Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кача сăмах пирĕн базăра пур.
кача (тĕпĕ: кача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрарӑмсен вӗсен хӑйсен алай-палай, — хӑтӑрнӑн, Матвие юриех кача пӳрнипе юнаса илчӗ Кӗҫени.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫак ҫамрӑк ҫын пирӗн пата урӑх пӗрре те килмерӗ, анчах вӑл епле калани, фортепьяно умӗнче мӗнле ларни, ҫӳҫне силлентеркелени, уйрӑмах октавӑсене хӑйне манер сулахай алӑпа илни, ҫав вӑхӑтра кача пӳрнипе пуҫ пӳрнине октава сарлакӑш хӑвӑрт сарса яни, унтан вӗсене майӗпен пӗрлештерни, вара каллех, сарса яни мана питӗ килӗшрӗ.

Молодой человек этот после ни разу не был у нас, но мне очень нравилась его игра, поза за фортепьянами, встряхиванье волосами и особенно манера брать октавы левой рукой, быстро расправляя мизинец и большой палец на ширину октавы и потом медленно сводя их и снова быстро расправляя.

XXX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Паллах, эпӗ аннен кача пӳрнине те тӑманнине, унӑн ырӑ енӗсем, шел пулин те, манра нимӗн чухлӗ те ҫуккине лайӑх ӑнланатӑп-ха ӗнтӗ…

Я, конечно, понимал, что не стою маминого мизинца, что все прекрасные мамины качества, к сожалению, не перешли ко мне по наследству…

«Харсыр» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Вара, яланхи йӑлипе, хӑйӗн кукша пуҫне кача пӳрнипе хыҫкаласа илчӗ.

И по давней привычке почесал свою лысину мизинцем.

Палламан ача хайне тӗлӗнмелле тыткалани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Шакла пуҫне пӑшӑрханса кача пӳрнипе хыҫса илчӗ тухтӑр, хастарлӑн утса, палаткӑран тухса кайрӗ.

Озабоченно почесав мизинцем лысину, доктор энергичной походкой вышел из палаты.

Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Старик Джумагула кача пӳрни паркӑш пралук кӑтартрӗ.

Старик показал Джумагулу длинный железный прут с мизинец толщиной.

ХIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Ҫапах та сирӗн «ҫур кача пӳрнӗр» шӑпах вырӑнлӑ пулчӗ! — терӗм эпӗ.

— Все же ваш «полмизинчик» пришелся так кстати! — сказал я.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унӑн кача пӳрни тӗшне тӑмасть…

Мизинца ее не стоит…

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Эпӗ вара вӑл чӗлхене кача пӳрне чухлӗ те пӗлместӗп, пӗлесшӗн те мар.

Я же ни черта в нем не смыслю и не желаю его понимать.

LVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Пӗчӗккинчен, кача пӳрнерен, пуҫла, ӑнлантӑн-и?

— Начинай с маленького, с мизинчика, понял?

3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Черккене пуҫ пӳрнепе, шӗвӗр тата вӑтам пӳрнесемпе тытмалла; ятсӑр пӳрнепе кача пӳрне черкке тӗпне лексе тӑраҫҫӗ.

Бокал держат за ножку большим, указательным и средним пальцами; причем безымянный и мизинец упираются в основание бокала.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫинӗ, ташланӑ, табак туртнӑ вӑхӑтра кача пӳрнене аяккалла тӑратса тытни вӗҫкӗнленнӗ пек курӑнать.

Отставленный во время еды, танца, курения мизинец всегда выглядит жеманно-манерно.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ачан алӑ пӳрнисене пӗрле тытмалла, шӗвӗр пӳрне кӑкӗнчен пуҫласа кача пӳрнин кӑкӗ таран миҫе сантиметр пулнине виҫмелле.

Куҫарса пулӑш

Пепкене пулӑшмалла // Сывлӑх. Сывлӑх, 2014.03.06

— Акӑ, эпӗ кунта хамӑр шкула ӳкертӗм, тата урам, парк ӳкертӗм… — каланӑ чухне вӑл хут ҫинчи ҫинҫе йӗрсемпе хулӑн йӗрсем тӑрӑх кача пӳрнипе шутарса кӑтартрӗ.

 — Вот тут я нашу школу начертил, и улицу, и парк… — рассказывая, он проводил мизинцем по тонким и жирным линиям на бумаге.

11 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Малтан пысӑк пӳрни, унтан шӗвӗр пӳрни, унтан вӑта пӳрни, унтан ятсӑр пӳрни ҫитӗннӗ, кача пӳрни ҫеҫ ҫитӗнмен, юлашкинчен, кача пӳрни те ӳснӗ.

Сначала большой, потом указательный, потом средний, за ним безымянный, — одного мизинца не хватает, а под конец и мизинец вырос.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Марья Николаевна пуҫ пӳрнипе хӑйӗн кача пӳрнин ҫуррине тытса кӑтартрӗ — ман учитель monsior Gaston ятлӑччӗ.

Марья Николаевна отделила ногтем большого пальца целую половину своего мизинца и показала Санину, — учителя моего звали — monsieur Gaston!

XXXIX // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Сирӗн аннӗр, — йывӑррӑн утни илтӗнми пулсанах калаҫма пуҫларӗ Санин, — Джемма качча тухма килӗшмесен хирӗҫӳ пулма пултарать, (Джемма кӑштах тӗксӗмленчӗ); лайӑх мар сӑмах ҫӳреме пуҫланишӗн эсир хӑвӑр та пӑртак айӑплӑ, ҫавӑнпа… сирӗн, Джеммӑна Клюбер г-на кача кайма канаш памалла… терӗ.

— Ваша матушка, — заговорил Санин, как только стук тяжелых ног затих, — сказала мне, что ваш отказ произведет скандал (Джемма чуть-чуть нахмурилась); что я отчасти сам подал повод к неблаговидным толкам и что… следовательно… на мне — до некоторой степени — лежала обязанность уговорить вас не отказывать вашему жениху, господину Клюберу…

XXVII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Сасартӑк старик хӑйӗн юлташне темле ҫамрӑк та таса хӗр ҫинчен, пӗтӗм тӗнчери офицерсем те ун кача пӳрнине тӑман хӗр ҫинчен… каласа пама пуҫласа Санина тӗлӗнтерсех ячӗ.

К ужасу Санина, он вдруг пустилcz толковать своему собеседнику о некоторой юной невинной девице, один мизинец которой стоит больше, чем все офицеры мира…

XVIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Санин ним турткаланса тӑмасӑр килӗшрӗ те, сылтӑм аллин икӗ пӳрнипе тата сулахай аллин виҫӗ пӳрнипе (пуҫ, вӑта тата кача пӳрнипе выляса), кӑшт сӑмса витӗр тухакан ҫинҫе тенор саспа малтан «Сарафан», кайран «По улице мостовой» юрласа пачӗ.

Он повиновался без дальних околичностей и, аккомпанируя себе двумя пальцами правой и тремя (большим, средним и мизинцем) левой, — спел тоненьким носовым тенорком сперва «Сарафан», потом «По улице мостовой».

V // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Пире акӑ мӗн лекрӗ: кивӗ шӑвӑҫ хунар, авӑрсӑр пысӑк ҫӗҫӗ, Барлоу фирми кӑларнӑ кӗсьене чиксе ҫӳремелли ҫӗҫӗ (кун пек селӗм ҫӗҫҫе нихӑш лавккара та ҫур доллартан йӳнӗрех туянас ҫук), шӑн ҫуран тунӑ темӗн чухлӗ ҫурта, ҫурта лартмалли шӑвӑҫ тыткӑч, пӗчӗк фляга, шӑвӑҫ курка, ҫӗтӗк мамӑк ҫивитти, йӗпсемпе булавкӑсем, ҫип, ӑвӑс катӑкӗ, тӳмесем тата ытти ӑпӑр-тапӑр тултарнӑ хӗрарӑм сумки, пӗчӗк пуртӑпа пӑтасем, манӑн кача пӳрнерен хулӑнрах параматпа пысӑк вӑлта йӗпписем, ҫавӑрса чӗркенӗ пӑши тирӗ, йытӑ мӑй ҫыххи, такан, ярлӑксӑр эмел кӗленчисем.

Нам достались: старый жестяной фонарь, большой нож без ручки, новенький карманный ножик фирмы «Барлоу» (такой ножик ни в одной лавке не купишь дешевле, чем за полдоллара), много сальных свечей, жестяной подсвечник, фляжка, жестяная кружка, рваное ватное одеяло, дамская сумочка с иголками, булавками, нитками, куском воска, пуговицами и прочей чепухой, топорик и гвозди, удочка потолще моего мизинца с большущими крючками, свернутая в трубку оленья шкура, собачий ошейник, подкова, пузырьки из-под лекарств без ярлыков.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех