Шырав

Шырав ĕçĕ:

аса сăмах пирĕн базăра пур.

аса (тĕпĕ: аса) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хӑйӗн шухӑшӗсемпе пӗр ҫыхӑнман ҫӗртен аса илчӗ Сергей Платонович ҫак тӗркешӳпе ун хыҫҫӑн пулса иртнӗ ӗҫсене: кайран армана хайхи казакӑн арӑмӗ пырса кӗчӗ, ҫӑнӑхне тавӑрса пама тархасларӗ.
Безо всякой видимой связи вспомнился Сергею Платоновичу этот случай и последствия его: жена казачишки приходила с просьбой возвратить муку.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӗлли-паллисӗр сапаланса сӳтӗлекен шухӑшсен ҫыхӑнӑвӗнче Мохова темиҫе ҫул каялла арманта пулса иртнӗ пӗр ӗҫ аса килчӗ.
По какой-то нелепой связи вспомнился Мохову давнишний случай на мельнице.

Утнӑ май вӑл укҫа-тенкӗ ҫинчен, арманӗпе япӑхса пыракан суту-илӳ ӗҫӗсем ҫинчен сапаланчӑкӑн шухӑшласа пычӗ, Елизавета халӗ Мускава пурӑнма куҫнине, Владимир кӗҫ-вӗҫ Новочеркасскран килсе ҫитме кирлине аса илчӗ.
Он шел, разбросанно думая о деньгах, о мельнице и ухудшающейся торговле, вспомнил, что Елизавета теперь в Москве, а Владимир должен вскоре приехать из Новочеркасска.

Сире мужиксемпе танлаштарса хураҫҫӗ ак, халичченхи ҫӑмӑллӑхсене пӗтӗмпех пӗтереҫҫӗ, ҫитменни ҫине ӗлӗк кӳрентернисене те аса илтерӗҫ.
Сравняют вас с мужиками, лишат вас привилегий, да еще и старые обиды припомнят.

Митькӑн хӗрарӑма ачашласа чуна лӑплантарас енӗпе вӗри те пысӑк ӳтне аса илсе, ҫав вӑхӑтрах тата служивӑй парнелесе хӑварнӑ трипперпа асапланса, Аникушка арӑмӗ те хытӑ макӑрса юлчӗ.
Плакала и Аникушкина жалмерка, вспоминая большое, горячее на ласки тело Митьки и мучаясь от триппера, которым наделил ее служивый.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аса илтерӗп-ха сана куншӑн! — терӗ вӑл, кӳпчесе кайнӑ тути витӗр сӑмахӗсене ҫилӗллӗн сӑрӑхтарса.
Я тебе припомню! — цедила она сквозь вспухшие губы.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий темиҫе кун каялла кӑна, поход вӑхӑтӗнче, Емельян, ҫав штыкпа ҫӑра ватса, румын ҫыннин чӑланӗнчен пӗр михӗ кукуруза вӑрласа тухнине аса илчӗ.
Григорий вспомнил, что Емельян несколько дней назад на походе украл у румына мешок кукурузы, взломав вот этим штыком замок у чулана.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий путмар сакки ҫине пырса ӳпӗнчӗ те аса илӗвӗсенче каллех хӑй тап-таса тухнӑ, анчах вӑхӑт шӑлса питӗрнӗ пурнӑҫ сукмакӗсем тӑрӑх аташса ҫӳреме пикенчӗ.
Григорий упал на нары, хотел еще блуждать в воспоминаниях по исхоженным, заросшим давностью тропам.

Григорий пӗр вӑхӑт ҫав инҫете тӑрса юлнӑ ачалӑх кунӗсем ҫинчен тунсӑхласа аса илчӗ, унтан каллех хальтерех пулнӑ ӗҫсем ҫине куҫрӗ.
На минуту Григорий с любовью и грустью останавливал на нем мысленный взгляд, потом снова переходил к недавнему.

Пурнӑҫра курни-тӳснисем унӑн пуҫӗнче умлӑн-хыҫлӑн шӑвӑнса иртеҫҫӗ; вӑрҫӑ ҫинчен кӗскен те татӑкӑн-татӑкӑн аса илнисем ҫумне тахҫан ача чух пулса иртнӗ тепле пӗр ӗҫ ҫинҫешке кӑвак ҫип манерлӗн пырса чӑлханать.
Память услужливо воскрешала пережитое, и в скупые отрывочные воспоминания войны тонкой голубой прядью вплетался какой-нибудь далекий случай из детства.

Кула-кулах аса илчӗ Григорий ҫакӑн ҫинчен.
Улыбаясь, вспомнил Григорий этот случай.

Тата акӑ мӗн аса килет…
И еще вот что вспомнил…

Хура кукшаллӑ сӑртӑн уҫӑ сывлӑшлӑ ытамӗнче выртнӑ май, Григорий хӑйӗн чи курайман тӑшманӗпе — Степан Астаховпа курнӑҫнӑ куна уйрӑмах тӗпӗ-йӗрӗпе аса илчӗ.
И особенно выпукло вспомнил Григорий, лежа на черной плешине холма, случай, столкнувший его с лютым врагом — Степаном Астаховым.

Григорий Аксинйӑна пӑрахса кайнӑ хыҫҫӑн Татарски хуторӗнче кил-йышпа пӗрле ирттернӗ эрнесене аса илчӗ: ҫӗрлесенче — Наталья, унччен упӑшкипе сивӗ пулнине тавӑрма пикеннӗ пек, антӑхса кайса, пӗтӗм чуна кимӗлтерсе ачашлани; кӑнтӑрласенче — килӗнчисем ыр ятлӑ пулас тенӗ пек тараватлӑн пӑхни тата хутор ҫыннисем, малтанхи георги кавалерне сумлӑн чысласа кӗтсе илни аса килчӗ.
Григорий вспомнил те недели, которые провел на хуторе Татарском, в семье, после разрыва с Аксиньей; по ночам — жадные, опустошающие ласки Натальи, словно старавшейся вознаградить за свою прежнюю девическую холодность; днями — внимательное, почти заискивающее отношение семьи, почет, с каким встречали хуторные первого георгиевского кавалера.

Ҫыхӑнусӑр аса илӳсен уйрӑм татӑкӗсем Аксинья сӑнне тӗксӗмлетсе ячӗҫ.
Отдельные куски несвязных воспоминаний затемняли образ Аксиньи.

Ӑна хӑйне те, чӗрине темӗнле ҫивӗч япала ыраттарса тӑнӑ пек, хурлӑхлӑн хумханса аса илчӗ вӑл.
С режущей болью вспомнил и ее.

Ҫакӑнта, сӑрт айккинче выртнӑ чухне, темшӗн ӑна хӑй Анат Яблоновски хуторӗнчен Аксинья патне Ягоднӑй именине кайни аса килчӗ.
Лежа здесь на холме, он почему-то вспомнил ту ночь, когда с хутора Нижне-Яблоновского шел в Ягодное к Аксинье.

Ун хыҫҫӑн та вӗсем, вӑрманти хӗсӗк уҫланкӑсемпе иртсе пынӑ чухне, хӑйсем тин кӑна курнисене аса илесрен шикленсе, ҫав аса илӳсенчен таҫта тарса ӳкме васканӑ пек, чылай хушӑ шӑпӑрт утрӗҫ.
И после долго берегли молчание, пробираясь по узким прогалинам, спеша уйти от воспоминаний виденного.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Арбуз каснӑ чухне Сергей Иринӑна аса илсе кулчӗ.
Разрезая арбуз, Сергей вспомнил Ирину и улыбнулся.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тепӗр минутранах Сталина курасса аса илсен, унӑн ӳт-пӗвӗ машинӑпа пӗрлешсе кайнӑнах туйӑнчӗ, чӗри хӑвӑрт тапма пуҫларӗ, ҫӗр тӗрлӗ саслӑ моторсен музыки хӑлхара тӗлӗнмелле янӑрарӗ.
Тело его точно слилось с машиной, сердце забилось учащенно, в ушах с необыкновенной силой загремела стоголосая музыка моторов.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика