Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑшӑлтатать (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрманӑн чӗрӗ шӑплӑхӗ ывӑнчӑклӑн карӑнать; Блемер сасартӑк виҫесӗр сехӗрленсе ӳкрӗ: кунти мӗн пур симӗс, ҫынсӑр хутлӑх сасӑ пулса тӑчӗ пек — пӑшӑлтатать, ун ҫине сывлӑшри пин-пин куҫпа пӑхать.

Живая тишина леса томительно напряглась; Блемеру вдруг сделалось безотчетно жутко, как будто все зеленое и дикое превратилось в слух, шепчется и глядит на него тысячами воздушных глаз.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Утнӑ май ӑшӗнче те, сасӑпа та ҫепӗҫҫӗн пӑшӑлтатать:

Она шла, шепча то мысленно, то словами:

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Вероника, — пӑшӑлтатать вӑл.

Куҫарса пулӑш

Юрий // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Ун ӑшӗнче вут-ҫулӑм алхаснӑ вӑхӑтра Лидӑна спортсменӗ ыталаса хӑлхинчен ӑшӑ сӑмахсем пӑшӑлтатать пулӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

— Коля, Коля, халех ан пер, тӑванӑм, ҫывхарччӑр, татах ҫывхарччӑр, — тесе пӑшӑлтатать Лукаш вагон айӗнчен.

— Коля, Коля, выдержи их, миленький, выдержи, — скулил Лукаш из-под вагона…

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

«Анчӑк… снохач… йытӑ…» — тесе пӑшӑлтатать Агриппина.

«Собака… снохач… собака…» — шептала она…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Юлашки вӑхӑтра эпӗ вӑл улшӑнса пынине асӑрхарӑм: вӑл пирӗнпе выляма пӑрахрӗ, пирӗнпе сахал калаҫакан пулчӗ, пӗрмай таҫта чупать, мӑннисемпе пӑшӑлтатать.

Последнее время я замечал в нем перемены: он перестал играть с нами, мало разговаривал, все куда-то бегал, шептался со взрослыми.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Сӗтӗрӗнчӗксем… — пӑшӑлтатать пирӗн хыҫа йӑпшӑнакан Сашка.

— Бродяги… — шептал Сашка, прячась за нас.

III // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

— Ман ҫине пӑхӑр! — пӑшӑлтатать Маруся.

— На меня смотрите! — шепчет Маруся.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Пиллӗк, — пӑшӑлтатать Верочка кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле.

— Пять, — шепчет Верочка чуть слышно.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Хурахсем! — пӑшӑлтатать Вера.

— Разбойники! — шепчет Вера.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Такам чупать, — пӑшӑлтатать Галя.

— Бежит кто-то, — шепчет Галя.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Эп каларӑм сире! — пӑшӑлтатать Вера.

— Я говорила! — шепчет Вера.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Авӑ ӑҫта вӑл! — пӑшӑлтатать Вера.

— Смотрите! — шепчет Вера.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Вӑл алла вӗреннӗскер, тем тесен те алла вӗреннӗскер! — пӑшӑлтатать Маруся.

— Она ручная, честное слово, ручная! — шепчет Маруся.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Валя хыҫӗнчен тутисемпе темӗн пӑшӑлтатать.

Шевелит губами вслед за ней.

Маруся юлташӗсемпе пӗрле праҫнике хатӗрленет // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Эпӗ ӑна питӗ лайӑх ӑнланатӑп, — пӑшӑлтатать Маруся ӑна хирӗҫ.

— Я это очень хорошо помню, — шепчет Маруся в ответ.

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Итлемерӗм, — пӑшӑлтатать Маруся.

— Не послушалась, — шепчет Маруся.

Маруся пӗрремӗш хут шкула пырать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Костя тетӗп! — пӑшӑлтатать Нюра.

А Костя! — слышит он шепот Нюры.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Аэлита хӑвӑрт, хӑвӑрт — пӗр сывлавпа — Лося хӑлхинчен каллех пӑшӑлтатать:

Аэлита быстро, быстро, — одним дыханием, — забормотала ему в ухо:

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех