Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Чӗри (тĕпĕ: чӗре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫапла… — анаславне чарса килӗшрӗ Футроз, — ку уҫҫа Арӑслан Чӗри Ричард хӗҫӗнчен тунӑ, аҫтаха юнӗнче хӗртнӗ, вӑл пӗр сӑмах каласан кӑна уҫать.

— Да, — сказал Футроз, сдерживая зевоту, — ключ этот сделан из меча Ричарда Львиное Сердце, закален в крови дракона и отпирает дверь только при одном слове.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Шӑтӑксӑр пуҫне Тиррей нимӗн те курмасть, ӑна самантрах йӑлтӑркка пӑр пек сивӗ хӑпартлану ҫавӑрса ытамларӗ, вӑл тертлентермеллех ҫирӗп ӗненӳпе тулнӑ, тӗлӗнтермӗш килессе кӗтет; Давенант ытти пульӑсене пӗрин хыҫҫӑн теприне питӗ хӑвӑрт кӑларса ячӗ, самантсен «ҫапла» теекен касӑмӗсене яра-яра тытрӗ те — нимӗн те ӑнкармасӑр мишень патне кайрӗ; ҫапӑҫнӑ хыҫҫӑнхилле сывлать, чӗри тӑруках хыттӑн тапма пикенчӗ.

Ничего не видя, как только отверстие, охваченный холодным, как сверкающий лед, восторгом и в совершенной уверенности, делающейся мучительной, как при чуде, Давенант выпустил остальные пули одна за другой, ловя лишь то сечение момента, в котором слышалось «так», и, ничего не сознавая, пошел к мишени, дыша, как после схватки, с внезапным сердцебиением.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

«Нивушлӗ манӑн пӗрремӗш пулас килет?» — шухӑшларӗ вӑл, ҫав самантрах чӗри вӑрттӑн парнене ҫӗнсе илес хӗрӳ йӳтӗмпе ӑнтӑлса тапнине туять.

«Неужели я хочу быть первым?» — подумал он, сам удивляясь, как страстно стремится получить таинственный приз.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Рой аллине чӗри тӗлӗнчен тытнӑ.

Рой держала руку на сердце.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Юлашкинчен вӑл куҫса ларчӗ те Яккӑр урамӗпе кайрӗ; Футроз килӗпе танлашнӑ самантсенче унӑн хӑлхисем йӗпкӗннӗн хӗрелчӗҫ, чӗри сиксе тапать.

Наконец он решился и прошел по Якорной улице; когда же поравнялся с домом Футроза, уши его горели, а сердце стучало.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тепӗр чухне вӑл хӑйне ҫывӑрнӑн туять, ыйхи витӗр, ӗнтӗркевне сирсе ывӑтса, ку вырӑнсене палласа илет, анчах вӑйсӑр ӗненӳ ҫавӑнтах сӗвӗрӗлет, шанӑҫ сӳннӗрен чӗри чӑмаккаланса ларать, тӑнлавне васкавлӑ юн таппин шавӗпе тултарать.

Иногда казалось ему, что он спит и сквозь сон, стряхивая оцепенение, узнает места, но тут же гасла слабая вера, и отчаяние зажимало сердце в кулак, наполняя виски шумом торопливого пульса.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Пӗтӗмпех куҫӗ умне тухса тӑчӗ: хӗрӗн вӗттӗн чӗтрекен кӗлеткин пылак сулӑмӗ, унӑн, Гоанӑн, кӑкӑрӗ ҫинчи телейлӗ темиҫе минут хушшинче хӗр чӗри хавӑрттӑн кӑртлата-кӑртлата тапни, унӑн каҫӑрӑлнӑ пуҫӗ, Дэзие кӑкӑрӗ тӗлӗнчен, тӳме вӗҫерӗннӗ ҫӗртен, пӗртен пӗр хут чуп туни…

Он вспоминал сладкую тяжесть ее затрепетавшего тела, быстрое биение сердца, которое в эти несколько счастливых минут билось на его груди, запрокинутую голову девушки и свой единственный поцелуй в то место, где на ее груди расстегнулась пуговица.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 339–344 с.

Матросӑн чӗри хӗсӗнчӗ.

Сердце матроса сжалось.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 326–330 с.

Унӑн пичӗ юнлӑ какай пек лӗнчӗртетет, чӗри хӑйӑлтатать, куҫӗсем нимӗн те курмаҫҫӗ, икӗ аяк пӗрчине хуҫрӗҫ, анчах каннӑ самантсенче, тӑнне уҫма эрех сапнӑ чух, — вӑл ҫӑварне кӑштах та лекмест, — Мард ҫав-ҫавах ҫирӗппӗн пӑшӑлтатать:

Его лицо превратилось в кровавое мясо, сердце хрипело, глаза ничего не видели, сломаны были два ребра, но в передышках, обливаемый водкой, не попадавшей в его рот, для оживления, Мард упорно твердил:

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

— Эпӗ шӑпах ҫапла шухӑшларӑм, — терӗ Брентган; чӗри унӑн — пӗрре картлатнипех — тертленӳрен тухрӗ.

— Я так и думал, — сказал Брентган, сердце которого одним сильным ударом вышло из угнетения.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Хӑрушла ҫак саманта унӑн чӗри чӑтса ирттереймерӗ.

Его сердце не выдержало этой страшной минуты.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Парӑмҫӑ чӗри виҫӗ хут туклатрӗ-ши… вӑл васкамасӑр, ҫапах та васкамасӑр тӑма вӑй ҫитерчӗ; ҫав вӑхӑтрах ҫак тӑхтав Сантусшӑн ӗмӗрлӗхпе тан туйӑнчӗ.

Должник помедлил не долее трех биений сердца, но все же имел силу помедлить, в то время как для Сантуса эта пауза была равна вечности.

Шурӑ шар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 136–139 с.

Чӗри пачах тапмасть тейӗн!

Его пульс упал.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Робод хӑйне чылай вӑхӑт шалтан тимлӗн тӗпчет тата чӗри хусканӑвӗсене йӑнӑшмасӑр тӗшмӗртме хӑнӑхрӗ.

он, так долго смотревший внутрь себя и научившийся безошибочно понимать движения своего сердца.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

— Пуш хир чӗри, — терӗ Консейль.

— Сердце Пустыни, — сказал Консейль.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Чӗри йӗркеллех, — французла хуравларӗ Фергюсон, — нервӗсем имшер, йӑмшах.

— Сердце в порядке, — ответил Фергюсон по-французски, — нервы истощены и вялы.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Хӑй туймасӑрах — хыттӑн сиксе тапакан чӗри тӗлӗнчен сулахай аллипе тытнӑ, сылтӑмми пархӑт куртка кӗсйинче чӗтре-чӗтре хускалать.

Левую руку он бессознательно держал у сильно бьющегося сердца, а правая нервно шевелилась в кармане бархатной куртки.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Дрэп сӑн-питне тӗттӗмлӗх карса хупӑрларӗ, чӗри тухса ӳкрӗ.

Мрак хватил его по лицу и вырвал сердце.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Чӗтре-чӗтре арӑслан тӑруках сикрӗ те кӗтесре хутланса ларчӗ: вӑл ҫав тери хыттӑн шавлама пикенчӗ, ҫакна пула хӑюсӑрланнӑ чӗр чун чӗри сехри хӑпнӑран ҫурӑлса каясла сикет.

Вдруг, задрожав, лев отпрыгнул и скорчился в углу: оно заголосило так звонко, что сердце менее храброго зверя лопнуло бы от страха.

V. «Эпир ку». Арӑсланпа шакалсем. Арӑслансем мӗнрен хӑраҫҫӗ. Вӗҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Унӑн пушанса юлнӑ чӗри ӑнланмалла мар тунсӑхпа хумханать.

Его опустошенное сердце волновалось непонятной тоской.

III. Ҫӗнӗ «таркӑн» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех