Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑхӑннӑ (тĕпĕ: тӑхӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тӗрмене хирӗҫ, урам кӗтессинче, хӗрлӗ кӑшӑллӑ, пуставран ҫӗленӗ сӑмсасӑр картуз тӑхӑннӑ нимӗҫ часовойӗ каллӗ-маллӗ уткаласа ҫӳрет.
Часовой стоял у дверей тюрьмы, в суконной бескозырке с красным околышем, расхаживал по тротуару.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Часах пирӗн урама украинецсен жупанӗсене тӑхӑннӑ германецсем килсе тулчӗҫ.
Скоро на нашу улицу прибежали германцы в украинских жупанах.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӑхӑр мӑкӑллӗ каска тӑхӑннӑ нимӗҫ аллине ҫӗклерӗ те темле хыттӑн, вырӑсла мар команда пачӗ.
Немец в каске с медной шишкой поднял руку и жестко, не по-русски, подал команду.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫав салтаксем кӑвак-сенкер тӗслӗ кӗске шинельсем тӑхӑннӑ, ҫиелтен пӑхӑр пряшкаллӑ чӗн пиҫиххисем ҫыхнӑ.
На этих солдатах были короткие серо-голубые шинели, подпоясанные ремнями с медными пряжками.

Ҫаврака хурҫӑ шлемсем тӑхӑннӑ тӑватӑ салтак юпа патне ҫынсене ҫывхартмаҫҫӗ.
Четыре солдата в круглых стальных шлемах не подпускали к столбу людей.

Ҫывӑха пыма хӑраса, эпир аяккарахра чарӑнса тӑтӑмӑр та Германец украинецсен кӑвак жупанне тӑхӑннӑ, сарлака йӗмне аттисем ӑшне чикнӗ.
Боясь приблизиться, мы остановились в отдалении и стали рассматривать его, Германец был в синем жупане и шароварах, заправленных в сапоги.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫӳлӗ кӗлӗллӗ туфлисем тӑхӑннӑ мӑнтӑр улпут майрисем пӗчӗк кӑна чулсене йӑтса, хӑйсене питӗ йывӑр пулнӑ пек, нӑшӑклатаҫҫӗ.
Толстые барыни в туфлях на высоких каблуках носили малюсенькие камни и хныкали, будто им было тяжело.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кокардӑсӑр картуз тӑхӑннӑ Загребай городовой та чулсене мӑлатукпа шаккать.
Даже городовой Загребай в фуражке без кокарды стучал по камням молотком.

Кунта шлепкисем ҫине кайӑк тӗкӗсем тирне мӑнтӑр улпут майрисем те, хаклӑ тирсенчен ҫӗленӗ кӗрӗк тӑхӑннӑ самӑр купецсем те пур.
Здесь были толстые барыни в шляпах с перьями, купцы в меховых шубах.

Унта та кунта пуҫӗсене хӗрлӗ тутӑрсем ҫыхнӑ, ӑшӑ фуфайкӑсем тӑхӑннӑ хӗрарӑмсем курӑнаҫҫӗ.
Пестрели красные косынки женщин, одетых в телогрейки.

Вӗсем мӗн май килнӗ — ҫавна тӑхӑннӑ: хӑшӗ пиншакпа, хӑшӗ пальтопа, хӑшӗ шинельпе; вӗсем пиҫҫиххийӗсем ҫинче тӗрлӗ йышши хӗҫсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ: пӗрисен вӗҫӗсем пӗкӗ пек авӑнчӑк, теприсен — тӳп-тӳрӗ, виҫҫӗмӗшӗсен — хӑйсем килте тунӑскерсем, йӗннисем те ҫук.
Они были одеты кто как: в пиджак, в пальто, в шинелях; сбоку на поясах висели разные шашки: у одних — загнутые на конце, точно колесо, у других — прямые, у третьих — самодельные, без ножен.

Вара эпӗ Вася кӑвак ҫӗлӗк тӑхӑннӑ ҫынпа калаҫнине аса илтӗм, Матрена инкен макӑрнипе тӑртаннӑ куҫӗсене, вӑл маншӑн тӑрӑшнине аса илтӗм те — ӑнлантӑн: казаксем кокс кӑмакине манн аттене пӑрахнӑ иккен.
Я долго бродил по двору, захлебываясь от рыданий, и тихо звал: — Папочка… Мама…

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ун хыҫҫӑн алӑк хупӑнма та ӗлкӗреймерӗ — пӳлӗме матрос тумӗ тӑхӑннӑ ҫын вӑркӑнса кӗчӗ:
Не успела закрыться дверь, как вошел человек в матросской форме.

Кофтине тӑхӑннӑ, анчах юбкине тӑхӑнма ӗлкӗреймен, галифепех юлнӑ.
Надел кофту, только юбку не успел надеть, так и остался в галифе.

Ылттӑн пенснепе хура шлепке тӑхӑннӑ, аллине туя тытнӑ Шотман, — ӑна каснӑ-лартнӑ уҫӑлса ҫӳреме тухнӑ дачник тейӗн, — каҫхине килсе ҫитрӗ те Ленина юлашки хыпарсем пирки питӗ хумханса шухӑшланӑ вӑхӑтра курчӗ.
Шотман, в золотом пенсне и черной шляпе, с тросточкой в руках — ни дать ни взять прогуливающийся дачник, — приехал вечером и застал Ленина очень обеспокоенным последними новостями.

14 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Килнӗ ҫынсенчен пӗри пенсне тӑхӑннӑ хытанка этем пулчӗ; пӗчӗк хура сухалӗ ун тӑпкалансарах тӑрать, куҫӗсем ҫав тери тӗксӗм те хурлӑхлӑн тӗсесе пӑхаҫҫӗ.
Один был щуплый человек в пенсне, с клочковатой темной бородкой и очень темными печальными глазами,

10 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Кимӗ хӳрине сӑран куртка тӑхӑннӑ арҫын ларнӑ.
На корме сидел человек в кожаной куртке.

7 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Акӑ ӗнтӗ, хумсем ҫийӗн ишсе пынӑ евӗр, ҫынсен хулпуҫҫийӗсем ҫинче сӑран куртка тӑхӑннӑ офицер курӑнса кайрӗ.
И вот, словно пловец на гребне волны, на плечах группы людей появился офицер в кожаной куртке.

6 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Анчах та ҫӗҫӗ ҫук иккен, ӑна вӑл ӗҫленӗ чух тӑхӑнакан брюки кӗсйинче тытаканччӗ, паян вара урӑххине улӑштарса тӑхӑннӑ.
Но тут он вспомнил, что ножик лежит в кармане его рабочих брюк, а сегодня он надел воскресные.

Вырсарникун, ноябрӗн вунтӑваттӑмӗшӗнче, Катхульт хуторӗнче пастор кӗлӗ вулани, Эмиль хӑйӗн ашшӗне хупса хуни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Юрӑ вӗҫленсен хура тум тӑхӑннӑ темӗнле ҫын сцена ҫине хӑпарчӗ те ӗҫкӗ-ҫикӗ сиенӗ ҫинчен арҫын ачана нумайччен тем каласа ӑнлантарчӗ.
Когда с пением было покончено, поднялся какой-то человек в чёрном и долго что-то говорил Эмилю с очень серьёзным видом.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика