Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑтра (тĕпĕ: вӑхӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Чӳречесене, алӑксене хупӑр! — тесе кӑшкӑрчӗ Наталья, аллисене хӑлхисем патне ҫӗклесе; ҫак вӑхӑтра амӑшӗн темӗн пысӑкӑш ури, унӑн аллинчен вӗҫерӗнсе, кӗллипе урайне хыттӑн ҫапӑнчӗ.
— Окна, двери закройте! — крикнула Наталья, подняв руки к ушам; огромная нога матери вывалилась из её рук и глухо стукнула пяткой о пол.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Илья хӑш вӑхӑтра ҫитӗнсе ҫитнине вӑл темле асӑрхаймасӑр юлчӗ.
Он как-то не доглядел, когда именно Илья превратился во взрослого человека.

Алӑк патӗнче тӑрса, Артамонов унӑн шурӑ аллисем ҫине, тулли ура хырӑмӗ ҫине, пӗҫҫисем ҫине куҫхаршисем айӗнчен нимӗн чӗнмесӗр пӑхрӗ, ҫав вӑхӑтра ӑна сасартӑках унпа йӑпанас вӗри кӑмӑл ҫавӑрса илчӗ те, вӑл унӑн аллисем хӑйӗн ӳтне ыталаса илнӗ пек туйрӗ.
Стоя у двери, Артамонов молча, исподлобья смотрел на её белые руки, на тугие икры ног, на бёдра, вдруг окутанный жарким туманом желания до того, что почувствовал её руки вокруг своего тела.

Шурӑмпуҫ килнӗ вӑхӑтра Артамонов ҫул ҫине тухрӗ, хӑйӗн чӗринче вӑл ҫав ҫепӗҫ лӑпкӑлӑха, кӑмӑллӑ тирпейлӗхе тата ҫав тирпейлӗхе тунӑ хӑмӑр куҫлӑ, лӑпкӑ та хытанкка хӗрарӑмӑн ырӑ сӑнарне ӑшшӑн упраса илсе кайрӗ.
На заре Артамонов уехал, бережно увозя впечатление ласкового покоя, уюта и почти бесплотный образ сероглазой, тихой женщины, которая устроила этот уют.

Ҫамрӑк чухне ашшӗпе пӗрле кӗпӗрне тӑрӑх ҫӳренӗ вӑхӑтра вӑл час-часах улпутсен ҫурчӗсенче пулатчӗ, анчах вӗсенче ытлашши нимӗнех те асӑрхамастчӗ, япаласемпе ҫынсем ҫеҫ хӑйне кансӗрленине туятчӗ.
В молодости, разъезжая с отцом по губернии, он часто бывал в барских домах, но ничего особенного не замечал в них, чувствуя только стеснение от людей и вещей.

Кӑвак, сивӗ ҫулӑм ялкӑшса, ирӗлсе, вӗресе тӑракан ҫӗре самантлӑха хӑрушшӑн ҫутатса ячӗ тата ҫулӑн икӗ енче йӗпе тӗттӗмлӗхре юхакан кӗленче евӗрлӗ ҫумӑр витӗр хӑранипе хура йывӑҫсем сике-сике илни курӑнса кайнӑ вӑхӑтра ҫав тери хӑрушӑ пулчӗ.
Жутко было, когда синий, холодный огонь на секунду грозно освещал кипение расплавленной земли, а по бокам дороги, из мокрой тьмы, сквозь стеклянную сеть дождя, взлетали, подпрыгивая от страха, чёрные деревья.

Илья, сӑнтан улшӑнса, калаҫма чарӑнчӗ, ҫав вӑхӑтра амӑшӗ ӑна аса илтерчӗ:
Илья замолчал, нахмурясь, а мать напомнила ему:

Пӗччен юлсан, вӑл хӑй ача чухне унпа ашшӗ калаҫнӑ вӑхӑтра ӑна хӑйне те яланах темле кичем е хӑрушӑ пулнине аса илчӗ.
Оставшись один, он вспомнил, что и ему в детстве почти всегда было или скучно или боязно, когда отец говорил с ним.

Мунча маччи ҫинче каллех кӑвакарчӑнсем пурӑнма пуҫларӗҫ, вӗсем каллех мунча тӑрринче кӑваклатса ҫӳреҫҫӗ, Ильяпа Павел, кӑвакарчӑнсене вӗҫтермен вӑхӑтра, мӑрье ҫумӗнче сехечӗ-сехечӗпе темӗн ҫинчен калаҫса лараҫҫӗ.
На крыше бани снова явились голуби, они, воркуя, ходили по коньку, а Илья и Павел, сидя у трубы, часами оживлённо болтали о чём-то, если не гоняли голубей.

Ҫанталӑкпа интересленет, ҫумӑрсем вӑхӑтра ҫумаҫҫӗ, тет.
Погодой интересуется, дожди, говорит, не вовремя идут.

Тихон ӗҫе яланах вӑхӑтра туса пыни те тарӑхтарнӑ.
Раздражало и то, что Тихон всегда всё делал вовремя.

— Мӗншӗн? — тӗлӗнсе ыйтрӗ шӑллӗ, — вӑл тӗрӗс мужик, ӗҫе, вӑхӑтра тӑвать, кахал мар…
— За что? — удивлённо спросил брат, — мужик честный, аккуратен, не ленив…

Хальхи вӑхӑтра кӑшӑлвирус диагнозӗ ҫирӗпленнӗ 780 пациент стационарта е килте амбулатори мелӗпе сипленет.
В настоящее время 780 пациентов, у которых подтвердился диагноз коронавируса, проходят лечение в стационаре или амбулаторно на дому.

Кӑшӑлвирусран вилнисен йышӗ 1 пинрен иртнӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/27918.html

Хӑйсен тивӗҫне мирлӗ вӑхӑтра та пысӑк яваплӑхпа пурнӑҫлакансене, сӑмаха тытакансене, ҫывӑх ҫыннисемпе тӑванӗсемшӗн тӑрӑшакансене ӑшшӑн саламлатӑп.
Поздравляю тех, кто и в мирное время несет ответственность за порученное дело, держит слово, заботится о близких и родных.

Тӑван ҫӗршыв хӳтӗлевҫин кунӗ ячӗпе саламлани (2021) // Олег Николаев. http://www.cap.ru/news/2021/02/20/glava- ... aet-c-dnem

Пӗлтӗр республикӑн комплекслӑ аталанӑвӗн пилӗкҫуллӑх программине сӳтсе явнӑ тата унӑн никӗсӗ ҫинче Чӑваш Республикин Социаллӑ пурнӑҫпа экономика аталанӑвӗн 2035 ҫулччен стратегине туса хатӗрленӗ вӑхӑтра пур пек майсене тӗплӗн тишкернӗ.
В прошлом году обсуждалась пятилетняя программа комплексного развития республики и на ее основе были детально рассмотрены все возможности, имеющиеся в ходе разработки Стратегии социально-экономического развития Чувашской Республики до 2035 года.

Чӑваш Республикин Пуҫлӑхӗ Олег Николаев ӗҫлӗ ҫул ҫӳревпе Канаш хулинче пулнӑ // Влаҫ органӗсен порталӗ. http://gov.cap.ru/chuv/news.aspx?guid=be ... b4575c9e35

Лайӑх хуҫан пурте вӑхӑтра пулса пымалла.
А у хорошего хозяина всё вовремя.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ҫакан хыҫҫӑн вуниккӗмӗш кунне, ирхи шуҫӑм хӑпарнӑ вӑхӑтра, сывлӑм нумай ӳкнипе тӗксӗмленнӗ хӑйӑрлӑ сукмак тӑрӑх Никита Артамонов утнӑ.
На двенадцатый день после этой ночи, на утренней заре, сыпучей, песчаной тропою, потемневшей от обильной росы, шагал Никита Артамонов.

Арӑмӗ, пуҫне ун хулпуҫҫи ҫине хурса, шӑпах кирлӗ вӑхӑтра пӑшӑлтатса каларӗ:
Очень вовремя жена, положив голову на плечо его, шепнула:

Арӑмӗ хӑш вӑхӑтра пырса тӑнине асӑрхамасӑр, вӑл хӑй умне ҫӗр айӗнчен сиксе тухнӑ пек шурӑ кӗлетке тухса тӑрсан, хӑраса яштах сиксе тӑчӗ, анчах палланӑ сасӑ ӑна кӑштах лӑплантарчӗ: — Кӑшкӑрса тӑкнӑшӑн каҫар мана Христа ради… — терӗ арӑмӗ.
Не заметив, как подошла жена, он испуганно вскочил, когда пред ним, точно из земли, поднялась белая фигура, но знакомый голос успокоил его несколько: — Прости Христа ради, что кричала я…

Вара ҫак вӑхӑтра вӑл вилнӗ ҫынна ӑҫта пытарассине пӗлме мар, урӑххишӗн килни пурне те паллӑ пулчӗ.
И всем стало ясно, что он не за тем явился, о чём говорил.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика