Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

асра сăмах пирĕн базăра пур.
асра (тĕпĕ: асра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ҫак ҫулпа лашапа кайма е ҫуран утма шухӑш тытнисенчен кашниех — Гента асра тытӑр.

«Пусть каждый, кто вздумает ехать или идти по этой дороге, помнит о Генте.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫеҫпӗл Мишши ячӗллӗ Чӑваш патшалӑх ҫамрӑксен театрӗнче легендарлӑ Василий Чапаева асра тытса моноспектакль лартӗҫ.

В Чувашском государственном театре юного зрителя имени Михаила Сеспеля будет поставлен моноспектакль в честь легендарного Василия Чапаева.

Чапаева асӑнса моноспектакль лартӗҫ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/31507.html

Виртуаллӑ курав темиҫӗ ярӑмпа йӗркеленӗ: «Биографи», «Пултарулӑхри эткерлӗх», «Пурнӑҫӗпе пултарулӑхӗ», «Ятне асра тытасси», «Литература».

Виртуальная выставка представлена в следующих разделах: «Биография», «Творческое наследие», «Жизнь и творчество», «Увековечение памяти», «Литература».

Пётр Егров архитектор ҫинчен курав йӗркеленӗ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/31514.html

Асра юлакан ҫулҫӳрев

Незабываемое путешествие

Сахара пушхирте чукун ҫул пур: мӗнле пуйӑссем унта ҫӳреҫҫӗ // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/blogs/comments/5983.html

— Эпӗ мӗн каланине яланах асра тытатӑп, — хирӗҫлерӗм эпӗ, — эсир вара манса кайнӑ.

— Я помню всегда, что говорю, — возразил я, — а вы забыли.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Вӑл манран пурнӑҫӑм ҫинчен тӗплӗн ыйта-ыйта тӗпчерӗ, юлашкинчен эпӗ хӑҫан та пулин юратни-юратманнипе кӑсӑкланчӗ, анчах мана юрату пирки калаҫма хӑех чарнине асра тытса эпӗ унӑн ҫак ыйтӑвӗ мана тӗрӗслени терӗм те урӑххи ҫине куҫартӑм.

Она подробно расспрашивала меня о моей жизни и, наконец, осведомилась, был ли я когда-нибудь влюблен, но так как мне о любви говорить было запрещено ею же самой, я счел этот вопрос просто желанием испытать меня и свернул на другое.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Хӑна ҫуртне кӑтартма килӗшнине асра тытса вӑл мана тӗлӗнмелле ҫутӑпа ялкӑшакан ҫурт патне ертсе ҫитерчӗ, унтан ыран кӑнтӑрла тӗлне укҫапа килетӗп тесе сыв пуллашрӗ.

Сдержав обещание указать гостиницу, он подвел меня к чудесно освещенному дому и попрощался, сказав, что принесет деньги завтра к полудню.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Хула тамӑкран япӑхрах, ҫакна асра тыт.

Город хуже ада, запомни это.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Чунӗнче пӗтӗмпех ҫунса сӗвӗрӗлчӗ, вӑл намӑса та туймасть, тилӗрмест те; ӗмӗчӗ татӑлнӑскер — хӑйне кам мӗнле хӗненине, хӑшӗ хаяртарах ҫапнине, хӑшӗн сасси хытӑрах янӑранине ҫеҫ асра хӑварма тӑрӑшать.

Все перегорело в его душе, он не чувствовал ни стыда, ни бешенства; опустошенный, он припоминал лишь, кто и как бил его, чья речь была злее, чей голос громче.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 339–344 с.

— Ҫапла, хура тул… асра тытӑр.

— Да, гречавка… запомните.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 305–309 с.

Анчах эпӗ пусахласах тенӗ пек тӗпчерӗм, асра тытмашкӑн пӗтӗмпех ҫыра-ҫыра хутӑм.

Но я упрямо допрашивал, и я все записал для себя на память.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

— Тата асра тытӑр: хӑҫан — паллӑ мар, тен, пӗр уйӑхран, тен, ҫулталӑкран, пӗр сӑмахпа, эсир пачах кӗтмен ҫӗртен, ӑнсӑртран, сирӗн пата ҫынсем пырса кӗрӗҫ.

Еще имейте в виду, что неизвестно когда, может быть, через месяц, может быть, — через год, — словом, совершенно неожиданно, внезапно вас посетят люди.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

— Эпӗ инҫетре пулнӑ, анчах яланах сана асра тытнӑ.

— Я была далеко, но всегда помнила о тебе.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Пурнӑҫӑмӑн тӗлӗнмелле ҫыххине, эсир хӑвӑрӑн сӗркӗчӗрпе касса татнӑскере, асра тытма «Хура алмаз» ярса паратӑп».

В память странного узла жизни, разрубленного вашим смычком, посылаю «Черный алмаз»!»

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

— Манӑн сӑмахӑмсене асра тыт.

— Помни мои слова.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Ӗҫленӗ май, — мана вара тата… пилӗк ҫул кирлӗ, — эпӗ санӑн чӗрӳне, санӑн тимлӗ, ӑшӑ аллусене асра тытӑп.

Работая, — а мне понадобится еще лет пять, — я буду вспоминать твое сердце и заботливые твои ручки.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Ҫывӑхлану пурнӑҫ кукри-макри ҫинчен калаҫнинчен пуҫланчӗ, ӑнсӑртран, — анчах пӗтӗмлетӗвӗ ҫапларах килсе тухрӗ: Шамполионӑн ӗлккен чурӑслӑхӗ ҫамрӑк хӗрарӑмпа паллашса калаҫни асра юлнипе ылмашӑнчӗ, Полинӑна хисепленӗрен — черченкӗ-тӗрексӗр пессимизмӗ урӑх тӗнче курӑма куҫма пуҫларӗ.

Сближение имело началом серьезный разговор о жизни, начавшийся случайно, но приведший к тому, что элегантный цинизм Шамполиона, уступив глубокому впечатлению, произведенному молодой женщиной, прикинулся из уважения к ней шатким пессимистическим мировоззрением.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Манӑн тата ҫиччӗри ывӑлӑм пур, каласам ӑна, аҫу сана яланах асра тытнӑ те.

У меня есть еще сын семи лет, так ты ему скажи, что его отец всегда помнил о нем.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Пӗчченҫӗ чунра, шухӑшламасӑрах туртӑна-туртӑна… аса илӳ-ши — асра юлмалли юрӑ шырать… анчах, шел, пуш хирте ҫухалса кайнӑ такама питӗ шел пек…

Воспоминания ли, бессознательно напрягаясь в одинокой душе, ищут выразительной песни… но жаль, жаль кого-то, как затерянного в пустыне…

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ҫакнашкал пӑрӑнчӑксенчен пӗринче-и, тен, — ӑнсӑртран асра юлнӑран е урӑххине пула, — чун иккӗленӳсӗр ҫирӗп ӗренкене вырнаҫать-шӑнӑҫать.

В одном ли из таких поворотов, благодаря случайному впечатлению или чему иному — душа укладывается в непоколебимую форму.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех