Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрать (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ чи малтан куҫа уҫса пӑхнине асӑрхасанах, вӑл хавасланнипе: — Вӑл чӗрӗ! Вӑл чӗрӗ! — тесе кӑшкӑрать.

Поймав мой взгляд, он вскрикнул от радости: — Он жив! Он жив! — закричал дядюшка.

XXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Прузси! — кӑшкӑрать вӑл, ҫӑмлӑ вӑрӑм аллисемпе хӑлаҫланса.

— Прузсия! — кричал он, взмахивая длинными волосатыми руками.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— О, тип шапасем! — кӑшкӑрать вӑл.

— О, жаби! — рычал он.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Hastigt hastigt! — тесе кӑшкӑрать пирӗн проводник.

— Hastigt, hastigt! — кричал наш проводник.

XV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тахӑшӗ ӑна урамран, хӳме витӗр, кӑшкӑрать:

Кто-то кричал ему с улицы, через забор:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл, хӑйӗн упӑшки пек харампыра пысӑк ӗҫ шанса панӑ ҫынсем умӗнче намӑс пулнӑран, Виктора вӗлерме те хатӗр, тесе кӑшкӑрать.

Она кричала, что готова убить его из стыда перед людьми, которые доверились такому паразиту, как ее муж.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Твороженковсем! — кӑшкӑрать урмӑшнӑ сасӑ.

Твороженковы! — слышится хриплый голос.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Мӗнле кӗнеке, ак епле кӗнеке! — тесе тӗлӗнсе кӑшкӑрать.

— Какая книга, какая книга! — восклицал он.

II сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Масар патӗнче пӗр салтак лашана вӗрен вӗҫҫӗн хӑй йӗри-тавра чуптарать, тепри, унпа юнашар тӑрса, ҫӗре урипе тапать, кӑшкӑрать, шӑхӑрать те кулать.

Около кладбища солдат гонял на корде лошадь, а другой, стоя рядом с ним, громко топал в землю ногами, кричал, свистел и смеялся.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Паллах, Спивакина ҫавӑнтах тытса тӗрмене хупнӑ, анчах унӑн сӑмахӗ юлнӑ, ӑна пӗчӗк ачасем те пӗлеҫҫӗ, — кӑшкӑрать, пурӑнать ҫав сӑмах!

Конечно, Спивакина зацапали и в острог, а слово — осталось, и даже мальчишки малые знают его, — оно кричит, живет!

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ ачине урайне, ҫынсен ури айне ӳкерет, вӗсем унтан пӑрӑнса, ҫарамас пӗчӗк кӗлетке ҫине шикленӳллӗн ҫаврӑнса пӑхса чупаҫҫӗ, амӑшӗ хӑй, чӗркуҫленсе тӑрса, вӗсене: — Ачана ан пӑрахӑр! Илӗр ӑна… — тесе кӑшкӑрать.

Мать уронила ребенка на пол, под ноги людей, они обегали его стороной, боязливо оглядываясь на голое тельце, а она встала на колени и кричала им: — Не бросайте дитя! Возьмите его…

I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Ҫук, ырӑ ҫыннӑм! — кӑшкӑрать Абросимов.

— Нет-с, почтеннейший! — кричал Абросимов.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Анчах тӑхтӑр-ха, — кӑшкӑрать вӑл, — никам та чарма пултараймарӗ-им вара вӗсене?!.

— Но позвольте, — кричал он, — неужели никто не мог остановить их?!

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тепӗр салтакӗ те хӳтлӗх айӗнчен тухрӗ те, пире кӑшкӑрать

Другой солдат вылезает из-под своего гриба и тоже нам кричит…

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Салтак пире акӑлчанла темӗн кӑшкӑрать.

Солдат кричит нам что-то по-английски.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Граждансем! — мекӗрленнипе хӗрелсе кайсах кӑшкӑрать Коринкин.

— Граждане! — взывал Коринкин, багровея от натуги.

10 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Кӑшкӑрать: «Максимыч, хӑвӑртрах пирӗн пата!»

Кричит: «Скорее к нам, Максимыч!»

9 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл кӑшкӑрать:

Он кричал:

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

«Каласа пар», — тесе кӑшкӑрать.

«Доказывай!» — кричит.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Санӑн Фролкинран эпӗ хамӑн аллӑмпах, ҫӑка хуппине сӗвнӗ пек, сӗвсе илнӗ пулӑттӑм! — кӑшкӑрать ӑна хирӗҫ Нестеров.

— Да я бы своими руками твоего Фролкина обчистил, как липку! — кричал ему в ответ Нестеров.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех