Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Селиме урайӗнче выртать, пуҫӗ сӗтел мӗлкипе тӗттӗмленнӗ, сӑнӗ-пичӗ курӑнмасть.

А Селиме бездыханно лежала на полу, голову ее заслоняла тень от стола.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ялта вӑл урама тухса ҫӳрени курӑнмасть.

Он перестал появляться на улице.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хирӗҫ килекен пӗр лав та курӑнмасть.

Навстречу ни души, ни подводы.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫын хуйхине ҫын пӗлмест, ӑш темле ҫулӑмпа ҫунать пулин те, тӗтӗм тухни курӑнмасть.

Кому оно, кроме него, нужно: твое горе незнакомо другому — ведь как бы ни полыхало у тебя внутри, дыму все равно не видно.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Куштанӑн кукши курӑнмасть теҫҫӗ, курӑнать иккен?

А говорят, у коштана лысины не видно, еще как видно!

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӳрен ут хӑй тӗллӗн ҫеҫ пынӑн туйӑнать, ҫынни курӑнмасть те.

Казалось, рыжая неслась без седока, сама по себе.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сенкер тӳпере пӗр пӗлӗт татӑкӗ курӑнмасть.

На синем небе ни облачка.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӑлявуй мӗн тӑвать-ши, тупата, кунта килсе те курӑнмасть пуль ҫав…

Полевой сторож, видать, здесь и не появляется.

III. Инкекпе куҫа-куҫӑн // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑй йӗри-тавра ҫаврӑнса пӑхать: хирте пӗр ҫын та курӑнмасть.

Оглядела все поле — кругом ни души.

III. Инкекпе куҫа-куҫӑн // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Нихӑш пӳрт тӑрринче те шурӑ ялав вӗлкӗшни курӑнмасть.

Ни над одной избой не развевался белый флаг.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ҫӳлелле хӑпармалли ҫулӑн вӗҫӗ-хӗрри те курӑнмасть пек туйӑнать.

Подъему, казалось, не было конца-края.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Курӑнмасть вӗт! — терӗ.

Разве разглядишь!

Зоопаркра тӗл пулни // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Куҫ ҫитнӗ таран йӗри-тавралӑхра пӗр ҫын чунӗ те курӑнмасть.

Все пространство, какое охватывал глаз, было безлюдно.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Анчах старик ниҫта та курӑнмасть.

Но старика нигде не было.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Килте вӑл ҫав тери халсӑр пек курӑнмасть, пур ҫӗре те ним иккӗленмесӗр, пӗлсе ҫӳрет, хӑйӗн пӳлӗмне хӑех тирпейлет, хӑйӗн япалисемпе теттисене те йӗркеллӗ тыткалать.

В доме он не казался вовсе беспомощным, ходил всюду очень уверенно, сам убирал свою комнату, держал в известном порядке свои игрушки и вещи.

I // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ун ури айӗнче типӗ вар, — ҫӗрлехи шупка тӗтре витӗр вар тӗпӗ курӑнмасть.

Она увидела у своих ног ров, дно которого терялось среди ночной тьмы.

I. Тупнӑ, анчах ҫухатнӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӑех пулнӑ ҫӗр ҫурӑкӗ курӑкпа тата вӗтлӗхпе витӗнсе ларнипе пачах ҫын куҫне курӑнмасть: унта пытаннӑ ҫынна епле шырасан та тупма май ҫук.

Расщелина, прорезавшая склон оврага, вилась под густым покровом зелени, надежно укрытая от чужих глаз: здесь был в безопасности любой беглец.

XV. Ҫӑра уҫҫине сехетпе пӗрле пӗр кӗсьене чикме юрамасть // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Кунта куҫран тӗртсен те курӑнмасть! — мӑкӑртатрӗ вӑл.

— Ни черта не видно, — буркнул он.

X. Радуб // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑрманта кашни тӗм хушшинчех кам ҫине те пулин пырса тӑрӑнма пулатчӗ, ҫак тӳремлӗхре вара, ахаль куҫпа курма пултарнӑ таран, пӗр чӗрчун та курӑнмасть.

В лесу за каждым кустом можно встретить живое существо; на плоскогорье взгляд напрасно искал хоть каких-нибудь признаков жизни.

V. Ҫул вӗҫленчӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ниҫта та ҫутӑ пайӑрки курӑнмасть.

Нигде ни огонька.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.