Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Анчах хӑҫан та кам кантарӗ Ӑсне, хӗрӳллӗ чӗрине, Кам паре ӑс, кам ӑнлантарӗ, Кам уҫӗ чӑнлӑх ҫӑрине?

Куҫарса пулӑш

XIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Вӑл ирӗксӗр-мӗн ӗнентерчӗ: «Ҫав чӑнлӑх сучӗ пуласра».

Куҫарса пулӑш

X // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ах, чӑнлӑх ҫавра ҫил пек ҫитрӗ; Вӑл ирӗк пачӗ халӑха.

Куҫарса пулӑш

I // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

«Ак ҫитӗ Чӑнлӑх! Вӑл ҫухалмӗ, Ун ҫивӗчӗшӗ, ҫук, мӑкалмӗ, Кӑтартӗ хӑйӗн сӑнлӑхне», — Ҫапла шутланӑ халӑх.

Куҫарса пулӑш

I // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ку ҫеҫ мар, вӑл «савни»тесе чӗннинче те чӑнлӑх пур.

Куҫарса пулӑш

II // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

«Тавлашура чӑнлӑх ҫуралать», — ҫапла мар-и, юлташсем?

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

П. Осиповӑн малтанхи пьесисенчех пире чӗрӗ пурнӑҫ, сӑнарсен сӗткенлӗ калаҫӑвӗ тыткӑна илет, социалла чӑнлӑх шухӑша ярать.

Куҫарса пулӑш

Автор ҫинчен // Геннадий Хлебников. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 459–463 с.

Пурнӑҫ уншӑн — вилӗм парни, ӑс-хакӑл — туйӑм тӑшманӗ, чӑнлӑх — телей пӗтермӗшӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Арча пырса парсан, пит савӑнчӗ Антонина Павловна, хӗпӗртесе Мишӑран илнӗ ҫырӑвне хӑвӑрт вуларӗ те: «Ларсамӑр, Николай Осипович, ура ҫинче чӑнлӑх ҫук! — терӗ. — Килӗр-ха, пӗрер стакан чей ӗҫер».

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Кая юлса килекен ӳкӗнӳ пирки ҫирӗплетекен ансат чӑнлӑх мӑнаҫлӑхраччӗ-тӗр, анчах ӑна самантрах аса илчӗ те — хӗрпе пӗрле хӑраса ӳкрӗ, тунсӑхлӑн кӗтет — кӑшкӑрава, хавхапа тапӑнӑва.

Если он позабыл прописи, твердящие о позднем раскаянии, то вспомнил их мгновенно и испугался одновременно с девушкой, тоскливо ожидая крика, тревоги и нападения.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Манӑн чӑнлӑх — урӑххи.

Моя правда — другая.

ХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ют чӑнлӑх.

Чужая правда.

ХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ку пӗтӗмпех — чӑнлӑх.

Это все — правда.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Апла тӑк — «Ешӗл флейтӑна» та тӗшмӗртӳсен ҫилӗ килсе ҫапрӗ ахӑр; ҫын сӑмахӗ ҫуртран ҫурта, систерӳрен систерӗве куҫса пырать, вӗсем мӗн таран фантастикӑллӑрах — чӑнлӑх патне ҫавӑн чухлӗ хӑвӑртрах ҫывхараҫҫӗ.

Если так, то в «Зеленую флейту» тоже потянуло ветром догадок; эти пересуды будут ползти из дома в дом, от намека к намеку, и чем фантастичнее будут они, тем ближе подойдут к истине.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Чӑнлӑх унӑн хӑрушӑ тӗлленӗвӗсенчен вӑйлӑрах мар, — вӑл ҫыру вӗҫӗнче курайманлӑхпа тулнӑран хута шӑтарса лартнӑ пӑнчӑ евӗр ансат та хура.

Действительность не была разительней ее страшных грез, — была она проста и черна, как проколовшая бумагу точка, поставленная в конце письма, полного ненависти.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Самант ҫитрӗ; чӑнлӑх — ҫӳлелле ҫирӗп вӗренпе хӑпармалли ҫул евӗр тӗп-тӗрӗс, тӳп-тӳрӗ.

Момент возник; действительность стала точной, как путь на высоте по канату.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Эпӗ чӑнлӑх умӗнче тӑнине кӗретӗнех ҫирӗплетрӗм те чакса тӑтӑм, шухӑшӑмсене пуҫтарма чукун юпа ҫине лартӑм.

Убедившись, что имею дело с действительностью, я отошел и сел на чугунный столб собрать мысли.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑйӑ вӑхӑтӗнче килсе лекнӗ тӗлӗнтермӗш сӑмахсене кӗрет чӑнлӑх ҫапла кӗтмен ҫӗртен пырса ҫапни ытла та тӑрук пулчӗ — ҫынна хыҫалтан ярса тытнӑ евӗр темелле-тӗр.

Этот внезапный удар действительности по возникшим за игрой странным словам был так внезапен, как если человек схвачен сзади.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ ҫак хуласенче пулнӑ е пулма пултаратӑп, анчах гаваньсен ячӗсем маншӑн урӑхла пӗлтерӗшлӗ: чӑннипех пур ҫав «Тулон» Тулон та мар, тепри «Сиднейпа» та ҫыхӑнман; ылтӑн сас паллисенче халиччен уҫман чӑнлӑх пытаннӑ.

Я был или мог быть в городах этих, но имена гаваней означали для меня другой «Тулон» и вовсе не тот «Сидней», какие существовали действительно; надписи золотых букв хранили неоткрытую истину.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Пӗтӗм чӑнлӑх ҫакӑ ҫеҫ.

Вот и вся правда.

VII. Таврӑну // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.