Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Павел сăмах пирĕн базăра пур.
Павел (тĕпĕ: Павел) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗлерни ҫинчен калакан тӗксем, хӑрушӑ шухӑшсем унӑн сирӗлсе кайрӗҫ, «Весовщиков вӗлермен пулсан, ку ӗҫе Павел юлташӗсенчен урӑх никам та тума пултарайман», — тесе шухӑшларӗ вӑл.

Темные, опасные мысли об убийстве оставили ее: «Если убил не Весовщиков, никто из товарищей Павла не мог сделать этого», — думала она.

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫапла-а!.. — вӑраххӑн тӑстарса каларӗ Павел.

— Да-а!.. — медленно протянул Павел.

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Эсӗ ун пеккине вӗлерме пултарнӑ пулӑттӑн-и? — нумайччен чӗнмесӗр ларнӑ хыҫҫӑн шухӑша кайса ыйтрӗ Павел.

— Ты мог бы убить такого? — задумчиво спросил Павел после долгого молчанья.

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Апат ҫисе ларнӑ чух Павел сасартӑк кашӑкне пӑрахрӗ те хыттӑн: — Кӑна ӑнланмастӑп эпӗ! — терӗ.

За обедом Павел вдруг бросил ложку и воскликнул: — Этого я не понимаю!

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Павел аллине ҫӗклерӗ, темскер каласшӑн пулчӗ, анчах амӑшӗ ӑна тепӗр аллинчен тытрӗ те аялалла туртса пӑшӑлтатса илчӗ:

Павел поднял руку, хотел что-то сказать, но мать взяла его за другую руку и, потянув ее вниз, прошептала:

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Ҫапла! — терӗ Павел, амӑшӗ ҫине пӑхса илсе.

— Да! — сказал Павел, взглянув на мать.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Павел, пуҫне усса, чӳрече умне ларчӗ те шӑппӑн кӑна: — Кун пек куҫҫультен вӑтанмалла мар… — терӗ.

Павел, опустив голову, сел к окну и тихо сказал: — Таких слез не стыдно…

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Кӑмӑлу пур-и? — ыйтрӗ Павел.

— Хочешь? — спросил Павел.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Павел пӗшкӗнсе унӑн аллине ярса тытрӗ.

Павел наклонился, схватил его руку.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Павел кулса илчӗ те: — Нумайччен вӑрҫатӑн-и эсӗ? — терӗ.

Павел, усмехнувшись, спросил: — Долго будешь ворчать?

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Кай, Павел, атту эпӗ пуҫна ҫыртса татма пултаратӑп.

— Уйди, Павел, чтобы я тебе голову не откусил!

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Каҫар, — куратӑп эпӗ! — мӑкӑртатрӗ Павел пуҫне усса, унтан амӑшӗ ҫине кӑшт куларах, йӑпӑрт кӑна пӑхса илчӗ те, тепӗр еннелле ҫаврӑнса тӑрса, именсе, ҫав вӑхӑтрах савӑнса хушса хучӗ:

Прости, — вижу я! — бормотал он, опуская голову, и с улыбкой, мельком взглянув на нее, прибавил, отвернувшись, смущенный, но обрадованный:

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ун патне вӑраххӑн Павел утса тухрӗ.

К ней медленно вышел Павел.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Санӑн ун пек калаҫма тивӗҫ ҫук! — кӑшкӑрчӗ Павел.

— Ты не имеешь права так говорить! — крикнул Павел.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Сирӗн палкама чарӑнасчӗ, господин! — терӗ вӑл, Павел ҫине хӑйӗн тулалла куҫӗпе салхуллӑн пӑхса.

— Вы бы перестали балакать, господин! — сказал он, угрюмо остановив на лице Павла свои выпуклые глаза.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Ҫук! — терӗ Павел.

Куҫарса пулӑш

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Павел аяккарах кайса тӑчӗ те, амӑшӗ унӑн ҫивӗч сӑмахӗсене илтрӗ:

Он отступил от нее, и она услыхала жесткие, острые слова:

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Павел ӑна аллинчен тытрӗ, ассӑн сывласа илчӗ те ӳкӗтлесе калаҫма тытӑнчӗ:

Он выпустил ее руку, вздохнул и заговорил с упреком:

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Павел унӑн аллине тытса ачашласа илчӗ.

Он взял ее руку, погладил.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Аха! — терӗ Павел, сассине пусӑрӑнтарса.

— Ага! — воскликнул Павел, понизив голос.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех