Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ирхине сăмах пирĕн базăра пур.
Ирхине (тĕпĕ: ирхине) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Виҫҫӗмӗш кун, ирхине, чӑнкӑ шарлаксен тӗлне лекрӗҫ; шыв кунта хура чулсем ҫинче шурӑ кӑпӑкпа ҫаврӑнса-тӗлкӗшсе вӗрет-кусать, хум ҫапнӑран сирпӗнет-тулхӑрать.

Утром третьего дня показались крутые пороги; вода кипела в них, кидаясь на черные камни белой пеной; от ударов волн летели брызги.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ывӑннипе тата ҫывӑрманран халран кайнӑ ҫӳревҫӗсем тепӗр кун ирхине Магалазари ҫыранӗ патне ҫитсе чарӑнчӗҫ.

К утру следующего дня измученные усталостью и бессонницей путники выбрались на берег Магалазари.

ХIII. Джуджу вӑрманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Фаркугар пире ҫука хӑварать, — терӗ ирхине Стэнли Гента.

— Фаркугар разорит нас, — сказал утром Стэнли Генту.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ирхине американ Селима чӗнсе кӗртсен унпа чылайччен калаҫрӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн йӗкӗт хӳшӗ-пӳртрен шухӑшлӑ та сумлӑ сӑнпа тухрӗ.

Утром американец призвал Селима и долго говорил с ним, после чего юноша вышел из помещения с озабоченным, важным лицом.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫав кун та, тӗрӗсрех, унӑн шухӑш сӑнарлавне кисретсе сирпӗтнӗ ирхине, вӑл — яланхи пекех — вӑрмана кӗчӗ.

Именно так он поступил в то утро, которому было суждено поразить его воображение.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Эпӗ ирхине ҫыран хӗрринчи хӑйӑр тӑрӑх пыраттӑм, кӗҫех сире тупнӑ ҫуртра, Молли, такам рояль каланине илтрӗм.

— Я шел утром по береговому песку и услышал, как кто-то играет на рояле в доме, где я вас нашел, Молли.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эсир мана пӳлӗмре тӑватӑ уйӑх кивҫенле пурӑнтартӑр, ирхине тата кӑнтӑрла кивҫенлех апат ҫитертӗр, эпӗ вара сире халиччен те тӳлемен, пӗлместӗп: хавшак чунлӑха-и е ҫӑмӑлттайлӑха пула-и — анчах тӳлемен.

Четыре месяца вы давали мне в кредит комнату, завтрак и обед, и я до сих пор не заплатил вам, — по малодушию или легкомыслию, — не знаю, но не заплатил.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Тирпейлӳҫӗ, шутланӑ хыҫҫӑн, ирхине ҫирӗм ҫынна яхӑн килсе ҫитнӗ тесе ӗнентерет.

 — Горничная подвела счет и уверяет, что утром прибыло человек двадцать.

XIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Йӗркеллӗ тумлан, апат ҫи те ҫывӑрма вырт, ирхине вара кирек ӑҫта та кайма пултаратӑн.

 — Прими же приличный вид, поужинай и ложись спать, а утром можешь отправляться куда хочешь.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Пуйӑса ӗлкӗрейменренех «Стим» ҫине кая юлнӑ; ку пӑрахут — пӗр-пӗрин ҫине хӑйсен шӗвӗр вӗҫӗсемпе пӑхса тӑракан икӗ ҫур утрав ҫыранӗсем патне кун тӑршшӗне пӗрре ҫитсе ҫаврӑнакан пӗртен пӗр карап; «Стим» тӑваттӑра тухать, лагунӑсен хушшинче ҫаврӑнкаласа ҫӳрет те ирхине таврӑнать.

Опоздав на поезд, опоздали благодаря этому на пароход «Стим», единственное судно, обходящее раз в день берега обоих полуостровов, обращенных друг к другу остриями своими; «Стим» уходит в четыре, вьется среди лагун и возвращается утром.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ирхине пуҫ ыратрӗ.

Утром болела голова.

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ирхине ҫук пулсан, халӗ те ҫук пулать.

Раз с утра не было, значит, и сейчас нету.

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫав ҫурӑк витӗрех конвоирсем Чубука ирхине хам ларнӑ пӳрт патнелле илсе кайнине куртӑм.

Через ту же щель я увидел, как конвоиры повели Чубука к избе, в которой я сидел утром.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ирхине ултӑ сехетре тӑратӑп.

В шесть утра встанешь.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Паян ирхине иртсе кайнӑ.

— Сегодня утром проходили.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Кунтан ирхине лаша кӗтӗвӗ хуса иртнӗ пек туйӑнчӗ.

Похоже было на то, что утром здесь прогоняли табун.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑйлӑ ҫывӑрса кайӑп, ирхине мӗн те пулин шухӑшласа тупӑп», — терӗм.

Засну, а утром что-нибудь придумаю».

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Ҫук, — хирӗҫлерӗ Блюм, — паян ирхине вакунра.

— Нет, — возразил Блюм, — сегодня утром в вагоне.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Тарӑхса, сехӗрленсе, кулса тата шухӑша путса вӑл юхан шыв хӗррине таврӑнчӗ, ҫакӑнтах ҫӗр каҫма, яла ирхине кайма тӗв турӗ; кӑвайт чӗртрӗ те ун ҫумне выртрӗ.

Досадуя и ужасаясь, смеясь и задумываясь, вернулся он к ручью, решив, что переночует здесь и пойдет утром; запалив костер, охотник лег возле него.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.

Кӳренӗве асра тытма хӑнӑхманскер — ирхине ҫеҫ вӑл ӑнӑҫу хӑпартланӑвӗнчи хавхалануллӑ, илемлӗ туйӑмсен кӳллинче ишетчӗ, халӗ вара йӑлтӑртатса ҫиҫекен кавирӗн тусанлӑ, тӗттӗм тӳнтерӗшӗ ҫинче ҫатӑлтатать.

Если утром, незлопамятный от природы, он переживал в восторге удачи только вдохновенное и красивое, то теперь бился над пыльной, темной изнанкой сверкающего ковра.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех