Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тени (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пирӗн ялти Ванькка пичӳн те ӑс тени ӑскӑчпах ҫав.

Куҫарса пулӑш

Ял кӳлли аслӑ // Василий Алентей, А. Андреев. «Капкӑн», 1962, 1№.

Полина «эпӗ те» тени пӗчченлӗхрен, кӑмӑлланинчен тата пысӑк уҫӑ кӑмӑла тивӗҫлӗ пархатарлӑ шанӑҫран тухса тӑрать тесе шухӑшламалла-тӑр.

Ее «да», как можно было подумать, выросло из одиночества, симпатии и благородного доверия, свойственного крупным натурам.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Унӑн сапӑр илемӗпе ытараймилӗхӗ хавхалантару мар, йӑпану тени тӗрӗсрех-тӗр; ку — чӗре хӑйне канлӗн туйни.

Ее тихую красоту и обаяние, производимое ею, следовало назвать более утешением, чем восторгом, — глубоким сердечным отдыхом.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Кунашкал чухне юлашки 20-30 ҫул хушшинче куҫару литератури кризисра мар, пачах ҫук тени, шел те, тӗрӗс пулса тухать.

В этом случае, к сожалению, правдой является то, что за последние 20-30 лет переводческая литература оказалась не просто в кризисе, ее вообще нет.

Александр Грин тата паянхи ӑру // Арсений Тарасов. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 5–9 с.

Чӑн та, тытса пӑрахасси ватлӑх еннелле пӗтнӗ, моряк пулас тени халӗ кӑмӑл екки кӑна ӗнтӗ.

Припадки к старости хотя исчезли, но моряком он остался только в воображении.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Ан тӗлӗн, — асам тени, илемлӗ чун питӗ нумай пӗлни-ӑнланни — шӑпах ҫакӑнта, анчах ҫав асам паллисене пӗр эпир ҫеҫ, качака ураллисем, ӑнкараятпӑр; ҫынсем ҫакна туймаҫҫӗ-пӗлмеҫҫӗ.

Не удивляйся, — в этом есть магия, великое знание прекрасной души, но только мы, козлоногие, умеем разбирать его знаки; люди непроницательны.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Укҫа тени — кӑмӑллӑ япала».

Деньги штука приятная».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Ленур, сана вилнӗ негр сӗтӗрсе кайнӑ тени тӗрӗсех-и?

 — Ленур, правда, что тебя уносил мертвый негр?

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Анчах лешӗ ӑна сӑнасах ларнӑ ҫав, тытӑҫса тӑмарӗ — пӗррех! пачӗ пултӑрне пуҫран револьвер аврипе, ҫак самантра кӑмака хыҫӗнчен такам: «Стой!» — тени илтӗнчӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑт ҫыхлан ҫакнашкал этемсемпе, хурах та большевиксем майлӑ пулатчӗ иккен тени те сисӗнчӗ вӑл пӑхнинче.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ҫакӑ пулать-ши-ха ӗнтӗ коммунисмӑ тени?

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Мӗнле-ха вӑл, чун тени, сакӑр ҫул хушшинче те пач улшӑнман-ши вара?

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хуснутдинов-Йысна паҫӑрах тапчан ҫине тӑсӑлса выртнӑччӗ ӗнтӗ, тӗлӗкре те куҫ ҫӑмартисене йӑл-ял вылянтарса ҫывӑрать, ӑна халӗ хӑлха ҫумӗнче пӑшал персен те вӑратаймӑн; пӗртен-пӗр сӑмах — «лягавӑйсем» тени кӑна сиктерсе тӑратма пултарать ӑна кун пек чухне.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫав вунтӑххӑрмӗш ҫулта, ҫитменнине, Крапивинӑн хурахсемпе кӗрешес тӗлӗшпе опыт тени ҫукпа пӗрехчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапах Микула Антуна кунӗн-ҫӗрӗн ӗҫлеттерчӗ ҫеҫ тени те тӗрӗс мар.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Калюк, килеҫҫӗ! — тени шухӑшсене татрӗ, Антуна хӑй ӑҫта тата мӗншӗн выртнине аса илтерчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Упа тытакан тени вӑл, хамӑр чӗлхепе, сейф уҫакан тенине пӗлтерет.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Антун ашшӗ сӑмахӗпе ӑна хисепленӗрен, итленӗрен кӑна килӗшрӗ тени тӗрӗс мар пулӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тен, вӑрттӑн ят та мар вӑл Калюк тени, хушамата чӑвашла калани ҫеҫ?

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Капернӑри ытти ҫынпа Ассоль пӗр-пӗринчен пӑрпа ҫулӑм пек уйрӑлса тӑраҫҫӗ тени тӗрӗсрех.

Как было сказано в этих строках, Ассоль стояла спиной к жителям Каперны.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех