем кӑвар пек тӗлкӗшеҫҫӗ.

Горели натруженные ноги.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫывӑрса кайнӑ урисем ҫине аран пускаласа, машина ҫинчен вӑл чи малтан анчӗ.

Он первым вылез из машины, разминая затекшие ноги.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пӗрре сиксе тӑрать, тепре хӑвӑрт лӑпчӑнса ларать, — урисем ҫӗре лекмеҫҫӗ.

Он словно летел на крыльях, подымаясь и опускаясь на землю.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— «Ачасем!» — тесе кӑшкӑрса ярасшӑнччӗ вӑл, анчах кӑшкӑрма пултараймарӗ, урисем темшӗн патак пек хытса ларчӗҫ, хӑйне итлеми пулчӗҫ.

Хотел крикнуть: «Ребята!» — но не смог, почему-то ноги у него одеревенели, стали непослушными.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӑл пӗр пӗчӗк тӗмеске ҫинче, хӳрине урисем хушшине хӗстерсе, шурӑ асав шӑлӗсене кӑтартса ларать.

Поджав хвост, он сидел на бугре и скалил острые зубы, не понимая, что задумали ребята.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Ытлашши ан асаплантарӑр-ха, ачасем… — тархасларӗ Кӗҫтук, чӗтрекен урисем ҫинче аран-аран кӑна тытӑнса тӑраканскер.

— Вы не очень, ребята… — взмолился Козел, еле удерживаясь на дрожащих ногах.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Юнашар, асав шӑлӗсене кӑтартса, Тенор выртать, вӑл ку енне тарса килнӗ ачан хура кӗлеллӗ ҫара урисем ҫине пӑхать.

Рядом сидит с оскаленной пастью Тенор и посматривает на босые, с черными пятками ноги перебежчика.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Чӑнкӑ ҫул ҫинче урисем шӑваҫҫӗ, йывӑҫ турачӗсем ӑна питрен ҫапаҫҫӗ, анчах вӑл аллисене сарса янӑ та, кайӑк сывлӑшра вӗҫнӗ пек, вӗҫсе кӑна пырать.

На крутом спуске ноги ее скользят, ветки хлещут по лицу, но, раскрыв широко руки, она летит, как по воздуху.

49 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Урисем вӗсен йӗп йӗпе ӗнтӗ, ҫурӑм сӳ-сӳ туса илет, ҫӳҫентерет.

Ноги были мокрые, по спине пробегала дрожь.

46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сасартӑк Ваҫҫукӑн урисем лӗнчӗрех кайрӗҫ.

Колени у Васька вдруг подогнулись.

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мартик та, малтан хӑйӗн патак пек ҫинҫе кукӑр урисем ҫинче аран кӑна тӑраканскер, ӳсме тата мӑнтӑрланма тытӑнчӗ.

И Мартик, сперва неуклюже стоявший на тонких, словно палки, негнувшихся ногах, заметно начал расти, наливаться.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Тенор, хуллен йынӑшса, Саша урисем ҫумне пырса сӗртӗнчӗ.

Тенор, повизгивая, терся о Сашины ноги.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Иккӗшӗн те урисем ыратаҫҫӗ, анчах вӗсем лагерь тӑнӑ ҫӗрелле ҫывхарнӑҫем хӑвӑртрах та хӑвӑртрах утрӗҫ.

У обоих болели ноги, но, чем ближе они подвигались к лагерной стоянке, тем больше ускоряли шаг.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫапла выртнипе ӑна ывӑннӑ урисем лайӑхрах каннӑ пек туйӑннӑ.

В таком положении лучше отдыхали усталые от ходьбы ноги.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Унӑн аллисемпе урисем шӑнса кӳтнипе хускалма та пултарайман.

Руки и ноги закоченели, не разогнуть.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.