Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан, унӑн чунне курас тенӗ пек, Андрее тӳрех куҫран пӑхса сасартӑк ыйтрӗ:

Потом, уставившись прямо в глаза Андрею и точно пытаясь заглянуть ему в душу, он быстро спросил:

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Красноармеецсене пачах та тенӗ пек апат памаҫҫӗ.

Красноармейцев почти не кормили.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫак хыпарсене пурне те — хаваслисене те, хурлӑхлисене те — Андрей халӗ пачах та тенӗ пек интересленмесӗр итлет.

Все эти известия, радостные и горькие, Андрей воспринимал сейчас с тупым безразличием.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Юлашки эрне хушшинче Павлин пачах та тенӗ пек ҫывӑрман пулин те, халӗ вӑл нимӗн ывӑннине те туймасть.

Несмотря на то, что за последнюю неделю Павлин почти не спал, он не испытывал сейчас никакой усталости.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Ку арҫынна темскер чӗтрев чирӗ ернӗ тейӗн! — тенӗ Прасковья.

— Словно зуд какой в мужика вселился! — говорила Прасковья.

7. Алеша сӑрчӗ ҫинче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий те, Петр та, хӗрсем те Ефросиньйӑпа харкашма хатӗрленнӗ, анчах машина ҫине тӑрсах малалла туса пыни вӗсене пӑхӑнтарчӗ тейӗн, тарӑхни иртсе кайрӗ, ирӗксӗрех тенӗ пек тӗлӗнтерме пуҫларӗ.

И Василий, и Петр, и девушки готовились к ссоре с Евфросиньей, но упорное движение машины словно подчинило их себе, раздражение прошло, уступило место почти невольному восхищению.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тырпулсемпе ҫимӗҫсем пулас, пиҫес вӑхӑт ҫитсе килет, тӑрӑшса ӗҫлесси ҫӑмӑлах мар, анчах унӑн ҫимӗҫӗсем иксӗлми нумай та техемлӗ пулнӑ вӑхӑт ҫывхарать, авал «ӗҫ вӑхӑчӗ» тесе ят панӑ, пирӗн вӑхӑтра «тырпул пухса кӗрес кампани» тенӗ, первомаецсем «ӗҫҫинче» тесе кӗске те савӑнӑҫлӑ сӑмахпа каланӑ вӑхӑт ҫывхарать.

Наступала пора зрелости и плодородия, приближалось то время, когда еще нелегок упорный труд, но уже обильны и сладостны его ялоды, приближалось то, что в старину прозвали «страдою», что в наши дни именуют «уборочной кампанией», что первомайцы называли коротким и радостным слогом «жатва».

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Эсӗ ытла хуралса кайрӑн… — тенӗ Настя.

— Черноты в тебе прибавилось… — говорила Настя.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Пирӗн патӑртах юлӑр, аннеҫӗм! — тенӗ Авдотья.

— Останьтесь у нас, маманя! — сказала Авдотья.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Эпӗ правленире калӑп, — тенӗ Степанида пӗтӗм правлени унӑн сӑмахне итленине пӗлтернӗ пек сасӑпа.

— Я скажу в правлении, — сказала Степанида таким тоном, словно все правление плясало под ее дудку.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Кунта колхоз суту-илӗвӗ пур чухне мӗншӗн ӑнсӑртран тӗл пулнӑ ҫынтан туянмалла! — тенӗ те тавар илекенсем, Степанида патне пынӑ.

— Зачем у кого попало покупать, когда здесь колхозная торговля! — говорили покупатели и шли к Степаниде.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗр сехет каярах вӑл пӗтӗмпех шутласа хунӑччӗ: вӗсен калама ҫук сарӑ кӗрен тӗсӗшӗн мӗн чухлӗ илессине те, «цитауский» сухан «шантене» кишӗр тенӗ ятсем хӑйсем ҫеҫ мӗн чухлӗ тӑнине те.

Час назад она уже рассчитала все: сколько можно выручить на их великолепной желто-розовой окраске и чего стоит само название лук «цитаусский» и морковь «шантене».

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пасарсем тӑрӑх хамӑн чупса ҫӳремелле мар вӗт-ха манӑн! — тенӗ.

Не самой же мне по базарам бегать!

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ырӑ ҫынсене вилӗм ан сунтӑр тесе, Авдотья Дуняшкӑна ҫапса илнӗ, Василий куҫхаршисене ҫиленсе пӗркелентернӗ те, Степанида енне ҫаврӑнса: — Ҫакӑ вӑл, анне, сирӗн айванлӑхӑра пула ӗнтӗ, — тенӗ.

Авдотья шлепнула Дуняшку, чтобы не желала смерти добрым людям, а Василий сердито нахмурил брови и обернулся к Степаниде: — Это вы, маманя, забили ей голову.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Ытти упӑшкасене арӑмӗсем ачашлаҫҫӗ, — тенӗ вӑл ӑна, — эсӗ пур — ҫӗлен пек чӑшкӑратӑн.

— К другим мужьям жены ластятся, — говорил он ей, — а ты у меня одно — шипишь, как змея.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Суднӑсем ҫинчи машинӑсен деталӗсем ҫине ҫавӑн пек ункӑсем тӑваҫҫӗ, тенӗ вӑл ӑна.

Он сказал ей, чте так делается на деталях судовых машин.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Юсав летучкине МТС-ра шӳтлесе «васкавлӑ пулӑшу» тенӗ, вырӑнтан вырӑна тухса ҫӳрекен аслӑ мастера, Валентина алли ҫӑмӑл пулнипе, «Склифосовский профессор» теме пуҫланӑ.

Ремонтную летучку на МТС в шутку называли «скорой помощью», а к старшему разъездному мастеру, с легкой руки Валентины, привилось прозвище «профессор Склифасовский».

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл, сӑмах майӗпе кӑна тенӗ пек шӳтлесе каланинче Валентина та темле шухӑш пуррине асӑрхарӗ, анчах, ҫав шухӑшӑн чӑнлӑхне ӑнланса илеймесӗр, малалла кайнӑ чухне, пружинӑллӑ ларчӑк ҫинче ярӑнса пырса, вӑл ҫапла шухӑшларӗ: «Пусӑсене пусӑсем ҫумне, улӑхсене улӑхсем ҫумне!» — сӑмах майӑн ҫеҫ каланӑ пек, анчах кунта тума пултарманни нимӗн те ҫук!

Валентина также заметила особый оттенок его как бы мимоходом сказанных и шутливых слов и, не поняв их подоплеки, думала о них, продолжая путь и покачиваясь на пружинном сиденье: «Пашни к пашням, луга к лугам», — как будто в шутку, мельком сказано, а ведь нет в этом ничего невозможного!

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ку манӑн епле пулнине хам та пӗлместӗп», — тенӗ пек, пӑркаланса илчӗ.

Сам не знаю, как это у меня получилось», — сделал такое движение, словно это говорил.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Андрей, кунӗн-ҫӗрӗн тенӗ пек, тухса ҫӳрерӗ, вӗсем сайра курнӑҫрӗҫ, тӗл пулнӑ чухне хӑйсене яланхи пекех туслӑ та савӑнӑҫлӑ тытрӗҫ, анчах вӗсене пӗрлештерсе тӑракан шухӑшсемпе туйӑмсен пӗтӗмӗшлӗхӗ ҫухалчӗ ӗнтӗ.

Андрей почти все время был в разъездах, они виделись мало, при встречах сохраняли обычный дружеский и веселый тон, но утратилась общность мыслей и чувств, превращавшая их в одно целое.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех