Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Яр ӑна! — кӑшкӑрчӗ те Васька, мана ун аллинчен карт! туртса вӗҫертрӗ.

— Пусти его! — снова крикнул Васька, рванул меня из ее рук.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Эй, — кӑшкӑрчӗ пӗри халӑх хушшинчен, — атӑшӑн мӗн чухлӗ паратӑн? —

— Эй, — выкрикнул один из толпы, — за сапоги сколько дашь?

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Их бин аух арбайтер! — кӑшкӑрчӗ нимӗҫ, хӑйӗн ӗҫпе хытса ларнӑ аллисене кӑтартса, унтан пӗрмай калаҫрӗ, калаҫрӗ…

— Ich bin auch Arbeiter! — кричал немец, показывая грубые, мозолистые руки, и все говорил, говорил…

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Вӗлеретӗп! — кӑшкӑрчӗ ашшӗ, ӑна шӑпӑрӗпе хӑваласа.

— Убью! — кричал отец, гонясь за ним с метлой.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— О, доннер-веттер! — кӑшкӑрчӗ нимӗҫ, унтан лачлаттарса сурчӗ те Васька тӑнӑ еннелле ҫаврӑнчӗ.

— O, Donner Wetter! — крикнул немец, плюнул и повернулся туда, где стоял Васька.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Стреляю! — кӑшкӑрчӗ тепӗр хут нимӗҫ.

Стреляю! — повторил он.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Асли ҫывӑхарах пырса вырӑсла кӑшкӑрчӗ:

Главный подошел ближе и крикнул по-русски:

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Хӗнӗр! — кӑшкӑрчӗ те вӗсенчен пӗри, тумтир арки айӗнчен шахтерсен обушокне туртса кӑларчӗ.

Вот один выхватил из-под полы шахтерский обушок и крикнул: — Бей.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Федя халӑх хушшинелле ыткӑнчӗ, мана ҫапӑнса чут ҫeҫ ураран ӳкермерӗ, чупнӑ ҫӗртех урамри чула тытрӗ те хыттӑн кӑшкӑрчӗ:

Федя метнулся в толпу, чуть не сбив меня с ног, и схватил на ходу камень с мостовой.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пирӗн пата гер-ман-нецсем килнӗ!.. — кӑшкӑрчӗ Илюха.

— До нас гер-ман-цы-ы пришли-и-и!.. — кричал Илюха.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Мана курсан, Илюха шучча трубана чиксе лартрӗ те, ывҫисене ҫӑварӗ патне тытса, пӗтӗм вӑйран кӑшкӑрчӗ:

Увидев меня, он воткнул шест в трубу и, сложив ладони трубкой у рта, что есть силы крикнул:

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Федя тата темӗскер кӑшкӑрчӗ, анчах халӗ ӗнтӗ нимӗн те илтӗнмерӗ.

Федя что-то еще говорил, но уже ничего не было слышно.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Юлташсем! — кӑшкӑрчӗ Федя, пухӑннӑ халӑха пӑхса ҫаврӑнса, — Советсен ҫав тери хӑрушлӑхра!

Сейчас Федя стоял над толпой и выкрикивал: — Товарищи! Республика Советов находится в смертельной опасности.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Рабочисем хӑйсем влаҫне парас ҫук! — кӑшкӑрчӗ Сиротка.

— Рабочие будут биться до последнего! — крикнул им Сиротка.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Анчах атте ҫӗкленчӗ те, пӗтӗм вӑйне пухса, кӑшкӑрчӗ:

В ответ отец крикнул:

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Пулеметне ҫакӑнта лартӑр! — тесе кӑшкӑрчӗ те атте, тӗмеске тӑрринче пысӑк мар канав ҫине кӑтартрӗ.

— Пулемет сюда! — Отец указал на неглубокую канавку на холме.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Марш киле! — кӑшкӑрчӗ те атте, трубкӑна ҫекӗлрен вӗҫертсе илсе:

— Марш домой! — успел сказать отец и снял с крючка трубку.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Эпир сирӗн распоряженисене пӑхӑнмастпӑр! — кӑшкӑрчӗ мӑнтӑр ҫын.

— Мы будем саботировать ваши распоряжения! — кричал толстячок.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ӑна йӑлӑнчӗ, кӑшкӑрчӗ, хӑратса та пӑхрӗ, вӑрҫӑнчӗ…

Просил, кричал и угрожал, он даже ругался.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Анчах та Эмиль ӑна: «Вырт!» тесе кӑшкӑрчӗ те лешӗ ҫул варринех лап выртса шӑпланчӗ, Эмиль хыҫҫӑн вӑрахчен пӑхса юлчӗ.

Но Эмиль крикнул ему: «Лежать!» — и Свинушок тут же лёг прямо посреди дороги и замер, хотя долго ещё глядел вслед Эмилю.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех