Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑрушшӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хӑрушшӑн (тĕпĕ: хӑрушшӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нок кӗсменсене вӗҫертсе шӑрпӑк чӗртрӗ, чӗлӗмне хыттӑн паклаттарать; ҫулӑм ҫутинче Гелли ҫамрӑк ҫыннӑн чӗлӗм патнелле тӗлленӗ куҫӗсене ҫав тери тинкерсе пӑхрӗ; вӗсем пӗртте хӑрушшӑн курӑнмаҫҫӗ — ытти ҫыннӑнни пекех.

В это время Нок, выпустив весла, зажег спичку и засопел трубкой; в свете огня его лицо с опущенными на трубку глазами, жадно рассмотренное Гелли, показалось молодой девушке, к великому ее облегчению, совсем не страшным, — лицо как лицо.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑл шӑппӑн ӳлет, йӗрет; унӑн нумай апата хӑнӑхнӑ вӗри организмӗ хӑрушшӑн, ирӗксӗр типӗ тытнипе ыттисенчен ытларах тертленет, хӑравпа тата выҫлӑхпа асапланакан пуҫ миминче пӗрре тискер кайӑкла, тепре ачалла шухӑшсем тӗлкӗше-тӗлкӗше кумаҫҫӗ.

Он тихо выл, плакал; его обжорливый, кипучий организм более всех страдал от ужасного, вынужденного поста, и то звериные, то детские мысли вспыхивали в мозгу, измученном страхом и голодом.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

— А-э-э-э, эс мана сутма-и! — пӗр-икӗ чалтлаттарса сиксех алӑк патне ҫитсе тӑнӑскер, хӑрушшӑн кӑшкӑрса ячӗ Калюков, ҫавӑнтах пӗрре Ехрем еннелле, тепре кӑмака хыҫнелле тӗллемесӗрех пере-пере ячӗ те ҫенӗке сирпӗнсе тухрӗ, хӑлӑпран ҫакӑнса тӑракан ҫӑрана илсе, алӑка тул енчен ҫаклатса хучӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫак ыйту сасартӑк хӑрушшӑн, ҫын вӑйӗпе сирейми тем мӑнӑш чул пек тухса тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Хӗлимун!» — тесе ҫеҫ хӑрушшӑн кӑшкӑрса ячӗ те вӑл темле майпа, хӑвӑрттӑн сиксе, ун патне ҫитсе тӑчӗ, ыталаса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫав вӑхӑтрах темскер хӑватлӑн ҫурӑлса кисретнине, тимӗр татӑккисем, пӗр-пӗрне хирсе, хӑрушшӑн ҫухӑрнине илтрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унччен те пулмарӗ — кашкӑр ами йӑваран вӗлт! сиксе тухрӗ те, хӑй ӗмӗрӗнче вуншар, ҫӗршер чӗрчуна туртса ҫурнӑ асав шӑлӗсем кӑнтарса тӑракан ҫӑварне хӑрушшӑн карса, тарӑху капланса-тулса ҫитнӗрен хӑрӑлтӑкпа чыхӑна-чыхӑна, тӑвалла, хыр вулли хыҫӗнче тӑракан Сӑпани патнелле хӑватлӑн тапса ыткӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унӑн сасси хаяррӑн, хӑрушшӑн тухрӗ, ҫавӑнпа пӗчӗк Мархва хӑраса кайрӗ курӑнать, чӗтренсе илчӗ те шари! йӗрсе ячӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах хӗрарӑм, ку таранччен, сӑмах хӑй ҫинчен мар, такам урӑххи пирки пынӑ пек, пач хускалмасӑр тӑраканскер, сасартӑк Минӑна мӗнпур вӑйран тӗксе ячӗ те, хӑрушшӑн кӑшкӑрса, пахчаналла тапса сикрӗ, кӗпи арки вӗрлӗк туратӗнчен ҫакланса ҫурӑлнине пӑхмасӑр, карта урлӑ вӑшт кӑна каҫса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сиввӗн, хӑрушшӑн.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унтан тем пулчӗ ӑна: те ҫӗҫҫе арҫын аллинчен туртса илме ӑнтӑлчӗ, те ӑна пӑрса ярса, кӗрсе тарасшӑн хӑтланчӗ: «Кӑраву-ул!» — тесе хӑрушшӑн кӑшкӑрса ячӗ те Антун ҫине сике пачӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Чарӑнатӑн-и эс, чарӑнмастӑн-и ҫухӑрашма! — кӑшкӑрса пӑрахрӗ хӑрушшӑн.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Маччаран ҫакнӑ ҫиччӗллӗ краҫҫын лампи ҫутинче вӑл темле хӑрушшӑн курӑнать: пуҫне ҫапса шӑтарнӑ пулас та, юхса тӑнӑ юн, кӑлкан пек шурӑ ҫӳҫе тӑрмалантарса, тем анлӑш кӗвелсе хытнӑ; сулахай алли кравать хӗрринчен лӗнчӗр усӑннӑ; кӗпине тӑршшӗпех ҫурса янӑ та, хырӑмӗ ҫинче кӑвакарнӑ вырӑнсем палӑраҫҫӗ…

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл хӑйӗн ҫинчен ҫӗр пусӑмне сирсе ывӑтрӗ; ӑна кӗскен те хӑрушшӑн «тӑван ҫӗр-шыв» теҫҫӗ, ӑнланмасӑр: икӗ ҫак сӑмах нимӗне те мар, этем ҫуралнӑ вырӑна кӑна палӑртма тивӗҫлӗ.

Он стряхивал с себя бремя земли, которую называют коротким и страшным словом «родина», не понимая, что слово это должно означать место, где родился человек, и более ничего.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ҫутӑ, хӗрлӗ курӑнакан тӑваткӑл тӗттемре хӑрушшӑн курӑнать, анчах хӑранипе ниҫта кайма пӗлмен Пашка, унталла парӑнчӗ.

Яркое красное пятно в потемках казалось страшным, но Пашка, обезумевший от страха, не знавший, куда бежать, повернул к нему.

Таркӑн // Николай Степанов. Чехов А. П. Таркӑн: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 16 с.

Анчах та вырӑнсӑрах пулнӑ унӑн пурте: хӗрлисем артиллери вучӗпе те, пулеметсемпе пенипе те чакман, ҫирӗп тӑнӑ, хӑйсем ҫинелле ҫав тери тискеррӗн, хӑрушшӑн хӗстерсе пыракан кавалерие гранатӑсем персе тата штыксемпе хирӗҫ тӑрса хӑвала-хӑвала янӑ.

Все было напрасно: красные держались и под артиллерийским и под пулеметным огнем, отбрасывали гранатами и штыками страшные натиски кавалерии.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Мӗн ӗҫлетӗр эсир кунта, шӑхличӗсем! — тесе кӑшкӑрать вӗсене Бокун, хытӑ сасӑпа хӑрушшӑн мӗкӗрсе.

— Вы зачем тут, пацаны! — закричал на них Бокун страшным чугунным голосом.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Кӗпер ҫинчи рельс айне сарнӑ хӑма ҫурӑкӗсем витӗр аялалла пӑхсан — Дон ҫав тери тарӑн ҫыранра юхса выртнине курма пит те хӑрушшӑн туйӑнать.

Сквозь щели мостового настила страшно было глядеть — на какой глубине под ними течет Дон.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пӗр хӗрарӑм, хӑйӗн упӑшкине носилкӑпа ҫӗклесе пынине курсассӑн, мӗскӗн, ҫав тери хӑрушшӑн ҫухӑрса янӑ та — ачасем макӑра пуҫланӑ.

Одна женщина, увидев на носилках мужа, закричала, бедная, до того страшно — заплакали дети.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пуҫӗнче нимӗнле шухӑш та ҫук, — пӗтӗм ӳт-пӗвӗ хӑрушшӑн хытса ларнӑ пек ҫеҫ туйӑнать.

Мыслей и вовсе не было, — только страшная неподвижность.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех