Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

филька (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ыран тахӑшӗ-пӗри Кольӑпа каток ҫине каять, — терӗ Филька.

— А завтра кто-то с Колей пойдет на каток, — сказал Филька.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька ӑна темиҫе хут чӗнчӗ.

Филька несколько раз позвал ее.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Йывӑҫпа юнашарах кантӑк умӗнче Филька тӑлӑххӑн тӑрать.

Рядом с ней у окна стоял одиноко Филька.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька калиткене те уҫса пӑхрӗ, вара каялла утрӗ.

Он выглянул даже за калитку и побрел назад.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Крыльца ҫине ҫара пуҫӑнах тухнӑ Филька, Таньӑна хуллен чӗнчӗ.

Филька вышел без шапки на крыльцо и тихо окликнул Таню.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька сӑмах чӗнмесӗр куҫса тӑчӗ, хӗрачана хӑнасем курасран хупларӗ.

Филька молча отодвинулся, заслонив ее от взглядов гостей.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вара Филька кухньӑна кайрӗ те ҫенӗкре ӑна курчӗ.

Тогда он отправился на кухню и в сенях увидел Таню.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька тепӗр пӳлӗме пӑхрӗ, унта тӗттӗм, краватьсем ҫинче кӗрӗксем выртаҫҫӗ.

Филька заглянул в другую комнату, где было темно и на кроватях лежали шубы.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька тесен, вӑл апельсинне Таньӑпа пӗрле ҫиме хӗвне чикрӗ.

Тогда Филька сунул свой апельсин за пазуху, чтобы поделиться им с Таней.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька хӑйӗн апельсинне ашшӗ патне йӑтса пычӗ.

Сам же Филька принес свой апельсин отцу.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӗсем хыҫҫӑн Филька, унпа пӗрле ашшӗпе амӑшӗ тата виҫӗ пӗчӗк шӑллӗ, хулана йытӑсемпе килнӗскерсем, ҫитрӗҫ.

Вслед за ними пришел Филька с отцом, с матерью и с тремя маленькими братьями, на собаках приехавшими к нему в город.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Мӗн тери тӗлӗнмелле вӑл этем тени, енчен айван ача, Филька, каланӑ икӗ сӑмах та унӑн савӑнӑҫне тӗксӗмлетсе яма, чӗререн тухма, хатӗрленнӗ ырӑ сӑмахсене путарса лартма туслӑхшӑн тӑсӑлма тӑнӑ алла пӑрса яма пултарать пулсан!»

Какое удивительное существо человек, если два слова, сказанные глупым мальчиком Филькой, могут замутить его радость, убить добрые слова, готовые вырваться из сердца, остановить протянутую для дружбы руку!»

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька вӗсен хушшине вӑйпах хӗсӗнсе кӗчӗ те ун хыҫҫӑн талпӑнса утакан ачасен ушкӑнӗ вӗсене анлӑ юханшыв пек ик еннелле уйӑрчӗ.

Филька с силой протиснулся между ними, а за ним толпа, стремящаяся вперед, широкой рекой разъединила их.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Ҫапла ӗнтӗ, ҫапла, — ассан сывласа илчӗ Филька, — ыран Ҫӗнӗ ҫул, эпӗ астӑватӑп — ку санӑн праҫникӳ.

— Да, да, — вздохнул легонько Филька, — завтра Новый год, я помню — это твой праздник.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Мӗн эсӗ айванла калаҫатӑн, Филька, — терӗ вӑл, тата пушшех хӗрелсе.

— Что ты глупости говоришь, Филька! — сказала она, покраснев еще сильнее.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Килӗштертӗр эппин, — терӗ Филька хыттӑн.

— Помирились, значит, — громко сказал он.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Сасартӑк Филька вӗсене иккӗшне те пырса ыталарӗ.

Вдруг Филька обнял обоих.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Куна Таня тутӑр! — терӗ Филька.

— Пусть это сделает Таня! — крикнул Филька громче всех.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Пирӗн те-ҫке… — терӗ те Филька, ҫав самантрах калаҫми пулчӗ, мӗншӗн тесен вӗсен хваттер хуҫи арӑмӗ килӗнче чечек тытмасть.

— У нас же… — сказал Филька и в то же мгновение умолк, потому что его хозяйка не держала цветов в своем доме.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька вара нимӗн те ӑнланмасть, вӑл хӑйӗн чӗлхине, ялан шӑлсем ҫумне тулӑксӑр ҫапӑнакан, ҫӑвара мӗн лекнӗ ҫавна чӑмлама пулӑшакан, анчах ҫакӑн пек пӗр сӑвӑ та туса калайман чӗлхине, пӗр шеллемесӗр тӑпӑлтарса кӑларнӑ пулӗччӗ.

А Филька ничего не понимал и готов был без сожаления вырвать свой язык, который только и делал, что колотился без толку о его зубы, помогая им жевать все, что попадало в рот, а ни одного такого стиха сочинить не мог.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех