Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑмӑш сăмах пирĕн базăра пур.

хӑмӑш (тĕпĕ: хӑмӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫулла кӳлӗре хӑяхпа хӑмӑш курӑкӗсем ашкӑрса ӳсеҫҫӗ.
Летом оно зарастало очеретом и сытником.

11. Вӑйӑсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Хӑмӑш вӑл кӗпҫе евӗрлӗ, хӑй питӗ ҫӳлӗ ӳсет.
Камыш — как трубочка, и очень длинный. Он растёт.

Пулӑ тытнӑ ҫӗре ҫитрӗмӗр // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Васька кӑвайта хӑмӑш туратти пӑрахрӗ.
Васька подбросил в огонь охапку сухого камыша.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Васькӑна ҫӗрлехи кӑвайт тата чухӑн-бандурист ҫинчен те пулин каласа парас тесе, хӑмӑш хурса пӗчӗкҫеҫ кӑвайт чӗртрӗм, анчах ӑна каласси те пулмарӗ.
Я разжег из камыша небольшой костерчик, собираясь рассказать Ваське хотя бы про ночной костер и про Бедняка-бандуриста, но и это не вышло.

Улӑм витнисем те, хӑмӑш витнисем те, хӑшне хӑма витнисем те пур унта; сылтӑмалла урам, сулахаялла урам, пур ҫӗрте те чипер ҫатансем; ҫатан тӑрӑх хӑмла явӑнса хӑпарать, шалҫисем ҫине чӳлмексем тӑхӑнтартнӑ, хыҫалтан хӗвелҫаврӑнӑш та хӑйӗн хӗвел пек пуҫне кӑтартса тӑрать, мӑкӑнь хӗрелет, унта-кунта шултра кавӑнсем курӑнаҫҫӗ…
И под соломенною, и под очеретяною, даже под деревянною крышею; направо улица, налево улица, везде прекрасный плетень; по нем вьется хмель, на нем висят горшки, из-за него подсолнечник выказывает свою солнцеобразную голову, краснеет мак, мелькают толстые тыквы…

IV сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Вӗсенчен пӗри кимӗ сӑмсине иртет, анчах вӑл кӑштах шанма ӗлкӗрнӗ хӑмӑш евӗр курӑк ҫине урисене пусса сарлака та вӑрӑм ларкӑч ҫине ларма ҫеҫ ӗлкӗрнӗччӗ, ҫавӑнтах урисене каялла туртса илсе ҫивӗччӗн кӑшкӑрса ячӗ:
Одна из них проходит на нос, но только усаживается на широкую и длинную скамейку и опускает ноги вниз, на ворох стеблей привянувшего аира, как тут же с визгом вздергивает их и кричит:

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ӑна-кӑна уяса тӑмарӗ ӗнтӗ вӑл, кутамккине хывса хучӗ те, тӑватӑ уран упаленсе хӑмӑш хушшине, чи чӑтлӑх ҫӗре кӗрсе кайса, ӳсентӑранпа тӑранса пурӑнан выльӑх-чӗрлӗх пекех, чаплаттарма тытӑнчӗ.
Он сбросил свою поклажу и на четвереньках пополз в камыши, хрустя и чавкая, словно жвачное животное.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Унӑн юшкӑнлӑ вырӑнӗнче ҫӑра хӑмӑш ӳсет.
Поросшего редким камышом.

Колчак вӑхӑтӗнче унпа хӑмӑш чӑтлӑхӗсем хушшинче тарса пытаннӑ большевиксемпе красногвардеецсене тытса ҫӳренӗ.
При Колчаке на нем вылавливали в тростниковых зарослях Сунгача беглых большевиков и красногвардейцев.

4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Хӑмӑш сирӗлсе тӑчӗ те, — Буратино сиксе тухрӗ: сӑмси — каҫӑр, ҫӑварӗ хӑлха таранах.
Камыш раздвинулся — и появился Буратино: нос торчком, рот до ушей.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӑмӑш тӑррисенче ерипен ҫил шӑхӑрса тӑрать.
Ветер тихо посвистывал метёлками камыша.

Кимӗ айӗнче, икӗ еннелле уҫӑлнӑ май, чаштӑртатать кӑна хӑмӑш.
Осока шуршала, раздвигаясь под лодкой.

Вӑрманти кабинет // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл, хитре, ҫинҫе питлӗ, хӑмӑш пек яштака пӳллӗскер, пур инструментсем ҫинче те калама ӗлкӗрсе пычӗ.
Красивый, с тонким интеллигентным лицом, стройный, как камышинка, он, управляя оркестром, ухитрился сам по очереди переиграть на всех инструментах.

Ёлка // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Эпӗ каснӑ хӑмӑш туни вӗҫӗсемпе сывлӑш хӑмпӑланса тухнине куратӑп.
Я видел срезанные концы камышинок и пузырьки воздуха.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑмӑш ӑшне тасатса кӑларма ҫумрах вичкӗн ҫӗҫӗсемпе пӑшал шомполӗсем пур.
У каждого из моих ребят были острые ножи и ружейные шомполы, мы очистили камыш изнутри.

Тухтӑр сӑмахӗсем тӑрӑх, авалхи славянсем тӑшмана улталама ӑста пулнӑ, вӗсем хӑвӑл хӑмӑш туни витӗр сывласа шыв айӗнчен пырса тухнӑ.
Мои предки, древние славяне, по словам доктора, умели обманывать врага и не задыхались под водой, держа во рту полую камышинку.

Хӑмӑш уҫлӑхне ҫитсен, эпир чарӑнса тӑтӑмӑр.
Мы остановились у камышевой просеки.

Кӗсри унӑн иртнӗ кунсенче ҫеҫ улпут витинче улпут урпине ҫисе тӑнӑ, халӗ акӑ чухӑн бомбардир-наводчик Котко Ҫеменӗн лупас айӗнче тӑрать, те Клембовский улпутӑн ҫӗрне сухаласа, сӗлӗ акмалла пулать, те Ҫеменӗн пӳрт тӑррине витмелли хӑмӑш турттарма ҫырма хӗррине кайма кӳлмелле пулать — ӑҫта ӗҫлеме каяссине те пӗлмесӗр тӑракан лашине Ҫеменӗн питӗ курас килчӗ.
Ему не терпелось посмотреть на кобылку, которая еще так недавно стояла в барской конюшне и хрустела барским ячменем, а теперь стоит в сарайчике бедняка бомбардир-наводчика Семена Котко и понятия не имеет, на какую работу поставят ее завтра: пахать ли бывшую землю помещика Клембовского под овес или запрягаться в подводу и ехать на речку за очеретом для новой крыши.

IV сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Вӑл пулӑ тытнӑ вырӑна, хӑмӑш хушшине, эпӗ кашни кунах туха-туха лартӑм, анчах пӗр ҫупах та кӗмерӗ.
Вместо нее я каждый вечер становился в камыши, но лещи не клевали.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Киммине хӑмӑш хушшине пытарнӑ пулмалла.
Наверное, лодка в камышах спрятана.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика