Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сапнӑ (тĕпĕ: сап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бензинпа сапнӑ кӗпе-тумтир тюкӗсем ҫулӑмпа ялкӑшса ҫунаҫҫӗ.

Облитые бензином, пылали тюки с одеждой.

XXIV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Пӑхатӑп — унти йывӑҫ турачӗсем ҫине тырӑ сапнӑ, кунтӑксем ҫакса тултарнӑ.

Вижу — он весь увешан плодами и корзинками с зерном.

Князь хӗрӗпе хума ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Вӑл пысӑках мар тата ҫителӗклӗ кӑмӑллӑ ҫурт: вывескӑна нумаях та пулмасть сӑрласа хунӑ, кантӑкӗсем ҫинче тирпейлӗ хӗрлӗ чӳрече каррисем, урайне таптаса хӑйӑр сапнӑ.

Она была невелика и довольно уютна: вывеска недавно выкрашена, на окнах опрятные красные занавески, пол посыпан чистейшим песком.

VIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Мистер Трелони (сквайра ҫапла чӗннине астӑватӑр пулӗ) хӑйӗн кресли ҫинчен тӑрса пӳлӗм тӑрӑх утса ҫӳреме тытӑнчӗ, доктор, лайӑхрах илтес тесе, пуҫӗ ҫинчи пудра сапнӑ парикне илсе хучӗ.

Мистер Трелони (так, если вы помните, звали сквайра) давно уже оставил свое кресло и расхаживал по комнате, а доктор, словно для того, чтобы лучше слышать, стащил с головы свой напудренный парик.

VI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Вӑл кухньӑна кӗнӗ те плита айне турпас тултарса краҫҫын сапнӑ, ҫиеле туппине хунӑ.

Он пошёл в кухню, наложил в плиту щепок, полил их керосином, положил сверху пушку и зажёг.

Пушар // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

Шыв сапсан та вӗри плита ҫине шыв сапнӑ пекех пулать.

Это всё равно что лить воду на горячую плиту.

Тинӗс ҫинчи пушар // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

Андрей Васильевич умне пуҫласа чун кӑварне ывӑҫласа сапнӑ вырӑнта хӳхлерӗ-хӳхлерӗ ӳкӗнӗҫленсе.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Танти унӑн ҫурӑмӗ ҫине сӗлӗ сапнӑ та ӑна шӑрчӗ тӑрӑх алпала хытах сӑтӑрнӑ-мӗн.

Оказалось, Танти насыпал ей на спину овса и растёр по щетине.

Чушка-финтифлюшка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Пӗрре вӑл ӑна вӗри шывпа сапнӑ.

Однажды он плеснул на неё кипятком.

Пирӗн Жучка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Ҫак сӑмахсене каланӑ чух такам ун пит-куҫне тимӗр тусанӗ сапнӑ пек пулчӗ.

Когда он произносил эти слова, казалось, что кто-то посыпал его лицо железной пылью.

Саид философ // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Тӑнлав таврашӗнчи ҫӳҫӗсем, пурӑ ҫӑнӑхӗ сапнӑ пекех, шап-шурӑ.

Волосы на висках были белые-белые, как будто посыпанные мелом.

Юлашки кун // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӗсем стенасене бензинпа сапнӑ, пӳлӗмсене бензин сӑпса тухнӑ, бензинлӑ бутылкӑсем лартса тухнӑ.

Они облили стены бензином, расставили по комнатам бутылки с горючим.

Пурте — пӗриншӗн, пӗри — пуриншӗн те // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Орест ертсе пыракан ҫар парне кӳрекен вырӑн тавра вырнаҫса тухсан, жрецсем, йӑла хушнӑ тӑрӑх, ҫӑвӑннӑ та, куркисене фимиам пӑрахнӑ, парне памалли выльӑхсене ҫӑнӑхпа сапнӑ, вара, йӑла тӑрӑх, чыслӑ кукӑльпа, эрехпе парне кӳнӗ.

Когда войско с Орестом во главе разместилось вокруг жертвенника, жрецы, совершив предписанные омовения, бросили фимиам в чашки, посыпали жертвенных животных мукой и по установленному обряду принесли жертву священным пирогом и возлиянием вина.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Уйрӑмах ҫакна асту: килкартине шыв сапнӑ чух шланг айӗнче сиккелесе ан ҫӳре.

— А главное — не прыгай под шлангом, когда двор будут поливать.

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Анчах, Костя кӑмӑлсӑррине асӑрхасан, часах сассине улӑштарать, вара каллех пӑрҫа сапнӑ пек калаҫма пуҫлать:

Однако, увидев расстроенное Костино лицо, она сейчас же меняет тон и снова сыплет, как горохом:

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Унӑн сӑнӗ хӗрарӑмӑнни евӗрлӗ, кӑтралатнӑ ҫӳҫне ырӑ шӑршӑ кӑларакан япаласем сапнӑ, куҫӗсем путса кӗнӗ, пичӗ шурӑхнӑ, калаҫасса хӑрӑлти сасӑпа калаҫать.

Он был женственной красоты, с нарумяненным лицом, с надушенными завитыми волосами, с увядшими усиками и с всегда пьяным, хриплым голосом.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Унта-кунта шурӑ пӑнчӑсем хушшинче йӗрӗнмелле вараланчӑк-хӗрлӗ шатрасемпе пӳрленнӗскер, вӑл, пӗр афинянин каларӗшле, ҫӑнӑх сапнӑ мавр сӑнарлӑ, темелле.

Лицо было покрыто какой-то грязноватой сыпью, с рассеянными там и сям белыми пятнами, оно было похоже, согласно злой остроте одного афинского шутника, на лицо мавра, осыпанное мукой.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ун ҫывӑхӗнче патриций Эльвий Медуллий ларать; вӑл вара тӑсланкӑ, шурӑхса кайнӑскер, хыткан кӑна, яп-яка ҫи-пуҫлӑ, хӑй ҫине ырӑ шӑршӑсем сапнӑ, пӳрнисем ҫинче темӗн чухлӗ ылттӑн ҫӗрӗсем, мӑйӗнчен хаклӑ йышши чулсемпе вӗҫленекен ылттӑн пӑчӑра усӑнса тӑрать.

Рядом с Валерией сидел Эльвий Медуллий, существо длинное, бледное, худое, холеное, прилизанное, надушенное, напомаженное и разукрашенное; все пальцы его были унизаны золотыми кольцами с самоцветными камнями, с шеи спускалась золотая цепь тонкой работы.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ӗшнене сарӑрах-сӑрӑ хӑйӑр сапнӑ темиҫе сукмак каса-каса иртет.

Рощу пересекало много тропинок, посыпанных оранжевым песком.

Сенкер ӗшнере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пьеро вуласа та пӗтереймерӗ, Мальвина хӑйӗн кӑмӑлне кайнӑ сӑвӑсене мухтама та ӗлкӗреймерӗ, хӑйӑр сапнӑ ҫул ҫинче шапа курӑнчӗ.

Не успел Пьеро прочитать, не успела Мальвина похвалить стишки, которые ей очень понравились, как на песчаной дорожке появилась жаба.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех