Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аса сăмах пирĕн базăра пур.
аса (тĕпĕ: аса) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ярцевӑн айӑпран хӑтӑлма нимӗнле май та пулман, пулма та пултарайман: ытла хытӑ хӑраса ӳкнипе вӑл хӑйне хӑй пени ҫинчен пит час пӗлме пултарасса аса та илмен.

У Ярцева не было и не могло быть никаких оправданий: в припадке страха он даже не подумал о том, что его преступление будет открыто без труда.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вара вӑл ҫак кун мӗн-мӗн пулса иртнине пӗтӗмӗшпех аса илчӗ.

И ему вспомнилось все, что произошло в этот день.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл Олейникпе тӗл пулса калаҫнисене пурне те аса илнӗ.

Он припомнил все встречи и разговоры с Олейником.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ун ҫинчен вӑл халь тин, Андрей хыҫҫӑн пӗр ҫӗр утӑма яхӑн утнӑ хыҫҫӑн тин тепӗр хут аса илчӗ.

И только теперь, сделав около сотни шагов за Андреем, вспомнил о ней.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хыпаланнӑран ӗнтӗ, кӗрешнӗ ҫӗрте ҫӗҫӗ татах кирлӗ пулма пултарасса вӑл аса та илмерӗ.

Второпях почему-то не подумал о том, что он может еще пригодиться для борьбы.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӗҫҫи ҫинчен аса илсе, Андрей пиҫиххине хыпашлама тытӑннӑччӗ, анчах ҫавӑнтах хӑйне кӑкӑртан хытӑ чышнине, хӑй таҫта ыткӑнса кайнине туйрӗ.

Вспомнив о ноже, Андрей начал поспешно искать его у пояса, но тут же почувствовал, что летит навзничь от сильного удара в грудь.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Атте ҫинчен аса илетӗп те — пӗтӗм ӑшчик хыпса ҫунма тытӑнать!

Я как вспомню об отце, так и закипит во мне все!

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чирлӗ арӑмӗ ҫинчен, ачисем ҫинчен аса илсе пит кулянчӗ, унӑн чӗринче ачаш та хитре, уҫӑ сӑмах ҫав тери нумаййинчен Андрей вара тӗлӗнсех кайрӗ…

Вспоминая о больной жене, о детях очень переживал, Андрей был удивлен, что в его сердце так много нежных, красивых, открытых слов…

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Нумайӑшне аса илчӗ пулас: ҫынсен паттӑрлӑхне ытараймасӑр хавасланни те, ҫапӑҫура вилнисемшӗн хурланни те пур-мӗн ун чӗринче.

Так переполнили его воспоминания, восхищение людьми и печаль о погибших.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей ирӗксӗрех Вазуза патӗнчи ҫапӑҫусене аса илчӗ.

Андрей невольно вспомнил бои у Вазузы.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеров хайхи пӗчӗк вӑрмана, хӑй унта тыткӑна лекнӗ нимӗҫе мӗнле тӗпченине, тӗксӗм хупӑллӑ пӗчӗк ҫӑка айӗнче ҫисе пӗтереймен лапша котелокӗ ларнине тата Андрей хӑйӗн аллисене епле чӗтретсе тӑнине аса илчӗ те ура ҫине тӑрса, пит витӗмлӗн каларӗ:

И Озеров ярко вспомнил тот лесок, где допрашивали пленного, темнокожую липку, под которой стоял котелок с недоеденной лапшой, и Андрея с дрожащими у швов руками, поднялся на ноги и внушительно сказал:

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫак хушӑра вӑл ҫапӑҫу умӗнхи вӑхӑта, хӑйсем мӗнле сывпуллашнине аса илчӗ.

И в то же время вспоминал, как они прощались перед боем.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лешӗ, кивелсе, якалса пӗтнӗ эрмекпе, вараланчӑк ҫӗтӗк ҫӑпатапа, хутлансарах тӑрать, унӑн, типшӗмскерӗн, янахӗ ҫине кӑшт ҫеҫ сухал пекки тухса ларнӑ, — вӑл хӑйӗн пӗтӗм мӗскӗнле сӑн-сӑпачӗпе ҫӗтӗк-ҫатӑк пуҫтарса ҫӳрекен чухӑн тутара аса илтерет, — ун пеккисем ӗлӗкхи вӑхӑтра михӗсемпе карташсенче тата кирлӗ мара кӑларса тӑкнӑ вырӑнсенче тӗрлӗ ӑпӑр-тапӑр пуҫтарса ҫӳретчӗҫ.

Тот был в потертом армячишке, в разбитых, грязных ботинках, согбенный и худой, с хилой порослью на подбородке, — всем жалким видом своим он напоминал бедного татарина-старьевщика, какие в старое время бродили со своими мешками по свалкам и дворам, собирая разное барахло.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫаксене аса илчӗ-те Макариха, чӑнласа тенӗ пекех, сӑмах хушса хучӗ:

Вспомни это, Макариха добавила почти серьезно:

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫав хушӑрах Макариха ял ҫыннисем Яшӑпа шӳт тукаласа калаҫнисене аса илчӗ.

Макариха вспомнила, как с Яшей раньше шутили сельчане.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневой пӳртре хӑйне епле асӑрхаса пӑхкаланисене, ял тулашӗнче, ҫул ҫинче чух хӑйпе калаҫнине, тата вӑл крыльца ҫинче выртнӑ чух Андрей ӑҫтине нумайччен каламаннине аса илчӗ…

Как Лозневой наблюдал за ней в доме, разговаривал на дороге за деревней, как он лежал на крыльце и долго не отвечал, где Андрей.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл Лозневой Андрейпа пӗрле килсе кӗнӗ куна аса илчӗ.

Она вспомнила тот день, когда Лозневой пришел с Андреем.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗскӗн тӑрнана сасартӑках ҫав тери хӗрхенчӗ вӑл, Костя хӑйсен Кама хӗрринче ларакан пӗчӗк ялне, ашшӗ-амӑшне, пӗчӗк йӑмӑкӗсене тата лӑстӑркка хыр айӗнче ларакан тӑван килне аса илчӗ.

Вдруг так ему стало жалко этого несчастного журавля, Косте вспомнились маленькая деревенька, стоящая на берегу Камы, родители, маленькие сестренки и родной дом под ободранной сосной.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Аса илчӗ те, пӗтӗм шурлӑхӗпе илтӗнмелле хурлӑхлӑн: «Тӑрли-ик! Тӑр-лик» тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Вспомнил и жалобно закричал на все болото: «Курлы-ы! Кур-лы».

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унтан вара каллех, ним тума пӗлмен енне, йӗри-тавра хуйхӑллӑн пӑхса илчӗ, хӑйӗн юлташӗсене аса илчӗ, халь кӑна вӗт-ха вӗсем пурте пӗрле кӑнтӑр еннелле, ӑшӑ ҫӗрелле кайма тухнӑччӗ!

Остановившись, он опять бросил по сторонам потерянный, тоскующий взгляд, вспомнил о своей стае, с которой вот только сейчас летел в теплые места.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех