Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тӗлӗнтермӗш пӗлӗте куҫса вӑл инҫетри тӗтре ҫийӗн тӑсӑлса выртрӗ.

Она легла причудливым облаком над далеким туманом.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Пӑшал вуллине ҫӳлелле тытса Энниок икӗ кӗпҫинчен те печӗ; икӗ хутчен янӑравлӑн шартлатрӗ — уҫӑмсӑр ахрӑма куҫса сасӑ вӑрманта ҫухалчӗ.

Подняв дуло вверх, Энниок разрядил оба ствола; гулкий треск повторился дважды и смутным отголоском пропал в лесу.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Яхта кӳлепи ҫине ӑнтӑлуллӑ сӗртӗнӳсем сапакан шыв юххин шавӗ; ҫӳлте урасем тӗпӗртетни; урӑх тӗнчерен вӗҫсе килнӗн туйӑнакан уҫӑмсӑр кӑшкӑру; алӑк хӑлӑпӗн чӗтревӗ; мачтӑсен юлхав чӗриклетӗвӗ; ҫил улавӗ; парӑс вӗлкӗшӗвӗ; стенаран ҫакнӑ календарь ташши — карап ҫинчи кунӑн пӗтӗм кӗвви-ҫемми; хаяр тимлӗхпе тулнӑ шӑплӑх саманчӗсем, тинӗс ҫул ҫыравӗсен фантазие, паттӑр ӗҫсемпе хӑрушлӑхсене, савӑнӑҫпа катастрофӑсене чӗртсе тӑратакан океанӑн тӗрӗс мар хӑтлӑхӗ — кӑмӑла хускатакан ҫак япаласен капламӗ Гнора чаплӑ лару-тӑрура пӗр пилӗк минут пек тытрӗ; вӑл ури ҫине тӑрасшӑнччӗ, палуба ҫине тухасшӑнччӗ, анчах, иллюминатор ҫинче пӑтранчӑк шӗвеке куҫса юхакан шыв сирпӗнчӗкӗсен вӑййине сӑнанӑ май, малтанхи пирки тӳрех манса кайрӗ.

Ропот водяных струй, обливающих корпус яхты стремительными прикосновениями; топот ног вверху; заглушенный возглас, долетающий как бы из другого мира; дребезжание дверной ручки; ленивый скрип мачт, гул ветра, плеск паруса; танец висячего календаря на стене — весь ритм корабельного дня, мгновения тишины, полной сурового напряжения, неверный уют океана, воскрешающий фантазии, подвиги и ужасы, радости и катастрофы морских летописей, — наплыв впечатлений этих держал Гнора минут пять в состоянии торжественного оцепенения; он хотел встать, выйти на палубу, но тотчас забыл об этом, следя игру брызг, стекавших по иллюминатору мутной жижей.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Чӑнлӑха куҫса Гнор пӗр вӑхӑт хӑйӗн тулайман ҫирӗм ҫулӗнчен ҫирӗм пӗр туса хума хӑтланса пӑхрӗ.

Обратившись к действительности, Гнор пытался некоторое время превратить свои неполные двадцать лет в двадцать один.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Калаҫнӑ май ҫап-ҫутӑ тӗлӗкри пек куҫса ҫӳрет, унта пӗтӗмпех самантсем татса параҫҫӗ, хӑрушла тунсӑхпа тата вӑрттӑнлӑхпа тулнӑ.

Она говорила и двигалась, как бы в ярком сне, где все решения мгновенны, полны кошмарной тоски и тайны.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Кӑвакал нартлатрӗ; ҫунатсем васкавлӑн шӑхӑрни шӑплӑха хускатрӗ; унтан вара кӗсменсем тикӗссӗн, тӗттӗмре самаях вӑйлӑн чӑмпӑлтатни каҫхи юхан шывра пӗчченҫӗ сасса куҫса саланчӗ.

Крякнула утка; тишину осенил быстрый свист крыльев; а затем ровный, значительный в темноте плеск весел стал единственным одиноким звуком речной ночи.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӗсем кашни килмессеренех ҫакӑ малаллахи ҫулсенче хӑйне майлӑ легендӑна куҫса юлман-и?

И не являлось ли каждое захождение своего рода легендой — в ряде последующих годов?

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Унӑн хӗвелпе пиҫнӗрен, таса мартан пӑхӑрланнӑ ӳчӗ сывлӑшра пӗкӗлле йӑлтӑртатрӗ, пӗвен лӑпкӑ сийӗ нумай-нумай унка куҫса сирпӗнчӗ-саланчӗ, ишевҫӗ ури шыв ҫийӗнче юлашки хут тапкалашрӗ те ҫухалчӗ.

Медное от загара и грязи тело его аркой блеснуло в воздухе, спокойная поверхность пруда, хлестнув брызгами, разбежалась волнистым кругом, и ноги пловца, сделав последний над водою толчок, скрылись.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

Ҫапларах куҫса пырса эпир шывран икӗ утӑма ҫитсе тӑтӑмӑр.

Подвигаясь таким образом, мы очутились не далее, как в двух шагах от воды.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Унӑн тӗп хурахӗсем кӑна куҫса ҫӳреҫҫӗ, ҫапах вӗсем ҫав тери пысӑк сиен кӳреҫҫӗ, мӗншӗн тесен вӗсене вырӑнта пурӑнакан хурахсем ҫул кӑтартаҫҫӗ, хӑрушлӑх ҫинчен систереҫҫӗ, пытанма пулӑшаҫҫӗ тата ытти те.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗлӗтрен кӑшт ӳкекен ҫутӑра вӗсем хура мӗлкесем пек куҫса пычӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ара, эпир чӑннипе кунтисем мар-ҫке, Мӑкӑртан куҫса килнӗскерсем.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тен, ӳлӗм татах та татах ҫӳрӗ Экеҫе, каярах, тен, яланлӑхах куҫса килӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫав кӑтра пӗлӗтсем хуллен-ерипен Утар ялӗ еннелле куҫса пыраҫҫӗ, паянах, кӗҫех ҫитӗҫ унта.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Начальник заместителӗ Демин вара пултаруллӑ ҫын, оперативлӑ лару-тӑрӑва лайӑх курса тӑрать, Аслӑ Каҫалран тинтерех куҫса килнӗ пулин те, кашни ялти активистсене тата совет саккунӗсене юратсах кайман граждансене ятран пӗлет вӑл.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кунта та вӑл кирлӗ ҫынсемпе калаҫрӗ, хурахсем район территорийӗнче ӑҫта-ӑҫта куҫса ҫӳренине сӑнама, май пулсан, ҫийӗнчех тытма, вӗсене пулӑшакансене тупса палӑртма хушрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Е патшалӑх йӗркипе куҫса килни ҫинчен, е леш мурне, ссылкӑна янине ӗнентерекенни.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Урӑх ҫӗртен куҫса килнӗ чӑвашсем ҫук-и ку таврара? — анкӑ-минкӗленсех кайрӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Тӑватӑ-пилӗк ҫул каялла куҫса килчӗҫ унта чӑвашсем.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫӗпӗре куҫса каймалла пирӗн, унта ҫӗнӗ пурнӑҫ пуҫласа ямалла.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.