Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хальхинче сăмах пирĕн базăра пур.
хальхинче (тĕпĕ: хальхинче) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Салтаксене хальхинче ром эрехне ытларах панӑ.

Солдатам выдали дополнительные порции рома.

Гварди рядовойӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 14–27 с.

Хальхинче ӗнтӗ вӗсем малтанхи пек яка та илемлӗ тумтирсемпе пулман, ял тӑрӑх ҫӑматӑсемпе, кӗрӗксемпе, хӗрарӑм сӑкманӗсемпе пӗркенсе ҫӳренӗ.

Теперь они утратили былой лоск и бродили по деревне в валенках, шубах, бабьих шушунах.

Гварди рядовойӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 14–27 с.

Анчах хальхинче вӑл: эпӗ унӑн корольне, кӗтессе хӑваласа кӗртсе лартасса кӗтмерӗ, хӑяккӑн вырттарса хучӗ те ӑна, пӳрнисемпе шатӑрт туртса илчӗ.

Не дожидаясь, пока я загоню его короля в мертвый угол, он положил его боком, хрустнул пальцами.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хальхинче ӗнтӗ ку ҫирӗп приказ евӗр туйӑнса кайрӗ: е халех пухӑнма палӑртнӑ вырӑна ҫитмелле, е пӗчӗк утрав ҫине пытанса ларнӑ пӗтӗм ушкӑнӑн курайманлӑхӗ пулса тӑмалла.

Сейчас это был приказ: немедленно появиться на сборном месте, я знал, что в противном случае меня ждет презрение всей компании, притаившейся на островке.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анчах Ясногорская хальхинче ӑна илтмерӗ.

Однако Ясногорская на этот раз даже не слыхала его.

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Полкӑн таса ялавне колонна пуҫӗнче курма хӑнӑхнӑскер, вӑл хальхинче те ялав йӑтнисем хыҫҫӑн ҫӗнӗ вӑйсен колонни килсе тухасса ӗмӗтленчӗ.

Привыкнув видеть святыню полка в голове колонны, телефонист надеялся и на этот раз увидеть за знаменосцами колонну боевого подкрепления.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хальхинче ӑна никам та ответлемерӗ.

На этот раз ему никто не ответил.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хальхинче агитацилесе ҫавӑраймастӑн.

На этот раз не сагитируешь.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хальхинче вӑл ал айӗнчи хатӗрсемпе каҫса кайма тивӗҫ.

На этот раз он должен был переправляться на подручных средствах.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хома хальхинче Маковее ҫӗрулми шураттараймарӗ.

Так Хоме и не пришлось на сей раз засадить Маковея чистить картофель.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хальхинче Антоныч хӑйне ҫаратаҫҫӗ, унӑн чи лайӑх ҫыннисене илсе каяҫҫӗ тесе ӳпкелешме те пултараймарӗ.

На сей раз Антоныч не мог даже пожаловаться на то, что его грабят, что у него забирают лучших людей.

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ачасем пурте хальхинче Костя виҫҫӗ паллӑ та пулин илӗ тесе шанса тӑратчӗҫ, мӗншӗн тесен вӑл пикенсе вӗренме тытӑнни ҫинчен пӗлетчӗҫ, иккӗ паллӑ илни вара пурне те кӑмӑлсӑрлантарчӗ.

Все ребята надеялись, что Костя на этот раз получит хоть тройку, так как все знали, что он взялся за учебу серьезно, и поэтому все были очень огорчены.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ҫавӑнпа эпӗ хальхинче манра ҫирӗплӗх пуррине кӑтартса пама, пикенсе вӗренме пуҫӑнмашкӑн шутларӑм.

Поэтому я решил на этот раз доказать, что у меня есть твердость, и начать учиться как следует.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Анчах хальхинче ун пек туни комбата тивӗҫтермест.

Но в данном случае комбата это не устраивало.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Чумаченко ӑна хальхинче чарса тӑмарӗ.

Чумаченко на этот раз не стал ее задерживать.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Анчах хальхинче Иван Антонович хирӗҫлемерӗ.

На этот раз Иван Антонович не возражал.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Серёжа пуҫне усрӗ те татах йӗрсе ячӗ, анчах хальхинче — шӑппӑн, шанчӑка ҫухатса йӗчӗ.

Сережа опустил голову и снова заплакал, но уже тихо и безнадежно.

Холмогор // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Пӗр сӑлтавсӑрах хальхинче ангина ерчӗ.

Без всякой на этот раз причины была ангина.

Канӑҫсӑрлӑх // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Анчах Ваҫка хальхинче ӑна тивмерӗ.

Но Васька на этот раз не дал ей затрещины.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Коростелев хальхинче йӗкӗлтесе кулмарӗ, шухӑшласа тӑчӗ-тӑчӗ те: — Мӗнех, пулма та пултарать, — терӗ.

 Коростелев не насмехается, и в этот раз не насмехался, а, подумав, сказал: — Ну что ж, возможно.

Пӗлӗт ҫинчи тата ҫӗр ҫинчи явленисем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех