Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗчӗк сăмах пирĕн базăра пур.

Пӗчӗк (тĕпĕ: пӗчӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӑл пулӑҫсен пӗчӗк пӳртне тӗревлесе тӑракан ҫӳллӗ чул патӗнче чарӑнса тӑчӗ.
Она остановилась у высокого камня, подпиравшего избушку рыбака.

VIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Хӗрарӑмӑн сасси те, килте пур ҫӗрте те илтӗнекенскер, унӑн йӑрӑс ӳт-пӗвӗпе Таня ҫине яланах ачашшӑн пӑхакан кӑмӑллӑ пит-куҫӗ те, ашшӗн кӗрнеклӗ кӗлетки те, унӑн яланах диван ҫинче выртакан ӗне тирӗнчен тунӑ сарлака чӗн пиҫиххийӗ те, вӗсем пурте вылякан пӗчӗк бильярд та.
И голос женщины, повсюду раздававшийся в доме, ее стройный стан и доброе лицо, всегда обращенное к Тане с лаской, и большая фигура отца, его ремень из толстой коровьей кожи, постоянно валявшийся на диване, и маленький китайский бильярд, на котором они все играли, позванивая железным шариком по гвоздям.

VII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Эпӗ текех пӗчӗк ача мар-ҫке.
Я уже не маленький!

— Мӗн тери илемлӗччӗ кунта, санӑн пӗчӗк йӑрану ҫинче!
А как здесь было красиво, на твоей маленькой клумбе!

VI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унӑн хура платйи ҫинче яланах Урал чулӗнчен касса кӑларнӑ пӗчӗк ҫӑлтӑр ҫуталать.
И всегда на ее черном платье сияла маленькая звездочка, выточенная из уральского камня.

V // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Анчах пӗчӗк хӗрача пӑрӑнса кӗрсе те кайрӗ, Таня ҫӳллӗ алӑк умӗнче чарӑнса тӑчӗ.
Но девочка уже исчезла за поворотом, а Таня остановилась у высоких дверей.

Ӗлӗкхи Таня мар-ши ку, пӗчӗк Таня, вӑл хӑйне хӑй чӗлхе кӑтартмарӗ-ши?
Не прежняя ли это Таня, маленькая Таня, показала себе самой язык?

Пӗчӗк хӗрача, вӑрӑм ҫинҫе ҫивӗтлӗскер, Таня патӗнчен чупса иртрӗ те, ун еннелле ҫаврӑнса: — Их бин, ду бист, эр ист! — тесе кӑшкӑрчӗ нимӗҫле, ҫийӗнчех чӗлхине кӑларса кӑтартрӗ.
Маленькая девочка с тонкими косичками, завитыми на кончике, пробежала мимо Тани и на бегу обернулась к ней: — Их бин, ду бист, эр ист! — прокричала она по-немецки и показала ей язык.

Унӑн пӗчӗк ҫеҫ алӑкне, чиркӗвӗн чан ҫапмалли тӑрри евӗрлӗскерне, ҫиле хирӗҫ уҫса хунӑ.
Ее крошечная дверь, похожая на бойницу, была открыта навстречу ветру.

IV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ҫапла шухӑшласа ларчӗ Таня, пичкерен шыв юхрӗ те юхрӗ, пӗчӗк шывсикки, никам та пӑхакан ҫук пирки, шӑрларӗ те шӑрларӗ, Таньӑн тимӗр лейкине шыв тахҫанах тулнӑ ӗнтӗ, халӗ ҫӗрте никамран хӑрамасӑр юхать.
Так думала Таня, а вода из бочки все текла, текла, маленький водопад все шумел и прыгал, оставленный без всякого внимания; давно наполнил он жестяную лейку Тани и бежал по земле, теперь уже никого не боясь.

III // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пичкери шыв тимӗр лейкӑна ҫав тери хаваслӑн шӑрӑлтатса юхать, вӑл ҫӗрӗк пичкере пӑнтӑхнӑ шыв мар, ҫӳллӗ сӑрт ҫинчи чулсем айӗнче ҫуралнӑ пӗчӗк шывсикки тейӗн.
Вода лилась из бочки в жестяную лейку с таким славным шумом, будто это была вовсе не старая вода, запертая в гнилой бочке, а маленький водопад, только что родившийся высоко в горах под камнями.

Таня вара сарлака ҫӗҫӗпе йӑран ҫине темиҫе пӗчӗк шӑтӑк чаврӗ те кӳкӗрчен тунисене патаксемпе тӗревлесе лартрӗ.
И Таня широким ножом вырыла в земле несколько ямок на грядке и подперла стебли саранок палочками.

II // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ҫак сывлӑш ҫаврӑмӗн варкӑшӗпех тейӗн, хальччен пӗр тикӗссӗн ялкӑшса ҫуннӑ пӗчӗк хурӑн сӑсартӑк чӗрӗ япала евӗр тайкаланса илчӗ те, йӑшса анса, кӗл пек саланса кайрӗ.
Словно от этого тихого вздоха, березка, горевшая до того так ровно и ярко, вдруг закачалась, как живая, и рухнула, рассыпалась пеплом.

I // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑл, сарӑ кӳкӗрченсем ӳсекен пӗчӗк шурлӑх хӗррине пырса, шӗвӗр турат вӗҫӗпе темиҫе шупка чечек тымарӗ-мӗнӗпех кӑкласа илчӗ.
Обогнув круглое болотце, где росли желтые саранки, она наклонилась и острым сучком вырыла из земли вместе с корнями несколько бледных цветов.

— Вӗсем пӗчӗк арчара.
— Они в сундучке.

Хӗрӗх иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Тухтӑрне эпӗ ыйхӑран хам вӑратрӑм, сӑнран пӑхма вӑл пит ырӑ кӑмӑллӑ пӗчӗк старик иккен.
Доктор, когда я его разбудил, оказался старичком, таким приятным и добрым с виду.

Хӗрӗх пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Анчах эпир эрешмен тытма кайсан, пӗчӗк Томас Франклин Бенджамен Джефферсон Александер Фелпс ӑна тупнӑ та йӗкехӳресем тухаҫҫӗ-ши тесе алӑкне уҫнӑ, вӗсем тухнӑ, паллах, ҫак вӑхӑтра Салли аппа килсе кӗнӗ, эпир таврӑннӑ чух вӑл кравачӗ ҫине улахса тӑнӑ та хӑлхана ҫурасла ҫухӑрать, йӗкехӳресем, ӑна кичем ан пултӑр тенӗ пек, ытлашшипех алхаснӑ.
Но покамест мы ходили за пауками, маленький Томас-Франклин-Бенджамен-Джефферсон-Александер Фелпс нашел ее там и открыл дверцу — посмотреть, вылезут ли крысы; и они, конечно, вылезли; а тут вошла тетя Салли, и, когда мы вернулись, она стояла на кровати и визжала во весь голос, а крысы старались, как могли, чтобы ей не было скучно.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫав каҫ, пурте ҫывӑрса кайсанах, эпир ҫиҫӗмсирен тӑрӑх картишне антӑмӑр та, пӗчӗк сарая кӗрсе, шалтан питӗрӗнтӗмӗр, ҫутатакан йывӑҫ ҫӗрӗкӗ пӑрахса, ӗҫе тытӑнтӑмӑр.
В ту ночь, как только все уснули, мы спустились во двор по громоотводу, затворились в сарайчике, высыпали на пол кучу гнилушек и принялись за работу.

Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ирхине эпир илӗм-тилӗмпех вӑрантӑмӑр та, йытӑсене хамӑра илентерес тата Джима апат кайса ҫитерекен негрпа лайӑхрах паллашас тесе, негрсем пурӑнакан пӗчӗк пӳртсем патнелле утрӑмӑр.
Утром мы поднялись чуть свет и пошли к негритянским хижинам, чтобы приучить к себе собак и познакомиться поближе с тем негром, который кормил Джима, — если это действительно Джиму носили еду.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Леш пӗчӗк хӳшӗре, кӗл купи патӗнче.
— В том самом сарайчике, рядом с кучей золы.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика