Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачам сăмах пирĕн базăра пур.
ачам (тĕпĕ: ачам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Шӑл йӗретнем, айван ачам? — терӗ вӑл.

— Зубоскалишь, бестолковый?

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эсӗ киле кайсан авантарах пулӗ, ачам

— Ты бы лучше домой шел, паренек.

22. Ҫӑлӑнӑҫ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Тӗрмере кун пеккипе ҫӳретмеҫҫӗ, ачам

В тюрьме таких не носят…

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫук, ачам, ку пасара каймастпӑр, тепринче куҫ курӗ.

— Нет, сынок, не поедем нынче.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ан ашкӑн, ачам.

— Не хулигань, парень.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Итле-ха, ачам.

 — Послушай, паренек.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Эс кама кӗтетӗн, ачам?

— Кого ты ждешь, парень?

12. Шпионпа тӗлпулни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Сире пула манӑн алри ачам та шӑнса вилме пултарать, — терӗ те вӑл аллинчи чӑрканӑ ачине ман пит патнеллех тӑсса кӑтартрӗ.

Дитя совсем замерзнет, — и она ткнула мне под нос сверток.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ачам, бомбоубежищене кай, — терӗ хӗрарӑм-дворник Васькӑна чавсинчен тытса.

— Мальчик, иди в бомбоубежище, — сказала дворничиха, схватив Ваську за локоть.

7. Ракетчик // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Хуллентерех, ачам.

— Тихо, паренек!

6. Ҫӗнӗ кун // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Тӗрӗс, ачам.

— Правильно, парень.

6. Ҫӗнӗ кун // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Ну, ачам, мӗн ҫӑварна карса пӑрахрӑн?

— Ну что, парень, рот открыл?

5. Тӗлпулу // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Эсӗ, ачам, халӗ хӑвна ху ҫирӗпрех тыткала, — ӑс памалла каларӗ вӑл.

— Ты, парень, сейчас держи ухо востро, — назидательно сказал он.

4. Вӑрлани // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Каятӑп, ачам, каятӑп!

— Поеду, милый, поеду.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Мӗн пулчӗ сана, ачам?

— Что с тобой, мой мальчик?

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Ах эсӗ, юратнӑ, савнӑ ачам! — тет старик: — санӑн аҫуна мӗнле йышши пӗлетӗп-ха.

— Ах ты, мой милый, милый! — говорил старик, — отца твоего я во как знаю.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ачам, эс хӑвар пулӑҫа!

Мальчик, оставь рыбака!

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ачам!

Куҫарса пулӑш

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Кайӑр-ха, юратнӑ ачамҫӑм, хаклӑ ачам, — тет вӑл, ӑна карта ҫумӗнчен тытса; утнӑҫемӗн хай Тёмӑна чуптӑва-чуптӑва, ӑна хӑйпе пӗрле ертсе каять…

Идите, мой милый, дорогой, — говорит она, мягко отрывая и увлекая его за собой, осыпая на ходу поцелуями…

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

«Тӗрӗс, тӗрӗс, ачам, — хӑй ӑшӗнче хавхалантарать Макҫӑм, — хуса ҫит, тапта вӗсене хаваслӑхпа телей хушшинче…»

«Так, так, мой мальчик, — мысленно ободрял Максим, — настигай их среди веселья и счастья…»

Эпилог // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех